Wykonanie ustawy o monopolu zapałczanym.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 25 września 1925 r.

w sprawie wykonania ustawy o monopolu zapałczanym.

Na zasadzie art. 34 i 35 ustawy o monopolu zapałczanym z dnia 15 lipca 1925 r. (Dz. U. R. P. № 83, poz. 561) zarządza się co następuje:

§ 1. Zapałkami w rozumieniu ustawy o monopolu zapałczanym są wszelkiego rodzaju pręciki z drzewa, słomy, tektury i tp. materjałów, powleczone masą, która daje się zapalić przez potarcie, a zatem przedmiotem monopolu są oprócz zapałek zwykłych, t. zw. szwedzkich również zapałki wiatrowe, świeczkowe, ze stearyny, wosku, zapałki bengalskie, jak wreszcie i zapałki papierowe używane w górnictwie.

§ 2. Wyrób zapałek w fabrykach prywatnych na rachunek prywatnego przedsiębiorcy dopuszczalny jest tylko do 30 września 1925 r. włącznie.

Po tym terminie mogą wyrabiać zapałki tylko fabryki stanowiące własność państwowego monopolu zapałczanego, w czasie zaś przejściowym do 31 grudnia 1925 r., również i fabryki zapałek zostające pod zarządem spółki akcyjnej dla eksploatacji monopolu zapałczanego w Polsce, tudzież te fabryki prywatne, z któremi wspomniana spółka zawrze urnowy o wyrób zapałek na rachunek monopolu zapałczanego.

§ 3. Z dniem 30 września 1925 r. ustaje pobór dotychczasowego podatku od zapałek.

§ 4. Z dniem 1 października 1925 r. zakazuje się przywozu zapałek z zagranicy, tudzież z obszaru W. M. Gdańska z wyjątkiem wypadku, przewidzianego w art. 3 ustawy o monopolu zapałczanym, dotyczącego ruchu podróżnych, t. j. przywozu po 2 pudełka zapałek na osobę, tudzież za wyjątkiem zapałek papierowych używanych w górnictwie, do których przywozu z zagranicy upoważniona jest na czas do 1 października 1926 r. jedynie spółka akcyjna dla eksploatacji monopolu zapałczanego w Polsce.

§ 5. Przedmiotem sprzedaży na obszarze Rzeczypospolitej, poczynając od 1 października 1925 r. mogą być zasadniczo tylko zapałki wyrobione w fabrykach państwowego monopolu zapałczanego, względnie w tych fabrykach prywatnych, które pozostają pod zarządem spółki akcyjnej dla eksploatacji monopolu zapałczanego w Polsce, lub też, które zawrą umowę z powyższą spółką o wyrób zapałek na rachunek wspomnianego monopolu. Wyjątkowo w czasie do 31 grudnia 1925 r. zezwala się na sprzedaż na obszarze Rzeczypospolitej obok zapałek monopolowych, również i zapałek, pochodzących z fabryk prywatnych na obszarze Rzeczypospolitej, wyrobionych i wywiezionych z tychże fabryk przed 1 października 1925 r.

§ 6. Zapasy zapałek, znajdujące się w handlu, nabyte w fabrykach prywatnych przed 1 października 1925 r., a nierozsprzedane w czasie do 31 grudnia 1925 r. mają być albo wywiezione za granice Rzeczypospolitej pod kontrolą skarbową co najpóźniej do 15 lutego 1926 r., albo też odstąpione zarządowi monopolu zapałczanego po cenach i na warunkach przez tenże zarząd ustanowionych.

§ 7. Fabrykanci zapałek obowiązani są wszelkie zapasy gotowych zapałek tak obanderolowanych, jak i bez banderoli, znajdujące się w ich magazynach fabrycznych z końcem dnia 30 września 1925 r. zgłosić pisemnie w 2 egzemplarzach właściwemu oddziałowi kontroli skarbowej, podając dokładnie ilość pudełek, a to: osobno obanderolowanych, osobno bez banderoli, tudzież znajdujący się w fabryce zapas niezużytych banderoli podatkowych.

§ 8. Kontrola skarbowa sprawdzi, czy szczegóły podane w zgłoszeniu odpowiadają rzeczywistości; nałoży na zapas zapałek zgłoszonych zamknięcie urzędowe, jeden egzemplarz zgłoszenia zwróci zarządowi fabryki, a drugi przeszłe w ciągu 3 dni wprost Ministerstwu Skarbu (departament akcyz i monopoli).

