Wykonanie ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH

z dnia 26 stycznia 1924 r.

wydane w porozumieniu z Ministrem Skarbu celem wykonania ustawy z dn. 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych.

Na podstawie art. 25 i 77 ustawy z dn. 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych (Dz. U. R. P. № 94, poz. 747) zarządza się co następuje:

Do art. 25 ustawy.

Podatek wojewódzki od wyszynku i drobnej sprzedaży trunków.

§ 1. Magistraty miast (wydziały powiatowe) pobierać będą na rzecz samorządu wojewódzkiego, a aż do czasu wprowadzenia go w życie, na rzecz Skarbu Państwa w b. dzielnicy rosyjskiej, na rzecz Tymczasowego Wydziału Samorządowego w b. dz. austrjackiej i na rzecz krajowych związków komunalnych w b. dz. pruskiej-podatek wojewódzki w wysokości 3% od obrotu, osiągniętego w wyszynku, w drobnej sprzedaży i w handlu detalicznym spirytusu (z wyjątkiem spirytusu skażonego), wyrobów wódczanych, wina, półwina, wina sztucznego, wina owocowego, moszczu owocowego, miodu, napojów miodowych i piwa.

W rozumieniu ustawy uważać należy:

a) jako wyszynk-sprzedaż wymienionych trunków do spożycia w lokalu przedsiębiorstwa, a to bez względu na ich ilość;

b) jako drobną sprzedaż - sprzedaż wymienionych trunków, bezpośrednio spożywcom, jednak nie do spożycia w lokalu przedsiębiorstwa, w naczyniach otwartych lub zamkniętych w sposób, w handlu nieużywany, a to w ilościach poniżej 25 litrów spirytusu i wyrobów wódczanych, a poniżej 50 litrów innych trunków;

c) jako handel detaliczny - sprzedaż wymienionych trunków bezpośrednio spożywcom, jednak nie do spożycia w lokalu przedsiębiorstwa, w naczyniach zamkniętych sposobem, w handlu używanym, a to w ilościach poniżej 10 litrów piwa lub poniżej 50 litrów innych trunków.

Obrót, osiągnięty przez apteki, w drobnej sprzedaży spirytusu, jako środka leczniczego, oraz w sprzedaży lekarstw, zawierających spirytus, jako składnik leku, nie podlega podatkowi.

§ 2. Do uiszczenia podatku obowiązani są właściciele, względnie posiadacze:

a) przedsiębiorstw handlowych, trudniących się wyszynkiem, drobną sprzedażą lub handlem detalicznym trunków, wymienionych w § 1;

b) przedsiębiorstw przemysłowych, o ile wykonywują wyszynk, drobną sprzedaż lub handel detaliczny, wymienionych w § 1 trunków; własnego wyrobu, bezpośrednio z zakładu -przemysłowego bez urządzenia osobnego pomieszczenia dla wyszynku, drobnej sprzedaży lub handlu detalicznego.

Art. 11 i art. 14 ustęp pierwszy ustawy z dnia 14 maja 1923 r. w przedmiocie państwowego podatku przemysłowego (Dz. U. R. P. № 58, poz. 412) mają odpowiednie zastosowanie.

Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzone jest na wspólny rachunek kilku osób, są one solidarnie obowiązane do uiszczenia podatku.

§ 3. Właściciele wzgl. posiadacze przedsiębiorstw (§ 2), które rozpoczęły swą działalność przed 1 stycznia 1924 r. winni zgłosić swe przedsiębiorstwa w miesiącu lutym 1924 r. w magistracie, o ile przedsiębiorstwo wykonywane jest na obszarze gminy miejskiej, w przeciwnym zaś razie w wydziale powiatowym. Jeżeli przedsiębiorstwo rozpoczęło swą działalność po 1 stycznia 1924 r., zgłoszenie winno nastąpić w ciągu dni 14 po rozpoczęciu działalności przedsiębiorstwa.

Zgłoszenie według wzoru A (Załącznik wzór A), ma zawierać:

1) imię i nazwisko, oraz adres przedsiębiorcy, wzgl. nazwę lub firmę i miejsce wykonywania przedsiębiorstwa;

2) przedmiot przedsiębiorstwa (wyszynk trunków, drobna sprzedaż trunków, handel detaliczny trunków w odrębnem przedsiębiorstwie, wzgl. w przedsiębiorstwie przemysłowem na miejscu-§ 2).

§ 4. Za podstawę do obliczania podatku służy obrót, osiągnięty w wyszynku, w drobnej sprzedaży i w handlu detalicznym trunków przez przedsiębiorstwa handlowe pierwszych dwóch kategorji i przemysłowe pierwszych pięciu kategorji w każdym miesiącu, a przez inne przedsiębiorstwa w każdem półroczu roku podatkowego.

Rokiem podatkowym jest każdy bieżący rok kalendarzowy.

