Zmiana rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 30 listopada 1922 r. celem wykonania ustawy z dnia 26 września 1922 r. o opłacie za nadzór nad zakładami ubezpieczeń w związku z ustawą z dnia 6 grudnia 1923 r. o zastosowaniu stałej jednostki do obliczania danin, niektórych innych dochodów publicznych oraz kredytów, udzielanych przez instytucje państwowe i samorządowe.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 24 stycznia 1924 r.

w przedmiocie zmiany rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 30 listopada 1922 r. celem wykonania ustawy z dnia 25 września 1922 r. o opłacie za nadzór nad zakładami ubezpieczeń w związku z ustawą z dnia 6 grudnia 1923 r. o zastosowaniu stałej jednostki do obliczania danin, niektórych innych dochodów publicznych oraz kredytów, udzielanych przez instytucje państwowe i samorządowe.

Na mocy art. 6 ustawy z dn. 26 września 1922 r. o opłacie za nadzór nad zakładami ubezpieczeń (Dz. U. R. P. № 89 poz. 810) oraz art. 11 ustawy z dn. 6 grudnia 1923 r. o zastosowaniu stałej jednostki do obliczania danin, niektórych innych dochodów publicznych oraz kredytów, udzielanych przez instytucje państwowe i samorządowe (Dz. U. R. P. № 127 poz. 1044) zarządza się co następuje:

§ 1. Postanowienia paragrafów 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 i 14 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 30 listopada 1922 r. (Dz. U. R. P. № 112 poz. 1021) uchyla się z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

§ 2. Podstawą do obliczenia opłaty za nadzór nad zakładami ubezpieczeń stanowi suma składek, zebranych na podstawie umów ubezpieczeniowych, oraz postanowień statutowych, wzgl. ustawowych w ciągu roku sprawozdawczego.

§ 3. Do sumy składek, stanowiących podstawę obliczenia, włącza się:

a) wszelkie pobory dodatkowe (jako dodatki drożyźniane, administracyjne, polisowe i t. p.) nie stanowiące zwrotu opłat stemplowych od umowy ubezpieczenia lub innych danin publicznych, uiszczonych przez ubezpieczającego na rzecz Państwa lub związków samorządowych:

b) przepadła zadatki;

c) w zakładach ubezpieczeń, opartych na wzajemności włącza się, ponadto opłaty dodatkowe do składek wciągnięta od członków z tytułu wzajemnej odpowiedzialności na pokrycie szkód z poprzedniego okresu sprawozdawczego;

d) wszelkie dopłaty składek, wynikające ze zmiany warunków ubezpieczenia;

e) zwroty ubezpieczonym z poprzedniego roku, użyte na obniżenie składek w roku sprawozdawczym.

§ 4. Z sumy składek, stanowiących podstawę obliczenia potrąca się:

a) składki i pobory dodatkowe, podlegające zwrotowi z powodu całkowitego lub częściowego rozwiązania umowy ubezpieczenia (storno ubezpieczeń);

b) w zakładach ubezpieczeń, opartych na wzajemności zwroty i dywidendy, przyznane ubezpieczonym za rok sprawozdawczy.

§ 5. Wolne od opłaty za nadzór są składki, uzyskane z umów reasekuracyjnych oraz z umów, zawieranych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne oddziały polskich zakładów ubezpieczeń.

§ 6. Ustalona zgodnie z §§ 2, 3 i 4 niniejszego rozporządzenia suma składek, mająca służyć za podstawą do obliczenia opłaty za nadzór nad zakładami ubezpieczeń, przelicza się na franki złote według przeciętnej wartości franka złotego za rok sprawozdawczy, ogłoszonej przez Ministra Skarbu w Monitorze Polskim zgodnie z art. 3 ustawy z dn. 6 grudnia 1923 r.

§ 7. W przypadkach, w których dopuszczalnem jest zawieranie umów ubezpieczenia w walutach obcych zakłady winny - celem obliczenia opłat za nadzór przeliczać te waluty na marki polskie zgodnie z postanowieniami, zawartemi w rozporządzeniu Ministra Skarbu z dn. 2 maja 1922 r. o przeliczaniu walut obcych na marki polskie przy umowach ubezpieczenia (Dz. U. R. P. № 41 poz. 355). Otrzymaną w powyższy sposób sumę składek w markach przelicza się na franki złote zgodnie z § 6 niniejszego rozporządzenia.

