Służba przygotowawcza i egzamin kandydatów na stanowiska administracyjne II kategorji w służbie państwowej.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 4 lutego 1924 r.

o służbie przygotowawczej i egzaminie kandydatów na stanowiska administracyjne II kategorji w służbie państwowej.

Na zasadzie art. 11 i 12 ustawy o państwowej służbie cywilnej z 17 lutego 1922 r. (Dz. U. R. P. № 21, poz. 164) zarządza się co następuje:

§ 1. Kandydaci na stanowiska administracyjne II kategorji w służbie państwowej Prezydjum Rady Ministrów oraz w działach Ministerstw: Spraw Wewnętrznych, Spraw Wojskowych, Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, Rolnictwa i Dóbr Państwowych, Przemysłu i Handlu, Robót Publicznych, Pracy i Opieki Społecznej oraz Reform Rolnych winni odbyć służbą przygotowawczą (praktykę), przewidzianą w art. 12 ustawy z dnia 17 lutego 1922 r. o państwowej służbie cywilnej (Dz. U. R. P. № 21, poz. 164) i złożyć egzamin przepisany niniejszem rozporządzeniem.

§ 2. Do służby przygotowawczej dopuszczeni być mogą kandydaci odpowiadający warunkom określonym art. 6 i 7 ustawy o państwowej służbie cywilnej, jeżeli wykażą się dowodem ukończenia szkół z zakresem wykształcenia średniego ogólnokształcącego lub zawodowego, względnie zwolnieniem od wymogu przepisanego wykształcenia-po myśli art. 11 ustęp ostatni względnie art. 115 ustęp pierwszy ustawy o państwowej służbie cywilnej.

§ 3. Prośby o dopuszczenie do służby przygotowawczej należy wnosić do władzy powołanej do mianowania.

Do próśb mają być dołączone: metryka urodzin, dowód obywatelstwa polskiego, dowód ukończenia wymaganych studjów, świadectwo zdrowia, wystawione przez lekarza urzędowego oraz dokładny, własnoręcznie napisany, życiorys.

Kandydaci, nieposiadający przepisanego niniejszem rozporządzeniem wykształcenia, winni równocześnie prosić o wymienione w § 2 zwolnienie.

§ 4. Służba przygotowawcza trwa zasadniczo rok, w ciągu której kandydat winien zapoznać się ż. agendami należącemi do tego działu administracji państwowej, w którym pełni służbę oraz z manipulacją kancelaryjno-biurową.

O wyniku służby przygotowawczej orzeka na podstawie opinji komisji kwalifikacyjnej władza powołana do mianowania.

Sprawozdanie winno zawierać ocenę pilności i uzdolnienia praktykanta oraz jego zachowanie: się w służbie i poza służbą.

W razie ujemnego wyniku służby przygotowawczej może władza powołana do mianowania zwolnić kandydata ze służby lub orzec przedłużenie służby przygotowawczej, jednak najwyżej na przeciąg jednego roku. Jeżeli ponowna ocena wypadnie ujemnie, należy kandydata zwolnić ze służby.

§ 5. Po ukończeniu pierwszego, a przed upływem drugiego roku służby przygotowawczej z dodatnim wynikiem winien praktykant poddać się egzaminowi.

Podania o przypuszczenie do egzaminu należy wnosić w drodze służbowej do władzy powołanej do mianowania. Władza służbowa - dołącza do podania sprawozdanie o-wyniku służby przygotowawczej (§ 4).

O przypuszczeniu do egzaminu orzeka władza powołana do mianowania, wyznacza termin egzaminu oraz komisarzy egzaminacyjnych i zawiadamia o tem kandydata.

§ 6. Komisje egzaminacyjne ustanawia się za zgodą właściwego Ministra przy władzach powołanych do mianowania.

Właściwy Minister może odstąpić od wyrażenia zgody na utworzenie Komisji egzaminacyjnych przy niektórych władzach ii instancji i przekazać egzaminowanie kandydatów z odnośnych okręgów komisjom egzaminacyjnym utworzonym przy innych władzach II instancji tego samego działu służby.

Komisja egzaminacyjna składa się z przewodniczącego i dwóch komisarzy egzaminacyjnych.

Przewodniczącego komisji egzaminacyjnej mianuje właściwy Minister-komisarzy zaś egzaminacyjnych naczelnik władzy właściwej, powołanej do mianowania, z koncern każdego roku kalendarzowego na rok następny.

Przewodniczący komisji egzaminacyjnej musi mieć bezwarunkowo ukończona studja prawnicze zakończone przepisanemi egzaminami.

Przewodniczącemu służy prawo egzaminowania.

Kolejność egzaminowania wyznacza przewodniczący.

§ 7. Egzamin jest pisemny i ustny. Egzamin ustny winien odbyć się najpóźniej w terminie trzydniowym po pisemnym.

§ 8. Egzamin pisemny polega na wypracowaniu różnych tematów, wybranych przez komisją egzaminacyjną na wniosek poszczególnych egzaminatorów.

Przedmiotem wypracowania ma być załatwienie jednej łub dwóch spraw administracyjnych na podstawie przedmiotowych aktów, względnie pisemne rozwiązanie kilku podyktowanych pytań z zakresu różnych gałęzi danego działu administracji.

Przy wyborze przedmiotu winna komisja baczyć na to, aby kandydat o zwykłem uzdolnieniu mógł wypracować zadania w przeciągu sześciu godzin. Egzamin nie może trwać w żadnym razie dłużej, niż ośm godzin.