§ 5. Za obrót podlegający opodatkowaniu uważa się sumę przychodu brutto za trunki sprzedane, wymienione lub wydane na kredyt w wyszynku, w drobnej sprzedaży i w handlu detalicznym, łącznie z przychodem brutto, uzyskanym z handlu jarmarcznego i wędrownego (obnośnego i rozwoźnego), o ile handel jarmarczny i wędrowny w danym razie nie stanowi przedmiotu osobnego przedsiębiorstwa według art. 19 i 20 ustawy z dn. 14 maja 1923 r. w przedmiocie państwowego podatku przemysłowego (Dz. U. R. P. № 58, poz. 412).

§ 6. Przedsiębiorstwa, obowiązane do płacenia podatku (§ 2), a nieprowadzące ksiąg przepisanych kodeksem handlowym, winny prowadzić według wzoru B (Załącznik wzór B) "księgę obrotu trunkami" w języku polskim, starannie, bez poprawek, przekreśleń i podskrobań.

Do księgi tej każdodziennie wpisywać należy:

a) na przychód-trunki nabyte, wzgl. w wypadku przewidzianym w § 2 ustąp drugi - trunki wyprodukowana we własnej wytwórni, wydane do wyszynku, drobnej sprzedaży i handlu detalicznego na miejscu;

b) na rozchód - trunki sprzedane, wymienione lub wydane na kredyt.

Miesięczne zamknięcia księgi obrotu w markach polskich winny być przeliczane na franki złote wedle przeciętnej wartości franka złotego za odnośny miesiąc, ogłaszanej w sposób określony rozporządzeniem z dn. 15 grudnia 1923 r. (Monitor Polski z 24 grudnia 1923 r. № 292, poz. 415) na zasadzie ustawy z dn. 6 grudnia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 3 27, poz. 1044). Bliższe przepisy o prowadzeniu ksiąg obrotu zawarta są w objaśnieniach wzoru B.

Księga obrotu winna być oparafowana przez sędziego pokoju, notarjusza lub magistrat, wzgl. przez starostwo lub urząd gminy wiejskiej. Osoby i urzędy powołane do parafowania ksiąg obrotu winny, poczynając od 1925 r., dokonywać parafowania nowych ksiąg obrotu - tylko po okazaniu poprzednio oparafowanych ksiąg i po stwierdzeniu, że księgi te zostały zapisane do końca. W razie niezapisania do końca tych ksiąg winny wspomniane osoby i urzędy przekreślić strony wolne, czyniąc je niezdatnemi do użytku.

Przedsiębiorca jest obowiązany okazać do przejrzenia władzom i organom powołanym do wymiaru podatku księgi handlowe, księgi obrotu prowadzone według niniejszego rozporządzenia i księgi obrotu prowadzone według art. 50 ustawy z dn. 14 maja 1923 r. (Dz. U. R. P. № 58, poz. 412), oraz księgi rejestrów i zapisków prowadzone na podstawie przepisów obowiązujących w zakresie państwowych podatków spożywczych, niemniej inne zapiski, posiadające znaczenie dla określenia obrotu przedsiębiorstwa.

Każde przedsiębiorstwo obowiązane jest przechowywać księgę obrotu dla celów kontroli przez trzy lata od daty zamknięcia księgi. Księgi obrotu nie maja siły dowodowej przyznanej księgom handlowym w § 23; do ksiąg obrotu nie odnosi się również postanowienie zawarte w ostatnim ustępie § 23.

Księgi obrotu nie będą uważane za księgi handlowe w myśl § 23, a prowadzenie ich nie zwalnia płatnika od obowiązku okazania innych ksiąg i zapisków władzom i organom powołanym do wymiaru podatku.

Nieprowadzenie ksiąg obrotu stosownie do przepisów niniejszego rozporządzenia, niemniej nieokazanie prowadzonych ksiąg obrotu powołanym władzom i organom sprowadza skutki, określone w art. 62-67 ustawy z dn. 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych (Dz. U. R. P. № 94, poz. 747).

§ 7. Wymiaru i poboru podatku dokonywać będą na obszarze gmin miejskich magistraty, w gminach wiejskich i wogóle poza obszarem gmin miejskich wydziały powiatowe przy pomocy komisji szacunkowych, przyczem ma odpowiednie zastosowanie przepis art. 72 ustawy z dn. 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych (Dz. U. R. P. № 94, poz. 747).

§ 8. Po upływie każdego półrocza kalendarzowego składać należy władzom, wymienionym w § 7, według wzoru C (Załącznik: wzór C) pisemne zeznanie o obrocie trunkami, odrębnie co do każdego oddzielnego zakładu wyszynku, drobnej sprzedaży i handlu detalicznego trunków, a to:

a) za pierwsze półrocze roku kalendarzowego w miesiącu lipcu tegoż roku;

b) za drugie półrocze roku kalendarzowego w miesiącu styczniu roku następnego.

