Zmiana przepisów o djetach i kosztach podróży.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 10 maja 1922 r.

w sprawie zmiany przepisów o djetach i kosztach podróży.

Na zasadzie postanowień o normowaniu poborów niestałych i ubocznych, zawartych w ustawach z dnia 13 lipca 1920 r. o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych (Dz. U. R. P. № 65, poz. 429-436) zarządza się co następuje:

§ 1. Ustęp 2 art. 1 rozporządzeń Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1920 r. w sprawie djet i kosztów podróży funkcjonarjuszów państwowych oraz pracowników kolejowych (Dz. U. R. P. № 74 i 88, poz. 507 i 577) otrzymuje następujące brzmienie:

"2) w razie przeniesienia na inne miejsce służbowe:

a) djety dzienna dla funkcjonariusza (pracownika), jego żony i dzieci, o ile osoby te uwzględnia się po myśli art. 5 ustawy o uposażeniu przy wymiarze dodatku drożyźnianego;

b) zwrot kosztów podróży koleją, statkiem i podróży kołowej funkcjonarjusza (pracownika), jego żony i dzieci oraz jednego (jednej) sługi;

c) zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego.

§ 2. 1 Normalne djety dzienne określone w punkcie 1, 3 i 4 ustępu 1 art. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1920 r. (Dz. U. R. P. № 74, poz. 507), w § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 marca 1922 r. (Dz. U. R. P. № 30, poz. 241), W ustępie 2 art. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1920 r. (Dz. U. R. P. № 74, poz. 507) oraz w art. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1920 r. (Dz. U. R. P. № 88, poz. 577), ustala się jak następuje:

1) dla urzędników:

I	stopnia	służbowego	na	350	Mk.
II	"	"	"	280	"
III	"	"	"	280	"
IV	"	"	"	280	"
V	"	"	"	250	"
VI	"	"	"	210	"
VII	"	"	"	180	"
VIII	"	"	"	140	"
IX	"	"	"	140	"
X	"	"	"	120	"
XI	"	"	"	120	"
XII	"	"	"	120	"

2) dla sędziów i prokuratorów:

a)	pobierających	uposażenie	grupy	I	na	210	Mk.
b)	"	"	"	II	"	250	"
c)	"	"	"	III	"	280	"
d)	"	"	"	IV	"	280	"

3) Dla profesorów państwowych szkół akademickich (zwyczajnych i nadzwyczajnych) na 250 Mk.

Dla wyższych funkcjonarjuszów policji państwowej:

I	stopnia	służbowego	na	250	Mk.
II	"	"	"	250	"
III	"	"	"	250	"
IV	"	"	"	210	"
V	"	"	"	210	"
VI	"	"	"	180	"
VII	"	"	"	140	"
VIII	"	"	"	140	"

Aplikanci sądowi egzaminowani - zastępcy sędziów śledczych i asesorowie sądowi z b. dzielnicy pruskiej otrzymują 180 Mk. inni aplikanci sądowi 140 Mk. dziennie.

Pracownicy kolejowi otrzymują:

w	1	stopniu	płacy	250	Mk.
"	2	"	"	250	"
"	3	"	"	210	"
"	4	"	"	180	"
"	5	"	"	140	"
"	6	"	"	140	"
"	7	"	"	120	"
"	8	"	"	120	"
"	9	"	"	120	"
"	10	"	"	90	"
"	11	"	"	90	"
"	12	"	"	90	"
"	13	"	"	90	"
"	14	"	"	70	"
"	15	"	"	70	"

§ 3. Przedostatni ustęp art. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1920 r. (Dz. U. R. P. № 74, poz. 507) uzupełnia się, jak następuje:

"Do tego okresu nie należy wliczać czasu zużytego na podróż do danej miejscowości, jak również czasu podróży powrotnej".

§ 4. Ustęp 2 § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 1921 r. (Dz. U. R. P. № 66, poz. 422) ulega następującej zmianie:

"Stopa jednak tego uzupełnienia nie może być niższą od każdoczesnego mnożnika ustalonego dla miejscowości zaliczonych do klasy III",

§ 5. 2 § 3 wymienionego w § 4 rozporządzenia otrzymuje następujące brzmienie:

"Przy podróżach służbowych do miast Warszawy i Łodzi, przyznawać się będzie nadto osobny dodatek. Wysokość tego dodatku pozostawać będzie do uzupełnienia djet normalnych obliczonego wedle zasad § 2-go niniejszego rozporządzenia w takim stosunku, w jakim pozostaje dodatek wyrównawczy dla miast Warszawy i Łodzi do dodatku drożyźnianego.

Takie same koszta przyznaje się profesorom szkół akademickich przy przesiedlaniach, zachodzących wskutek nominacji, w razie jeżeli pozostawali oni poprzednio w służbie państwowej. We wszystkich innych przypadkach, odnoszących się do osób, objętych ustawą z dnia 31 marca 1922 r. o uposażeniu profesorów i pomocniczych sił naukowych w szkołach akademickich (Dz. U. R. P. № 28, poz. 226), rozstrzyga sprawę przyznaniu kosztów przesiedlenia Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego po porozumieniu z Ministrem Skarbu."

§ 6. Ustęp 2 a i b § 4 wspomnianego w § 4 rozporządzenia otrzymuje następujące brzmienie:

"Według każdoczesnego mnożnika dla miejscowości zaliczonych do klasy III dodatku drożyźnianego".