§ 8. Minister Skarbu po upływie roku kalendarzowego, uwzględniając wydatki, poniesione w tym okresie przez Skarb Państwa na nadzór, oraz sumę składek, zebranych przez zakłady ubezpieczeń, podlegające nadzorowi, obliczoną zgodnie z §§ 2, 3, 4, 5, 6 i 7 niniejszego rozporządzenia, ustala w drodze rozporządzenia stopą opłaty za nadzór t. j. kwotą jaką należy uiścić od każdego tysiąca franków złotych, wynikających z przeliczenia zbioru składek zgodnie z §§ 6 i 7 niniejszego rozporządzenia.

Wedle określonej w powyższy sposób stopy opłaty, zakłady ubezpieczeń obliczają wysokość opłaty, jaką każdy zakład ma uiścić za ubiegły rok sprawozdawczy.

Opłaty te, określone według własnego obliczenia zgodnie z §§ 2, 3, 4, 5, 6 i 7 niniejszego rozporządzenia na podstawie stopy ustalonej przez Ministra Skarbu należy uiścić w ciągu 2 tygodni od daty ogłoszenia stopy w Dzienniku Ustaw, w kasie skarbowej w markach polskich według wartości franka złotego w dniu wpłaty, w myśl art. 4 ustawy z dnia 6 grudnia 1923 r., poczem w ciągu siedmiu dni należy o wpłacie zawiadomić państwowy urząd kontroli ubezpieczeń.

W razie niezgodności obliczenia państwowy urząd kontroli ubezpieczeń wymierzy dopłatę w nakazie płatniczym. Dopłata winna być uiszczona w terminie dwutygodniowym od dnia doręczenia nakazu. Ewentualna nadpłaty będą zaliczone (we frankach złotych) na poczet opłaty za rok następny.

Opłaty, nieuiszczone w terminie przepisanym, będą przymusowo ściągnięte przez organy skarbowe trybem przewidzianym dla przymusowego ściągania podatków bezpośrednich na podstawie wykazów zaległości, sporządzonych przez państwowy urząd kontroli ubezpieczeń i przesłanych właściwym izbom skarbowym w celu skierowania cle urzędów skarbowych, podatków i opłat skarbowych (inspektoratów) do wykonania.

§ 9. Sumy wydatków, poniesionych przez Skarb Państwa na nadzór nad zakładami ubezpieczeń, określa się przeliczając (rzeczywiście poniesione) wydatki na franki złote według wartości franka złotego w dniu uskuteczniania wydatku.

§ 10. Sumy, otrzymane przy przeliczeniach na franki złote zaokrągla się do dziesiętnych części franka - w górę, jeżeli się odrzuca 5 lub więcej setnych, w dół w wypadku przeciwnym.

Jeżeli z przeliczenia należnej sumy franków złotych na marki polskie, dokonanego przy wpłacie opłaty do kasy skarbowej, wyniknie suma marek polskich niepodzielna przez dziesięć tysięcy, a zarazem cztery ostatnie cyfry tworzą liczbę 5.000 lub więcej, to zaokrągla się ją wzwyż do kwoty podzielnej przez dziesięć tysięcy; jeśli ostatnie cztery cyfry tworzą liczbę niższa niż 5.000, to cyfry te zastępuje się zerami.

§ 11. Na poczet należności z tytułu opłat za nadzór winny zakłady ubezpieczeń wpłacać miesięczne zaliczki na zasadach następujących:

a) zaliczkę za każdy miesiąc należy wpłacić najpóźniej do końca tegoż miesiąca;

b) 1 Zaliczkę miesięczną oblicza się w wysokości 3‰ (pro mille) sumy składek (wraz z dodatkami i polisowemi), zebranych za ostatni miesiąc ubiegły, waloryzując podstawę obliczenia według przeciętnej wartości franka złotego w tymże miesiącu;

c) zaliczki powyższe, jak również zaliczki wpłacane dobrowolnie według wartości franka złotego w dniu wpłaty, będą zaliczone we frankach złotych na poczet należnej opłaty za nadzór. Zaliczki te należy potrącać z opłaty za nadzór, obliczonej zgodnie z § 8 niniejszego rozporządzenia;

d) o wpłacie zaliczki należy w ciągu 7 dni powiadomić państwowy urząd kontroli ubezpieczeń, załączając odpis pokwitowania kasy skarbowej, uwierzytelniony przez zarząd zakładu ubezpieczeń.