W zeznaniu o obrocie winno być podane:

1) imię, i nazwisko przedsiębiorcy albo nazwa lub firma przedsiębiorstwa;

2) miejsce zamieszkania (dokładny adres) przedsiębiorcy;

3) przedmiot przedsiębiorstwa z dokładnem określeniem, któremi gałęziami działalności podlegającej opodatkowaniu zajmuje się przedsiębiorstwo, a mianowicie: wyszynkiem, drobną sprzedażą, względnie handlem detalicznym trunków (§ 1);

4) miejsce wykonywania przedsiębiorstwa;

5) ilość pokojów i sal, w których przedsiębiorstwo jest wykonywane, oraz ilość należących do przedsiębiorstwa składów trunków, tudzież liczba personelu, zatrudnionego w przedsiębiorstwie;

6) rodzaj i kategorja do której przedsiębiorstwo na podstawie ustawy z dnia 14 maja 1923 r. w przedmiocie państwowego podatku przemysłowego (Dz. U. R. P. № 58, poz. 412) zostało zaliczone dla otrzymania świadectwa przemysłowego;

7) ogólna suma obrotu podlegającego opodatkowaniu (§ 5), osiągnięta osobno za każdy miesiąc w ciągu ubiegłego półrocza, podana w markach polskich z przerachowaniem na franki złote według przeciętnej wartości z każdego poszczególnego miesiąca, ogłaszanej w sposób, określony w § 6 ustęp trzeci;

8) łączna suma uiszczonego podatku od obrotu, wymienionego w p. 7; dowody wpłat należy w oryginałach lub odpisach dołączać do zeznań;

9) oświadczenie, czy prowadzone są księgi handlowe i czy na poparcie wykazanej sumy obrotu płatnik gotów jest przedstawić te księgi wraz z dokumentami i rachunkami;

10) zapewnienie, że wszystkie przytoczone w zeznaniu dana oznajmiono według najlepsze] wiedzy i sumienia;

11) własnoręczny podpis osoby składającej zeznanie.

Magistrat (wydział powiatowy) prowadzić będzie osobny zapisek (rejestr) składanych zeznań w porządku chronologicznym i zaopatrywać zeznania liczbą kolejną.

§ 9. Właściciele względnie posiadacze przedsiębiorstw podlegających podatkowi winni po upływie każdego miesiąca kalendarzowego, najpóźniej do dnia 15 następnego miesiąca - uiścić podatek przypadający od obrotu podlegającego opodatkowaniu (§ 5), osiągniętego w ubiegłym miesiącu, przerachowanego na franki złote zgodnie z postanowieniem, zawartem w § 6 ustęp trzeci.

Uiszczenie podatku, obliczonego zgodnie z postanowieniem, zawartem w poprzednim ustępie, uskutecznia się w markach polskich według wartości franka złotego w dniu zapłaty.

W razie zwłoki będą pobierane odsetki za zwloką, oraz koszta egzekucyjne według norm obowiązujących przy podatkach państwowych.

Wplata następuje do kasy magistratu (wydziału powiatowego), który jest powołany do wymiaru podatku (§ 7) i zostaje zapisana do księgi biorczej według wzoru D (Załącznik: wzór D).

Magistraty (wydziały powiatowe) winny sumy, wpłacone w ciągu tygodnia kalendarzowego tytułem podatku i kar (odsetek) za zwłoką, wypłacić w ciągu dalszych dni 7-iu uprawnionemu, samorządowi wojewódzkiemu, wzgl. aż do czasu wprowadzenia go w życie-a) w b. dz. rosyjskiej najbliższej kasie skarbowej na dz. 6 § 10 pot, 11 a budżetu przychodów Min. Skarbu, b) w b. dz. austrjackiej najbliższej kasie skarbowej na rachunek kasy skarbowej we Lwowie (§ 52 instrukcji dla kas skarbowych Dz. Urz. Min. Sk. № 45, z 1921 r. poz. 565) celem umorzenia zaliczek udzielonych Tymczasowemu Wydziałowi Samorządowemu ze Skarbu Państwa na pokrycie wydatków, połączonych ze spełnianiem zadań, przewidzianych w ustawie z dnia 30 stycznia 1920 r. (Dz. U. R. P. № poz. 61), a po umorzeniu tych zaliczek celem przekazywania bezpośrednio Tymcz. Wydz. Samorz. i c) w b. dz. pruskiej właściwemu krajowemu związkowi komunalnemu.

Jako zwrot kosztów i wymiaru poboru mogą magistraty (wydziały powiatowe) powołane-: do wymiaru podatku (§ 7) pobierać 10% sum wypłaconych z tytułu podatku i kar (odsetek) za zwlokę.

§ 10. Przepisom, zawartym w §§ 6, 8 i 9, nie podlegają właściciele, wzgl. posiadacze przedsiębiorstw kategorji niższych, niż pierwsze dwie kategorje przedsiębiorstw handlowych i pierwsze piąć kategorii przedsiębiorstw przemysłowych.