Egzamin pisemny odbywa się w lokalu urzędowym pod nadzorem jednego z członków komisji lub innego wyznaczonego urzędnika. Kandydat winien mieć możność korzystania ze zbioru ustaw i rozporządzeń; wszelka inna pomoc, w szczególności porozumiewanie się kandydatów między sobą lub z innemi osobami, jest wzbronione.

Kandydat po ukończeniu wypracowania przed opuszczeniem lokalu urzędowego oddaje je urzędnikowi sprawującemu nadzór, który stwierdza na wypracowaniu czas rozpoczęcia i ukończenia opracowania i zabezpiecza wypracowanie przez opieczętowanie przed możliwemi późniejszemi zmianami.

Egzamin pisemny może się odbywać równocześnie z kilku kandydatami.

§ 9. Przedmiotem egzaminu ustnego jest:

1) ustawa konstytucyjna;

2) ogólne zasady obowiązującego ustawodawstwa administracyjnego ze szczególnem uwzględnieniem tego działu administracji państwowej, w którym kandydat pełni służbą;

3) ustrój i zakres działania władz i urzędów państwowych i samorządowych;

4) przepisy o państwowej służbie cywilnej;

5) przepisy kancelaryjno-manipulacyjne.

Prócz tego, winien kandydat przy egzaminie *ustnym uzasadnić załatwienie tematów egzaminu pisemnego.

Komisja egzaminacyjna winna zwrócić przedewszystkiem szczególną uwagę, czy i w jakim stopniu kandydat posiada zdolność pojmowania i praktycznego zastosowania obowiązujących ustaw i przepisów.

Egzamin ustny odbywa się z każdym kandydatem zosobna i nie może trwać dłużej, niż dwie godziny,

§ 10. Jeżeli komisja egzaminacyjna uzna wypracowanie pisemne jednomyślnie za nieudałe, uważa się egzamin za niezłożony i bez egzaminu ustnego oddala się kandydata ze stopniem "niedostatecznie".

W przeciwnym razie po odbyciu egzaminu ustnego stwierdza się wynik z równomiernem uwzględnieniem pisemnego i ustnego egzaminu.

Wynik egzaminu oznacza się stopniami:

1) "bardzo dobry", jeżeli kandydat wykazał wybitną i bardzo dokładną znajomość przedmiotów egzaminacyjnych;

2) "dobry", jeżeli kandydat wykazał dokładną znajomość przedmiotów .egzaminacyjnych;

3) "dostateczny", jeżeli wiadomości kandydata są wystarczające;

4) "niedostateczny", jeżeli wiadomości kandydata nie są wystarczające.

W razie niedostatecznego wyniku egzaminu komisja oznacza termin powtórzenia egzaminu. Termin ten nie może być krótszy, niż pół roku, nie dłuższy zaś, niż rok.

W razie ponownego niedostatecznego wyniku, egzaminu powtarzać nie wolno.

Uchwały komisji egzaminacyjnej zapadają większością głosów i są ostateczne. Egzaminatorzy głosują według kolejności, w jakiej egzaminowali, poczem ostatni daje głos przewodniczący.

§ 11. Z przebiegu egzaminu sporządza się protokół, do którego wpisuje się skład komisji egzaminacyjnej, tematy egzaminu pisemnego i ocenę wypracowań, pytania egzaminu ustnego i ocenę poszczególnych odpowiedzi, tudzież uchwałę komisji co do wyniku egzaminu.

§ 12. Na dowód poddania się egzaminowi otrzymuje kandydat świadectwo urzędowe, wystawione przez komisję według dołączonego wzoru.

Świadectwo ma być podpisane przez przewodniczącego komisji i komisarzy egzaminacyjnych oraz zaopatrzone pieczęcią z godłem państwowem i o treści następującej: "Komisja egzaminacyjna dla egzaminu administracyjnego dla urzędników państwowych II kategorji przy ......".

§ 13. Kandydatom, którzy pełnią służbę nie w siedzibie komisji egzaminacyjnej i poddają się po raz pierwszy egzaminowi, należą się normalne djety i koszty podróży.

§ 15. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Równocześnie tracą moc obowiązującą dotychczasowe przepisy, wydane w przedmiocie unormowanym niniejszem rozporządzeniem.

Wzór do § 12

L. protokółu egzaminacyjnego ...............

Świadectwo.

Pan .......................................................

(charakter służbowy)

..............................................................

poddał się w dniach ..........................................

na zasadzie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 lutego 1924

r. (Dz. U. № 15 poz. 144) egzaminowi na stanowiska

administracyjne II kategorji w służbie państwowej i złożył go

z wynikiem ...........................

Warszawa, dnia ................. 192..... r.

(pieczęć)

Komisja egzaminacyjna przy .............

........................................

Przewodniczący Komisji:

Komisarze egzaminacyjni:

Sprostowanie:

W Dz. U. R. P. z r. 1924 w № 15, por. 144 w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 4 lutego 1924 r. o służbie przygotowawczej i egzaminie kandydatów na stanowiska administracyjne U kategorji w służbie państwowej § 15 tego rozporządzenia winien mieć numeracją "§ 14".

• Identyfikator: Dz.U.1924.15.144
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Służba przygotowawcza i egzamin kandydatów na stanowiska administracyjne II kategorji w służbie państwowej.
• Data aktu: 04/02/1924
• Data ogłoszenia: 18/02/1924
• Data wejścia w życie: 18/02/1924