Zamknięcie urzędowe nie może być zdjęte i zapałki zgłoszone nie mogą być wydane z magazynów fabrycznych bez wyraźnego pisemnego zezwolenia spółki akcyjnej dla eksploatacji monopolu zapałczanego.

§ 9. Banderole zapałczane niezużyte, znajdujące się w fabrykach zapałek w dniu 1 października 1925 r. mają być zwrócone tej kasie skarbowej, z której je pobrano. Kasa skarbowa przyjmie banderole i zmniejszy dług ciążący na fabryce zapałek z tytułu kredytu akcyzowego o kwotę odpowiadającą należności za zwrócone banderole.

Również i należność skarbowa przypadająca za banderole nalepione na pudełkach, znajdujących się w fabrykach w dniu 1 października 1925 r., może być na wniosek zainteresowanej fabryki odpisaną.

§ 10. Na każdem pudełku zapałek, wyrobionych w fabrykach państwowego monopolu zapałczanego, przeznaczonych do sprzedaży na obszarze Rzeczypospolitej, jak również na każdem pudełku zapałek, wyrobionych w czasie przejściowym w fabrykach prywatnych, pracujących na rachunek tegoż monopolu i wypuszczonych na rynek wewnętrzny po 1 października 1925 r. ma być umieszczony napis "Polski Monopol Zapałczany", tudzież godło Rzeczypospolitej.

Na opakowaniu zewnętrznem zapałek, przeznaczonych na wywóz za granicę ma znajdować się napis, wskazujący na ich polskie pochodzenie.

§ 11. Ceną sprzedaży skrzyni zapałek monopolowych, zawierającej 5.000 zwykłych pudełek (nie powyżej 60 zapałek), ustala się aż do odwołania na 170 złotych loco fabryka.

§ 12. Osoby trudniące się handlem zapałek w dniu 30-ym września 1925 r., które zamierzają handel ten i nadal prowadzić, obowiązane są do dnia 8-go października 1925 r. donieść o tem pisemnie w 2-u egzemplarzach właściwemu oddziałowi kontroli skarbowej podając:

a) swoje imię i nazwisko, względnie firmę;

b) dokładne miejsce prowadzenia handlu (miejscowość, ulica, № domu);

c) zapas pasiadanych zapałek, t. j. ilość pudełek poniżej 60 szt. tudzież pochodzenie tych (krajowe, lub zagraniczne);

d) od jakiego czasu te zapałki znajdują się na składzie i na jak długo ten zapas starczy.

§ 13. Kontrola skarbowa wciągnie otrzymane zgłoszenia do zapisku sprzedawców zapałek, jeden egzemplarz zwróci zgłaszającemu, a drugi przedłoży w przepisanej drodze Ministerstwu Skarbu.

§ 14. Kto po 1 października 1925 r. zamierza rozpocząć handel zapałkami ma o tem donieść na 3 dni przed rozpoczęciem handlu właściwemu oddziałowi kontroli skarbowej, podając szczegóły jak wyżej w § 12 pod a) i b).

§ 15. Prywatne fabryki zapałek istniejące na obszarze Rzeczypospolitej w dn. 1 października 1925 r. zarówno czynne, jak i nieczynne, obowiązane są w terminie do 30-go października podać pisemnie w 2-u egzemplarzach właściwemu urzędowi akcyz i monopoli, prócz szczegółów wymienionych w art. 16 ustawy ponadto, jakie posiadały w dniu 1 października 1925 r. zapasy półfabrykatów, surowców, jakie maszyny, narzędzia i urządzenia służące do wyrobu zapałek, podać dokładny spis maszyn i urządzeń fabrycznych, podać ich opis, kiedy je nabyto, fabrykę z których pochodzą, tudzież ceną nabycia w tej walucie, za jaką je nabyto.

§ 16. Fabryki zapałek zarówno czynne w dn. 1 października 1925 r. jak i te, które były czynne w dniu 31 grudnia 1924, a które później ruch zastanowiły obowiązane są do dnia 10 października przedłożyć pisemnie w 2-u egzemplarzach właściwemu urzędowi akcyz i monopoli wykaz tych wszystkich urzędników i robotników, którzy w czasie między 1 stycznia, a 1 października 1925 r. nie z własnej winy utracili pracę w fabrykach zapałek (np. z powodu ograniczenia produkcji zapałek).