Płatnicy ci mogą jednak składać zeznania o obrocie w trybie i terminach, określonych w § 8, 2 tą zmianą, że zeznania winny obejmować sumę; obrotu osiągniętego w ciągu ubiegłego półrocza, podaną w markach polskich z przerachowoniem na franki złote według przeciętnej wartości z ubiegłego półrocza, ogłaszanej w sposób, określony w § 6 ustęp trzeci.

Wymienieni płatnicy mogą również prowadzić księgi obrotu trunkami wedle § 6 i wpłacać podatek w terminach, określonych w § 9, a w takim razie przepisy § 8 i 9 mają pełne zastosowania,

Zeznania o obrocie wniesione należycie przez płatników wymienionych w ustępach poprzednich, nadają im prawo do korzystania z uprawnień, przewidzianych w § 23 ustęp trzeci.

§ 11. Sprawdzanie i ustalanie obrotu podlegającego opodatkowaniu, oraz wymiar podatku należy w pierwszej instancji do magistratu (wydziału powiatowego) przy pomocy komisji szacunkowej, w drugie; instancji do władz nadzorczych nad samorządem miejskim (powiatowym), przy pomocy komisji odwoławczej.

§ 12. Przy magistracie- (wydziale powiatowym) ustanawia się komisję szacunkową, przy wydziale wojewódzkim-a aż do czasu wprowadzenia w życie samorządu wojewódzkiego-przy wojewodzie (delegacie rządu w Wilnie) komisję odwoławczą.

Przy Ministrze Spraw Wewnętrznych ustanawia się komisją odwoławczą do rozstrzygania odwołań w sprawie podatku opłacanego przez przedsiębiorstwa, wykonywane na obszarze m. st. Warszawy.

W miarę potrzeby może być w większych miastach i w większych powiatach utworzona za zgodą wojewody, działającego w porozumieniu z dyrektorem izby skarbowej, większa ilość komisji szacunkowych, zaś w większych województwach za zgodą Ministra Spraw Wewnętrznych, działającego w porozumieniu z Ministrem Skarbu, większa ilość komisji odwoławczych,

Niemniej wszakże może być ustanowiona jedna komisja szacunkowa dla wydziału powiatowego i magistratów miast niewydzielonych-wszystkich lub niektórych - z siedzibą przy wydziale powiatowym na podstawie zezwolenia wojewody w porozumieniu z dyrektorem izby skarbowej.

O zarządzaniach wymienionych w poprzednich dwóch ustępach należy ogłosić w drodze publicznego obwieszczenia, które wywieszone być winno w lokalach odnośnych magistratów i wydziału powiatowego.

§ 13. Komisja szacunkowa składa się z przewodniczącego, którym jest z urzędu prezydent miasta (burmistrz), wzgl przewodniczący wydziału powiatowego (ten ostatni także; w wypadku, przewidzianym w § 12 ustęp czwarty) lub zastępca każdego z nich, 2 wyznaczonego przez dyrektora izby skarbowej przedstawiciela właściwego urzędu podatków bezpośrednich lub właściwego urzędu akcyz i monopoli, tudzież z 4 do 8 członków i tyluż zastępców powołanych o ile możności z grona płatników podatku.

Skład i członków komisji szacunkowych i jej zastępców ustanawia wojewoda (delegat rządu w Wilnie.) na wniosek prezydenta (burmistrza), wzgl. przewodniczącego wydziału powiatowego (tego ostatniego takie w wypadku. przewidzianym w § 12 ustęp czwarty) z listy kandydatów, przedstawionej przez izbę handlową i przemysłową, a w b. dz. rosyjskiej przez stowarzyszenie kupców polskich w Warszawie, centralę związku kupców w Warszawie i związek restauratorów Rzeczypospolitej Polskiej w Warszawie.

Mianowanie członków winno być przeprowadzone w ten sposób, by w skład komisji szacunkowych wchodzili o ile możności płatnicy podatku obznajmieni ze stosunkami miejscowemi.

§ 14. Komisja odwoławcza składa się z przewodniczącego, którym jest z urzędu wojewoda (delegat rządu w Wilnie), z dyrektorem izby skarbowej lub zastępcy każdego z nich, tudzież z 8 do 12 członków i tyluż zastępców powołanych o ile możności z grona płatników podatku.

Skład i członków komisji odwoławczej i ich zastępców ustanawia Minister Spraw Wewnętrznych na wniosek wojewody (delegata rządu w Wilnie) z listy kandydatów, przedstawionej przez izbą handlową i przemysłową, wzgl. w b. dz. rosyjskiej przez organizacją i stowarzyszenie, wymienione w § 13.

§ 15. Komisja odwoławcza dla m. st. Warszawy składa ssą z przewodniczącego, delegowanego przez Ministra Spraw Wewnętrznych, z przedstawiciela Ministra Skarbu lub zastępcy każdego z nich i z 8-16 Członków i tyluż zastępców powołanych o ile możności z grona płatników podatku.