§ 12. Każdy zakład ubezpieczeń ma w ciągu 14 dni po zatwierdzeniu bilansu przez walne zgromadzenie nadsyłać szczegółowe obliczenie zbioru składek, według wzoru № l, zgodnie z §§ 2, 3, 4, 5, 6 i 7 niniejszego rozporządzenia według poszczególnych działów ubezpieczeń podpisane przez zarząd zakładu. Zakłady ubezpieczeń oparte na wzajemności mają pozatem podać wysokość zwrotów, przyznanych członkom w poszczególnych działach ubezpieczeń oraz zwrotów z poprzedniego roku, użytych w roku sprawozdawczym na obniżenie składek.

§ 13. Opłaty za nadzór za r. 1923 będą ściągnięte w mysi postanowień niniejszego rozporządzenia. Zaległości z tytułu opłat za nadzór za r. 1922 będą po dniu 1 stycznia 1924 r. przeliczone na franki złote według wartości franka złotego w dniu 1 stycznia 1924 r.

§ 14. Pierwsze raty zaliczek (za styczeń i luty 1924 roku) należy wpłacić w ciągu miesiąca lutego 1924 roku.

§ 15. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 1924 roku.

ZAŁĄCZNIK  Nr 1

(Strona 1).

Zakład Ubezpieczeń (nazwa) ....................

OBLICZENIE ZBIORU SKŁADEK

na .................... rok operacyjny.

(Strona 5 i 3).

Obliczanie zbioru składek

za .................... rok operacyjny.

Nazwa zakładu .................... W markach polskich.

W dziale ......

W dziale ......

W dziale ......

W dziale ......

W dziale ......

W dziale ......

Razem

I.

Zbiór składek z dodatkami:

1.

Zbiór składek bezpośrednich (bez potrącenia udziału reasekuratorów)

2.

Dodatki (drożyźniane, administracyjne i t. p.)

3.

Polisowe, wpisowe,

4.

Przepadłe zadatki

5.

Składki dodatkowe

6.

Zwroty ubezpieczonym z roku poprzedniego, użyte na obniżenie składki (w zakładach wzajemnych)

Razem

II.

Potrącenia:

7.

Składki nie zainkasowane (o ile nie zostały już potrącone w p. 1).

8.

Zwroty i dywidendy, przyznane ubezpieczonym (w zakładach wzajemnych)

Razem

I-II

Podstawa

do

obliczenia

należnej

opłaty

za

nadzór

w

markach

.........

"

"

"

"

""

"

"

we

frankach złotych (przeliczone

zgodnie z § 6 rozporządzenia)

.........

Zarząd Zakładu zaświadcza niniejszem, że wszystkie dana powyższe zostały obliczone zgodnie z postanowieniami, zawartemi w rozporządzeniu Ministra Skarbu z dnia 24 stycznia 1924 r. (Dz. U. R. P. № 12 poz. 108).

Data Podpis:

(Strona 4).

Zestawienie zaliczek,

wpłaconych na poczet opłaty za nadzór za rok ....................

We frankach złotych.

L. p.	Suma zaliczki we frankach złotych	Data wpłacenia	Kasa Skarbowa i № pokwitowania	Uwagi

Podpisy Zarządu:

1 § 11 lit. b) zmieniona przez § 1 rozporządzenia z dnia 21 lutego 1924 r. (Dz.U.24.19.197) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1924 r.

• Identyfikator: Dz.U.1924.12.108
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Zmiana rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 30 listopada 1922 r. celem wykonania ustawy z dnia 26 września 1922 r. o opłacie za nadzór nad zakładami ubezpieczeń w związku z ustawą z dnia 6 grudnia 1923 r. o zastosowaniu stałej jednostki do obliczania danin, niektórych innych dochodów publicznych oraz kredytów, udzielanych przez instytucje państwowe i samorządowe.
• Data aktu: 24/01/1924
• Data ogłoszenia: 05/02/1924
• Data wejścia w życie: 01/01/1924, 05/02/1924