§ 17. Urząd akcyz i monopoli sprawdzi szczegóły podane w doniesieniach, przewidzianych w poprzednich paragrafach i przedłoży je wraz ze swemi uwagami, opatrzone klauzulą sprawdzenia w ciągu 8-miu dni Ministerstwu Skarbu.

Opodatkowanie zapalniczek.

§ 18. Zapalniczki, których waga nieprzekracza 50 gr., należy uważać za kieszonkowe i tylko takie podlegają podatkowi w kwocie po 1 zł. od sztuki. Wszelkie inne zapalniczki należy uważać za ścienne i jako takie, podlegają podatkowi po 5 zł. od sztuki.

§ 19. Do zapłaty podatku od zapalniczek obowiązany jest:

1) kto na obszarze Rzeczypospolitej wyrabia zapalniczki;

2) kto sprowadza zapalniczki z zagranicy, lub z obszaru, na którym nie obowiązuje ustawa o monopolu zapałczanym.

Na równi z wytwórca należy uważać tego, kto zapalniczki składa z części wyrobionych przez kogoś innego.

§ 20. Kto w dniu 1 października 1925 r. wyrabia zapalniczki podlegające opodatkowaniu w myśl art. 6 ustawy o monopolu zapałczanym, lub składa je z części wyrobionych przez kogoś innego, obowiązany jest w terminie do 30-go października 1925 r. donieść o tem właściwemu urzędowi akcyz i monopoli, podając:

1) swe imię i nazwisko, względnie firmę;

2) dokładne miejsce gdzie się znajduje wytwórnia;

3) czy wyrabia zapalniczki, czy też je tylko składa;

4) w jakich rozmiarach prowadzi swe przedsiębiorstwo, t. zn. ile zapalniczek i jakiego rodzaju wyrabia tygodniowo, względnie miesięcznie;

5) kto kieruje przedsiębiorstwem i kto będzie obowiązany do udzielania wyjaśnień kontroli skarbowej przy wykonywaniu dozoru fabryki;

6) podać znak fabryczny jakim będą zapalniczki oznaczone dla odróżnienia ich od zapalniczek, pochodzących z innych fabryk.

Do podania należy dołączyć odręczny plan fabryki z oznaczeniem na nim tych ubikacyj, w których się zapalniczki wyrabia, tudzież gdzie się przechowuje zapalniczki opodatkowane i nieopodatkowane.

§ 21. Urząd skarbowy akcyz i monopoli otrzymawszy doniesienie zarządza sprawdzenie przez kontrolę skarbową, czy i o ile okoliczności w niem podane zgodne są z rzeczywistością. Wynik sprawdzenia spisuje kontrola skarbowa w dwóch egzemplarzach (protokół sprawdzenia). Zarząd fabryki obowiązany jest udzielić tejże kontroli wszelkich wyjaśnień i pomocy. Szczegóły dotyczące rozmieszczenia fabryk, a przedewszystkiem lokale, w których się zapalniczki wyrabia, względnie w których się takowe składa, wreszcie ubikacje w których się przechowuje gotowe zapalniczki, a to osobno opodatkowane jak i nieopodatkowane, jak i miejsce sprzedaży zapalniczek muszą być w protokóle dokładnie opisane i na dołączonym planie sytuacyjnym uwidocznione.

Wszelkie wskazówki władz skarbowych, dotyczące wykonywania kontroli skarbowej muszą być bezzwłocznie uwzględnione.

O istniejących w dniu 1 października 1925 r. fabrykach zapalniczek, jako też o otwarciu nowych takich fabryk ma urząd skarbowy akcyz i monopolów bezzwłocznie zawiadomić właściwy urząd probierczy.

§ 22. Kto po wejściu w życie ustawy o monopolu zapałczanym zamierza wyrabiać zapalniczki, ma donieść o tem co najmniej na 8 dni przed rozpoczęciem wyrobu właściwemu urzędowi akcyz i monopoli pisemnie w dwóch egzemplarzach, podając szczegóły jak w § 20.

§ 23. O każdej zmianie osoby prowadzącej przedsiębiorstwo, jako też osoby obowiązanej do udzielania wyjaśnień kontroli skarbowej, wreszcie o każdej zmianie rozkładu fabryki, a zwłaszcza miejsc wyrobu, przechowywania i sprzedaży zapalniczek, należy zawiadomić kontrolę skarbową najpóźniej w ciągu 3-ch dni.