Skład i członków komisji i ich zastępców ustanawia. Minister Spraw Wewnętrznych na wniosek magistratu z listy kandydatów, przedstawionej przez stowarzyszenie kupców polskich w Warszawie, stowarzyszenie kupców winno-kolonjalnych w Warszawie, centralę Związku kupców w Warszawie i związek restauratorów Rzeczypospolitej Polskiej w Warszawie.

§ 16. W nieprzekraczalnym terminie do końca marca 1924 r. instytucje, wymienione w §§ 13, 14 i 15, przedkładają listy kandydatów na członków komisji szacunkowych i odwoławczych, a to na członków komisji Szacunkowej za pośrednictwem magistratu (wydziału powiatowego), komisji odwoławczej w województwach za pośrednictwem wojewody (delegata rządu w Wilnie), na członków komisji odwoławczej przy Ministrze Spraw Wewnętrznych za pośrednictwem magistratu m. st. Warszawy.

Osoby powołane na członków komisji otrzymują odpowiednie zawiadomienia,

§ 17. Jeżeli instytucje i organy komunalne, powołane do przedstawiania kandydatów na członków i ich zastępców, nie przedstawią kandydatów W wyznaczonym terminie, to członków i ich zastępców mianuje wojewoda (delegat rządu w Wilnie), wzgl. Minister Spraw Wewnętrznych według własnego wyboru.

§ 18. Członków komisji szacunkowych i odwoławczych powołuje się na okres czteroletni.

Po upływie każdego dwulecia ustępuje połowa członków i ich zastępców. Ustępujących po raz pierwszy wyznacza los. Ustępujący mogą być ponownie powołani.

§ 19. Na członków komisji szacunkowych mogą być powoływane osoby, które korzystają z pełni praw cywilnych i politycznych i nie były prawomocnie skazane na karę za przestępstwa, przewidziane art. 62, 63 i 64 ustawy z dn. 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych (Dz. U. R. P. № 94, poz. 747), oraz art. 96, 105 i 107 ustawy z dn. 14 maja 1923 r. w przedmiocie państwowego podatku przemysłowego (Dz. U. R. P. № 58, poz. 412).

Mandat członka komisji szacunkowej, wzgl. odwoławczej gaśnie, gdy a) jego posiadacz utracił warunki, przewidziane w poprzednim ustępie, b) nie był obecny na trzech z rzędu posiedzeniach komisji i nieobecności swej nie usprawiedliwił.

§ 20. Przepisy art. 65, 67, 69, 70, 71 i 72 ustawy z dn. 14 maja 1923 r. w przedmiocie państwowego podatku przemysłowego (Dz. U. R. P. № 58, poz. 412) mają odpowiednie zastosowanie.

§ 21. Członkom komisji szacunkowych i odwoławczych zwraca się koszt przejazdu, spowodowany przybyciem na posiedzenie. Koszt ten, jako wydatek związany z wymiarem podatku pokrywa gmina miejska (powiatowy związek komunalny) powołana do wymiaru podatku - z 10% wpływów podatkowych i kar, przypadających w myśl § 10 i 36. W wypadku, przewidzianym w § 12 ustęp czwarty, koszt ten rozdziela się w równych częściach między wydział powiatowy i magistraty.

§ 22. Zeznania o obrocie, składane w myśl § 8 i 10, sprawdza magistral; (wydział powiatowy), posiłkując się przy tern wszelkiemi posiadanemi materjałami, a także danemi, zebranemi na podstawie art. 44 ustawy z dn. 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych (Dz. U. R. P. № 94, poz. 747) i przygotowuje wnioski dla komisji.

Magistrat (wydział powiatowy) przygotowuje również na podstawie wskazanych w ustępie poprzednim materjałów i danych wnioski o obrotach tych przedsiębiorstw, co do których nie złożono zeznań wbrew § 8 niniejszego rozporządzenia.

Dla każdego oddzielnego przedsiębiorstwa podlegającego podatkowi zakłada magistrat (wydział powiatowy) arkusz wymiarowy według załączonego wzoru E. (Załącznik: wzór E).

§ 23. Wnioski, przygotowane w myśl § 22, składa pod obrady komisji szacunkowej jej przewodniczący.

W razie potrzeby komisja ma prawo powoływać na swe posiedzenia rzeczoznawców, którzy przed przystąpieniem do swej czynności, mają złożyć przyrzeczenie, iż obowiązki swe spełniać będą -.według najlepszej wiedzy i sumienia, oraz że zachowają w ścisłej tajemnicy wszystkie powzięte w komisji wiadomości o położeniu majątkowem płatników.

Jeżeli na poparcie wykazanego w zeznaniu, obrotu płatnik wyraził gotowość przedstawienia ksiąg handlowych wraz z dokumentami i rachunkami, komisja szacunkowa nie może ustalić obrotu odmiennie od zeznania, jeśli księgi nie zostały uznane za nieprawidłowe lub nierzetelne. Przy badaniu ksiąg ma prawo być obecny płatnik lub jego zastępca.