§ 24. Kontrola skarbowa, jako też delegaci urzędu probierczego mają prawo wstępu do fabryki zapalniczek, a w szczególności do miejsc, gdzie się zapalniczki składa, przechowuje i sprzedaje o każdej porze dnia w czasie trwania ruchu fabryki; organa te mogą przeprowadzać oględziny, sprawdzać zapasy zapalniczek, oraz mają prawo wglądu w zapiski prowadzone przez fabryką zapałek, a to celem stwierdzenia czy i o ile prowadzone są zgodnie z przepisami.

Przedsiębiorca, względnie jego zastępca obowiązany jest przy tej sposobności udzielić organom kontrolującym wszelkiej pomocy przy wykonywaniu czynności.

§ 25. Każda zapalniczka wypuszczona z fabryki w czasie od 1 października 1925 r. musi być zaopatrzona znakiem fabrycznym i znaczkiem podatkowym.

Kto zatem po powyższym terminie wyrabia zapalniczki, obowiązany jest prowadzić zapisek produkcji, opodatkowania i sprzedaży zapalniczek wedle wzoru, podanego w załączniku (wzór № 1).

Z końcem każdego dnia roboczego należy wpisać w odpowiednich rubrykach ilość zapalniczek:

a) wyrobionych,

b) opodatkowanych,

c) sprzedanych, względnie wywiezionych bez podatku za granicę Rzeczypospolitej w tymże dniu.

Zgłoszenia podatkowe, kwity na zapłacenie podatku od zapalniczek, wreszcie faktury na sprzedaż zapalniczek, mają być dołączone do zapisku. Zapisek powyższy należy zamykać miesięcznie i przesyłać go wraz z załącznikami właściwemu oddziałowi kontroli skarbowej, który je sprawdzi, a następnie do 14 dnia następnego miesiąca, przedłoży w drodze przepisanej izbie skarbowej.

W fabrykach zapalniczek, czynnych w dniu 1 października, należy cały zapas gotowych i nieopodatkowanych zapalniczek, znajdujących się w fabryce z końcem dnia 30 września 1925 r. wpisać do zapisku jako pierwszą pozycję na przychód.

§ 26. Zapalniczki nieopodatkowane nie mogą być przechowywane razem z opodatkowanemi, ani też nie mogą być trzymane w lokalu sprzedaży.

§ 27. Kontrola skarbowa sprawdzi w dniu 1 października, czy zapasy zapalniczek pozostałe z końcem września w fabryce wpisano do zapisku produkcji.

§ 28. Prócz nadzoru dorywczego przeprowadzi kontrola skarbowa w ostatnim powszednim dniu każdego miesiąca obrachunek wyrobionych, opodatkowanych i sprzedanych zapalniczek.

§ 29. Przy kontroli fabryk zapalniczek należy przedewszystkiem sprawdzić, czy zapisek jest prowadzony przepisowo, należy porównać zapasy książkowe z zapasami rzeczywistemi, w razie stwierdzenia braku zapalniczek lub innych nieprawidłowości, należy spisać protokół.

Od stwierdzonego braku zapalniczek przypisze właściwy urząd akcyz i monopoli państwowych przypadający w myśl art. 6 ustawy podatek, który przedsiębiorca ma zapłacić do 8 dni.

§ 30. Gotowe zapalniczki, zaopatrzone znakiem fabrycznym ma wytwórca przed wypuszczeniem ich z fabryk zgłosić do wymiaru podatku urzędowi probierczemu pisemnie w 2 egzemplarzach wedle przepisanego wzoru w załączniku (wzór № 2).

Urząd probierczy zbada, czy treść zgłoszenia odpowiada przedłożonym zapalniczkom co do ilości i co do wagi, stwierdzi czy odnośne wyroby zaopatrzone są znakiem fabrycznym, obliczy przypadającą należność i pobierze ją w rejestrze zapłaconego podatku od zapalniczek, uwidoczni na zgłoszeniu datę wniesienia i kwotę, przypadającego, jako też zapłaconego podatku, wyda kwit kasowy na zapłacony podatek od zapalniczek, a następnie wybija na każdej zapalniczce stosowny znaczek podatkowy.

Tytułem należności manipulacyjnej za wybicie znaczka podatkowego pobierze urząd probierczy po 15 gr. od sztuki.

Jeżeli z powodu budowy zapalniczki nie można na niej wybić znaczka podatkowego, natenczas można przyczepić do zapalniczki na stale plombę ze znaczkiem podatkowym.

Zapalniczki, zaopatrzone znaczkiem podatkowym wraz z jednym egzemplarzem zgłoszenia wyda urząd probierczy zgłaszającemu. Zgłoszenie takie ma być dołączone do zapisku prowadzonego w fabryce zapalniczek stosownie do § 25.

Drugi egzemplarz zgłoszenia dołączy urząd probierczy do rejestru zapłaconego podatku od zapalniczek, prowadzonego wedle wzoru podanego w załączniku (wzór № 3). Rejestr ten ma być zamykany z końcem każdego miesiąca i najpóźniej do 10 następnego miesiąca ma być przesiany właściwej izbie skarbowej wraz z załącznikami. Podatek ten ma być przelany z końcem miesiąca do właściwej kasy skarbowej.

Wywóz zapalniczek bez opłaty podatku z obszaru Rzeczypospolitej.

§ 31. Zapalniczki bez opłaty podatku może wywozić poza obszar Rzeczypospolitej jedynie fabrykant zapalniczek i to przez publiczny zakład przewozowy (poczta, kolej).

§ 32. Każda zamierzoną wysyłkę zapalniczek należy zgłosić pisemnie w 2 egzemplarzach wedle wzoru podanego w załączniku (wzór № 4) właściwemu oddziałowi kontroli skarbowej, który to oddział sprawdzi wniesione zgłoszenie, t. j. porówna zawartość przesyłki z treścią zgłoszenia, nałoży na przesyłce zamknięcie urzędowe i przekaże ją właściwemu urzędowi celnemu wraz z jednym egzemplarzem oznajmienia.

Urząd celny sprawdza czy zamknięcie urzędowe nie jest naruszone i zależnie od wyniku, albo sprawdza zawartość przesyłki, albo ją bez dalszego badania wysyła za granicę. Wynik sprawdzenia notuje na zgłoszeniu, a następnie zwraca je temu oddziałowi kontroli skarbowej, który przesyłkę odprawił.

Potwierdzone przez urząd celny zgłoszenie wywozu zapalniczek za granicę ma być dołączone do zapisku produkcji.

O ileby w ciągu trzech tygodni od chwili wysłania przesyłki zgłoszenie nie zostało zwrócone z urzędu celnego, natenczas kontrola skarbowa doniesie o tem przełożonemu urzędowi akcyz i monopoli państwowych, który przeprowadzi dochodzenia, co się stało z przesyłką zapalniczek.

§ 33. Przesyłki zapalniczek, przeznaczonych na wywóz za granicę, nie mogą być w czasie transportu nikomu na obszarze Rzeczypospolitej wydane, wyjąwszy zwrot ich do fabryki. Przesyłki takie mogą być wysyłane za granicę przez wszystkie urzędy celne, leżące przy linjach kolejowych. Wywóz zapalniczek poza linję celną ma się odbywać wedle postanowień, obowiązujących dla towarów, których wywóz poza linję celną ma być wykazany.

§ 34. Wysyłka nieopodatkowanych zapalniczek na obszar W. M. Gdańska, odbywa się w drodze postępowania przekazowego.

Sprowadzanie zapalniczek z zagranicy lub z obszaru, na którym ustawa o monopolu zapałczanym nie obowiązuje.

§ 35. Kto sprowadza zapalniczki z zagranicy ma w deklaracji celnej padać obok szczegółów potrzebnych dla odprawy celnej, również ilość i gatunek sprowadzanych zapalniczek (kieszonkowe, lub ścienne).

Urząd celny po ukończeniu postępowania celnego postąpi analogicznie jak z przesyłkami pocztowemi, podlegającemi cechowaniu i opłatom probierczym.

§ 36. Przesyłki, zawierające zapalniczki, nadsyłane z obszaru W. M. Gdańska na obszar Rzeczypospolitej, mają być przekazywane do oddziału kontroli skarbowej w Tczewie, który je prześle na koszt adresata do urzędu probierczego w Warszawie, celem obliczenia przypadającego podatku i wybicia na nich znaczka podatkowego, przepisanego, dla zapalniczek, poczem wyda przesyłkę adresatowi po zapłaceniu przypadającego podatku wraz z należnością za wybicie znaczka podatkowego.

Podatek ten przesyła oddział kontroli skarbowej bezzwłocznie do urzędu probierczego w Warszawie.