Na podstawie uchwał komisji magistrat (wydział powiatowy) wymierza przypadający podatek.

Nieprzyjęcie obrotu wykazanego w księgach winno być protokularnie przez komisję stwierdzone i uzasadnione. Odpis tego uzasadnienia doręcza się płatnikowi łącznie z nakazem płatniczem (§ 24).

§ 24. O ustalonych kwotach obrotów i przypadającego do uiszczenia podatku magistrat (wydział powiatowy) zawiadamia płatników, rozsyłając indywidualne nakazy płatnicze według wzorów F i G. (Załączniki: wzory F i G).

W nakazach tych winien być również wskazany termin i tryb wnoszenia odwołań.

Wydziały powiatowe mogą przy rozsyłaniu nakazów płatniczych posługiwać się zarządami gmin wiejskich, w b. dz. pruskiej na obszarach dworskich przełożonemi tych obszarów.

§ 25. Prace komisji szacunkowych winny być prowadzone w ten sposób, by nakazy płatnicze były rozsyłane w następujących terminach:

a) nakazy płatnicze, dotyczące obliczenia podatku za pierwsze półrocze roku podatkowego, - najpóźniej do 15 września tegoż roku".

b) nakazy płatnicze, dotyczące obliczenia podatku za drugie półrocze roku podatkowego,- najpóźniej do 15 marca roku następnego.

W razie rozesłania nakazów płatniczych po 15 września wzgl. po 15 marca-terminy, oznaczona w § 30, mają być odpowiednio przedłużone, co zaznaczone być winno w obwieszczeniach, przewidzianych w § 26 niniejszego rozporządzenia.

§ 26. Równocześnie z rozesłaniem nakazów płatniczych magistrat (wydział powiatowy) zawiadamia płatników za pomocą publicznego obwieszczenia o dniu rozesłania nakazów płatniczych oraz o terminie i o trybie wnoszenia odwołań (§ 30 i 31).

Obwieszczenie to należy wywiesić w lokalu magistratu (wydziału powiatowego) najpóźniej w terminach, oznaczonych w § 25, oraz ew. zamieścić w dziennikach miejscowych.

§ 27. Magistrat (wydział powiatowy) sporządza w 2 egzemplarzach imienne listy płatników (wzór H) (Załącznik: wzór H) według gmin, wzgl. dzielnic miejskich z oznaczeniem kwot ustalonego obrotu i przypadającego podatku. W ten sposób sporządzona listy wywiesza się w pomieszczeniu magistratu (wydziału powiatowego) i przesyła się do urzędów gminnych, wzgl. do dzielnicowych urzędów miejskich celem wyłożenia ich na przeciąg 4 tygodni w miejscu dostęp-nem dla publiczności.

§ 28. Podatek, nieuiszczony przez płatników, wymienionych w § 10 ustęp pierwszy, w terminach określonych w § 9, wymierzony przez magistrat (wydział powiatowy) winien być uiszczony:

a) za pierwsze półrocze roku podatkowego - najpóźniej do 15 października tegoż roku;

b) za drugie półrocze roku podatkowego-najpóźniej do 15 kwietnia roku następnego.

Postanowienia, zawarte w § 9, mają odpowiednie zastosowanie.

§ 29. Przedsiębiorstwom podlegającym podatkowi, a z jakichkolwiekbądź powodów wcale nie pociągniętym do opodatkowania, w terminach, oznaczonych w niniejszem rozporządzeniu, wymierza się podatek dodatkowy. Może być również dodatkowo wymierzony podatek, jeśli na skutek później ujawnionych okoliczności pierwotny wymiar okazał się za niskim.

Magistrat (wydział powiatowy) zawiadamia płatnika o wymiarze indywidualnie, a podatek winien być uiszczony pod rygorem, wymienionym w § 9 ustąp trzeci, w ciągu dni ośmiu po doręczeniu zawiadomienia.

§ 30. Od ustalonych sum obrotów i Wymierzonych kwot podatku mogą być wnoszone odwołania za pośrednictwem magistratu (wydziału powiatowego) do władz nadzorczych, wskazanych w art. 48 ustawy z dn. 11 sierpnia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 94, poz. 747) w następujących terminach:

1) przez płatników, o których mowa w § 29 niniejszego rozporządzenia, w ciągu dni czternastu licząc od dnia następnego po doręczeniu zawiadomienia;

2) przez wszystkich innych płatników:

a) co do sum obrotu i kwot podatku, wymierzonych za pierwsze półrocze roku podatkowego, najpóźniej do 15 października tego roku;

b) co do sum obrotu i kwot podatku, wymierzonych za drugie półrocze roku podatkowego,- najpóźniej do 15 kwietnia następnego roku.

Wniesienie odwołania nie wstrzymuje obowiązku wpłacenia podatku w przepisanym terminie.

Spóźnionym odwołaniom magistrat (wydział powiatowy) nie nadaje dalszego biegu, o czem płatnika zawiadomić -należy.

Władzami powołanemi do rozstrzygania odwołań i decydującemi ostatecznie są władze nadzorcze wskazane w art. 48 ustawy z dn. 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych (Dz. U. R. P. № 94, poz. 747). O ile według tego przepisu powołanym do rozstrzygania odwołań i decydującym ostatecznie w zastępstwie wydziałów wojewódzkich jest Minister Spraw Wewnętrznych, to aż do czasu wprowadzenia w życie samorządu wojewódzkiego - przelewa się niniejszem jego uprawnienia w tym zakresie na Wojewodów (Delegata Rządu w Wilnie).

§ 31. Prawo wniesienia odwołania nie przysługuje temu płatnikowi, który wbrew przepisom § 8 rozporządzenia bądź wcale nie złoży) zeznania o obrocie, bądź też złożył je po terminie.

Odwołanie takiego płatnika nie podlega rozpoznaniu, o czem należy go zawiadomić.

§ 32. Przewodniczącemu komisji szacunkowej służy prawo zgłoszenia sprzeciwu przeciw uchwałom komisji szacunkowej w terminie 7-dniowym od dnia następnego po powzięciu uchwały.

Do sprzeciwu tego mają odpowiednie zastosowanie postanowienia, zawarte w art. 87 ustępy: drugi, trzeci i czwarty ustawy z dn. 14 maja 1923»r. w przedmiocie państwowego podatku przemysłowego (Dz. U. R. P. № 58, poz. 412), oraz w § 43 rozporządzenia Ministra Skarbu z dn. 27 czerwca 1923 r. w celu wykonania wspomnianej ustawy (Dz. U. R. P. № 67, poz. 522).

§ 33. Do praw i obowiązków władzy nadzorczej, powołanej do rozstrzygania odwołań, wzgl. komisji odwoławczej i jej przewodniczącego mają odpowiednie zastosowanie przepisy, zawarte w art. 88, 89, 90 i 91 ustawy z dn. 14 maja 1923 r. w przedmiocie państwowego podatku przemysłowego (Dz. U. R. P. № 58, poz. 412) i w art. 44 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych (Dz. U. R. P. №94, poz. 747). Magistrat (wydział powiatowy) bada konkretne zarzuty odwołania, przeprowadza w razie potrzeby uzupełniające dochodzenia i akta sprawy wraz z wnioskiem komisji szacunkowej, względnie z własnym wnioskiem przesyła właściwej władzy nadzorczej - najpóźniej w terminie 30-dniowym od dnia otrzymania odwołania.

§ 34. Podatek korzysta z ustawowego pierwszeństwa zaspokojenia z całego majątku ruchomego należącego do przedsiębiorstwa, obłożonego tym podatkiem.

§ 35. Nadmiernie lub niewłaściwie wpłacone kwoty podatku podlegają zwrotowi na podstawie zarządzeń magistratu (wydziału powiatowego).

Magistraty (wydziały powiatowe) są władne umarzać należności podatkowe na skutek decyzji władz odwoławczych (§ 30) i Najwyższego Trybunału Admistracyjnego.

Umorzenie należności z innych przyczyn może nastąpić tylko w porozumieniu z właściwym wydziałem wojewódzkim-a aż do wprowadzenia samorządu wojewódzkiego w życie-w porozumieniu z Ministerstwem Skarbu w b. dzielnicy rosyjskiej, z Tymczasowym Wydziałem Samorządowym w b. dzielnicy austrjackiej i z właściwym krajowym związkiem komunalnym w b. dzielnicy pruskiej.

§ 36. W wyjątkowych wypadkach, zasługujących na. szczególne uwzględnienie Minister Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Skarbu władny jest darować skutki niedotrzymania wszelkich terminów, przewidzianych w niniejszem rozporządzeniu. Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Ministrowi Skarbu służy prawo przeniesienia powyższych uprawnień w tym zakresie na bezpośrednio podległe im władze.

§ 37. Pod względem wymiaru i poboru kar, oraz postępowania karnego mają zastosowanie przepisy, zawarte w art. 62-67 ustawy z dn. 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych (Dz. U. R. P. № 94, poz. 747), z tem, że:

a) za wykroczenia porządkowe przeciwko przepisom o wymiarze i poborze wojewódzkiego podatku od obrotu trunkami w wyszynku, w drobnej sprzedaży i w handlu detalicznym w wypadkach, przewidzianych w art. 67 wspomnianej ustawy, podlegają karze porządkowej do wysokości 345,9 franków złotych;

b) wymiaru i poboru kar pieniężnych w wypadkach, przewidzianych w art. 65 i 67 powołanej ustawy, dokonywać będą na rzecz samorządu wojewódzkiego, a aż do wprowadzenia go w życie, na rzecz Skarbu Państwa w b. dz. rosyjskiej, Tymczasowego Wydziału Samorządowego w b. dz. austrjackiej i krajowych związków komunalnych w b. dz. pruskiej-na obszarze gmin miejskich-magistraty, poza obszarem tych gmin - wydziały powiatowe. Wzór księgi bierczej załącza się pod I (Załącznik: wzór I).