§ 37. Kto w dniu 1 października 1925 r. trudni się handlem, zapalniczek ma o tem doniesie pisemnie w ciągu 30 dni właściwemu oddziałowi kontroli skarbowej, podając:

1) swe imię i nazwisko, względnie firmę;

2) dokładne miejsce wykonywania handlu, tudzież skąd zapalniczki sprowadza.

§ 38. Również, kto zamierza rozpocząć handel zapalniczek w czasie po 1 października 1925 r. ma o tem donieść właściwemu oddziałowi kontroli skarbowej w sposób podany powyżej, co najmniej na 48 godzin przed rozpoczęciem.

§ 39. Prowadzący handel zapalniczkami, obowiązani są w czasie przeznaczonym na handel dozwolić wstępu kontroli skarbowej do lokalu sprzedaży, jako też miejsca przechowania zapalniczek i udzielić tejże kontroli skarbowej wszelkich wyjaśnień, dotyczących obrotu zapalniczkami.

Dodatkowe opodatkowanie zapalniczek.

§ 40. Kto w dniu 1 października 1925 r. posiada (poza magazynami fabryk zapalniczek) zapalniczki, przeznaczona na sprzedaż, obowiązany jest w terminie do 5 października r. b. zgłosić o tem właściwemu oddziałowi kontroli skarbowej pisemnie w dwóch egzemplarzach, podając:

1) swoje imię i nazwisko, względnie firmę;

2) dokładne miejsce prowadzenia handlu i przechowania zapalniczek;

3) ogólną ilość zapalniczek wedle stanu z początkiem dnia 1 października 1925 r., z wyszczególnieniem, ile z nich waży mniej niż 50 gr., a ile przekracza tę wagę;

4) z jakiej fabryki pochodzą zapalniczki i jaki jest na nich umieszczony znak fabryczny.

Uwaga: Wszelkie zapalniczki, znajdujące się w lokalu sprzedaży należy uważać za przeznaczone na sprzedaż.

§ 41. Kontrola skarbowa wciągnie wniesione zgłoszenia do swego zapisku, opatrzy je pozycją bieżącą, sprawdzi czy treść ich zgodna jest z prawdą, obliczy przypadającą należność podatkową, wypisze kwotą na obu egzemplarzach zgłoszenia, poczem jeden z nich zwróci stronie, podając 8-dniowy termin i kasę skarbową, w której należy zapłacić podatek od zapalniczek, a drugi egzemplarz dołączy do swego zapisku.

Dodatkowy podatek należy zarachować jako "podatek od zapałek".

§ 42. Kontrola skarbowa nie czekając na zgłoszenie zbada i spisze, o ile możności bezwarunkowo w dniu 1 października zapasy zapalniczek, znajdujące się u sprzedawców w tym dniu, a nadto zbada w fabrykach zapalniczek, jakie ilości zapalniczek i pod jakim adresem wysłano z fabryki w ciągu ostatnich 10 dni i czy one znajdują się jeszcze w handlu.

§ 43. Zapiski zgłoszeń ma kontrola skarbowa przedłożyć wraz z załącznikami (zgłoszenia) i uwagami co do zapłaty podatków w przepisanej drodze przełożonej izbie skarbowej w terminie do 20 października.

Izba skarbowa przedłoży w terminie do 30 października departamentowi akcyz i monopoli sumaryczny wykaz zapalniczek, zgłoszonych do dodatkowego opodatkowania i poda kwotę należnego, jako też zapłaconego podatku.

§ 44. Zapalniczki, znajdujące się w dniu 1 października w transporcie, należy zgłosić w ten sam sposób w ciągu pięciu dni po nadejściu przesyłki na miejsce przeznaczenia.

§ 45. 1 (uchylony).

§ 46. Rozporządzenie niniejsze wraz z ustawą z dnia 15 lipca 1925 r. o państwowym monopolu zapałczanym (Dz. U. R. P. № 83 poz. 561) wchodzi w życie z dniem 1 października 1925 r.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIKI

grafika

1 § 45 uchylony przez § 3 rozporządzenia z dnia 22 października 1926 r. (Dz.U.26.114.665) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 listopada 1926 r.

• Identyfikator: Dz.U.1925.100.707
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Wykonanie ustawy o monopolu zapałczanym.
• Data aktu: 25/09/1925
• Data ogłoszenia: 30/09/1925
• Data wejścia w życie: 01/10/1925