Jako zwrot kosztów wymiaru i poboru kar mogą gminy miejskie (powiatowe związki komunalne) pobierać 10% z sum wypłaconych uprawnionym (§ 9 ustęp piąty) z tytułu ściągniętych kar pieniężnych. Do kosztów wymiaru i poboru kar należą wszelkiego rodzaju koszta i wydatki z powodu sądowego postępowania karnego, o ileby sprawy karne podpadły pod orzecznictwo sądów.

§ 38. Egzekucja podatku, odsetek za zwłokę i kar pieniężnych, określonych w art. 62, 63 i 67 ustawy z dn. 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych (Dz. U. R. P. № 94, poz. 747), oraz kosztów egzekucji odbywa się według postanowień, zawartych w art. 55 wspomnianej ustawy.

Do wymienionych w ustępie poprzednim należności mają odpowiednie zastosowanie przepisy, zawarte w art. 9 ustawy z dn. 6 grudnia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 127, poz. 1044) i w rozporządzeniu wykonawczem do tegoż artykułu z dn. 26 stycznia 1924 r. Przepisy tej ustawy mają także odpowiednie zastosowanie w stosunku do magistratów (wydziałów powiatowych), które nie dotrzymały terminów wypłat, określonych w § 9 ustęp piąty.

§ 39. Aż do wprowadzenia w życie samorządu powiatowego na ziemiach Spiszą i Orawy - prawa i obowiązki wydziału powiatowego wykonywać będzie starosta pow. spisko-orawskiego.

§ 40. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1924 r.

W związku z wydaniem niniejszego rozporządzenia tracą stosownie do postanowień art. 25 ustawy z dn. 11 sierpnia 1923 r. z dniem 31 grudnia 1923 r. moc w b. dz. austrjackiej: ustawa z dn. 20 grudnia 1905 r. o pobieraniu na obszarze b. Galicji opłat szynkarskich (Dz. Ust. Kraj. № 11 z 1906 r.) i ustawa z dn. 13 lutego 1903 r. o pobieraniu na tymże obszarze opłaty konsumcyjnej od piwa (Dz. U. R. P. № 24), oraz ustawy z dn. 26 września 1922 r. (Dz. U. R. P. № 90, poz. 831).

Opłaty szynkarskie i opłaty od piwa przypadające jeszcze za czas do 31 grudnia 1923 r. będą wymierzone i ściągnięte w myśl ustaw dotychczas obowiązujących i w sposób dotychczasowy.

Wzór A.

ZGŁOSZENIE

przedsiębiorstwa obowiązanego do uiszczenia wojewódzkiego podatku od wyszynku, drobnej sprzedaży i handlu detalicznego trunkami.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór B.

KSIĘGA OBROTU TRUNKAMI

Spirytusem, wyrobami wódczanemi, winem, półwinem, winem sztucznem, winem owocowem, miodem, napojami miodowemi i piwem.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór C.

ZEZNANIE O OBROCIE

w celu obliczenia podatku wojewódzkiego od wyszynku, drobnej sprzedaży i handlu detalicznego trunkami za ...... półrocze 19...... roku.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór D.

KSIĘGA BIERCZA

podatku wojewódzkiego podatku od wyszynku, drobnej sprzedaży i handlu detalicznego trunkami na 192 ...... rok.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór F.

NAKAZ

na wpłatę podatku wojewódzkiego, nieuiszczonego wbrew przepisom art. 25 ustawy z dn. 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych - Dz. U. R. P. № 94, poz. 747 i § 9 pierwszego rozporządzenia wykonawczego do tejże ustawy. podatku od wyszynku, drobnej sprzedaży i handlu detalicznego trunkami

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór G.

NAKAZ PŁATNICZY № (ks. bierczej) ......

na wpłatę podatku wojewódzkiego, nieuiszczonego wbrew przepisom art. 25 ustawy z dn. 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych - Dz. U. R. P. № 94, poz. 747 i § 9 pierwszego rozporządzenia wykonawczego do tejże ustawy. podatku od wyszynku, drobnej sprzedaży i handlu detalicznego trunkami

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór H.

IMIENNA LISTA

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór I.

KSIĘGA BIERCZA

Grzywien podatku wojewódzkiego od wyszynku, drobnej sprzedaży i handlu detalicznego trunkami z mocy orzeczeń karnych.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

• Identyfikator: Dz.U.1924.16.166
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Wykonanie ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych.
• Data aktu: 26/01/1924
• Data ogłoszenia: 25/02/1924
• Data wejścia w życie: 01/01/1924