§ 7. Ustęp 2 art. 4 rozporządzeń Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1920 r. (Dz. U. R. P. № 74 i 88. poz. 507 i 577) otrzymuje następujące brzmienie:

"O ile odnośna czynność komisyjna łącznie z podróżą lub sama czynność komisyjna względnie sama podróż w dniu wyjazdu lub przyjazdu z komisji trwały conajmniej 6 godzin, należą się funkcjonariuszowi djety za dzień wyjazdu względnie przyjazdu. Jeżeli przy podróżach służbowych trwających ponad 24 godzin, czynność komisyjna łącznie z podróżą trwała w dniu wyjazdu lub przyjazdu mniej niż 6 godzin, uważa się dzień wyjazdu i przyjazdu razem za jednostkę, o ile tylko cała czynność służbowa lub podróż w tych dniach trwała łącznie conajmniej 6 godzin.

Jeżeli urzędnik odbywa podróż służbową koleją lub przeważnie koleją, początek tejże podroży należy liczyć od chwili odejścia pociągu, ustalonej w oficjalnym rozkładzie jazdy. Jeżeli natomiast funkcjonarjusz odbywa podróż innym środkiem komunikacyjnym np. końmi, samochodem i t. p. należy liczyć początek tejże podróży od chwili ruszenia z miejsca, o ile nie można analogicznie zastosować przepisu zawartego w poprzedniem zdaniu".

§ 8. 3 Art 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1932 r. (Dz. U. R. P. № 74, poz. 507) otrzymuje następujące brzmienie:

"Koszta podróży obejmują ceny biletów jazdy koleją lub statkiem, wydatki na dojazdy z dworca i na dworzec kolejowy, względnie z przystani i do przystani, zwrot kosztów przewozu bagażu podróżnego oraz wydatki na tragarzy.

Do przejazdu koleją w klasie I mają prawo:

a) urzędnicy państwowi zaliczeni od 1 do VI stopnia służbowego włącznie, w tej liczbie dyrektorzy i nauczyciele szkół średnich ogólnokształcących i zawodowych oraz seminarjów nauczycielskich i inspektorzy szkolni, o ile pobierają dodatek drożyźniany do płacy zasadniczej według VI stopnia służbowego,

b) baz względu na stopień służbowy: sędziowie i prokuratorowie, profesorowie zwyczajni i nadzwyczajni szkół akademickich, komendant główny, starsi inspektorzy i inspektorzy policji państwowej.

Do przejazdu koleją w klasie II mają prawo:

a) urzędnicy państwowi zaliczeni od VII do XII stopnia służbowego włącznie,

b) bez względu na stopień służbowy: aplikanci sadowi, dyrektorzy i nauczyciela szkół średnich ogólnokształcących i zawodowych oraz seminarjów nauczycielskich, jak również inspektorzy szkolni oprócz wymienionych w ustępie poprzednim, pomocnicy naukowi w szkołach akademickich, kierownicy i nauczyciele szkół powszechnych oraz wyżsi funkcjonariusze policji państwowej od podinspektorów począwszy.

Jeżeli na statku są tylko dwie klasy zwraca się urzędnikom od I do VII stopnia włącznie, ceny biletu I klasy.

O ile urzędnik korzystał ze zniżek przewidzianych w przepisach o przejazdach ulgowych pracowników państwowych kolejami żelaznemi (Monitor Polski z dnia 13 lipca 1920 r. № 147) należy mu się zwrot opłat zniżkowych.

Słudze urzędnika zwraca się zawsze cenę biletu III klasy.

Wydatki na dorożki z dworca i na dworzec, z przystani i na przystań zwraca, się wedle obowiązującej taryfy wydanej przez właściwą władzą. Koszta dorożek w tych miejscowościach, w których taryfy dorożkarskie nie zostały ustanowione, udowadnia funkcjonariusz państwowy przez przedstawienie odpowiednich zaświadczeń miejscowego starostwa względnie magistratu lub zarządu gminy na okoliczność, że poniesiony wydatek odpowiada miejscowym stosunkom.

Przez czas trwania wyjątkowych, wojną wywołanych stosunków może odnośna władza centralna za zgodą Ministra Skarbu przyznać funkcjonariuszom faktycznie poniesione i udowodnione koszta dorożek.

Koszta przewozu bagażu.

Zwrot istotnie poniesionych i wykazanych kosztów przewozu 80 kg. bagażu podróżnego należy się urzędnikowi, o ile czynność komisyjna łącznie z podróżą trwa dłużej, niż 6 dni.

Wyjątkowo można przyznać zwrot kosztów przewozu o wyższej niż 80 kg. wadze, jeżeli do wykonania czynności komisyjnych potrzebnem było zabranie większej ilości akt lub innych przedmiotów, koniecznych do przeprowadzenia czynności komisyjnych i o ile okoliczność tę stwierdzi władza zarządzająca komisją.

Wydatki na tragarzy.

Wydatki na tragarzy przy przejeździe i wyjeździe w jednej miejscowości zwraca się wedle obowiązującej taryfy, ale tylko wówczas, gdy funkcjonarjuszowi przysługuje prawo przewozu bagażu.

Geometrom, którzy zabierają ze sobą do wagonu instrumenty miernicze, przysługuje zwrot kwot zapłaconych tragarzom za przenoszenie tych instrumentów z dorożki do wagonu kolejowego Oraz z wagonu do dorożki, o ile kwoty te nie przekraczaj jednorazowo potrójnego wynagrodzenia ustalonego w taryfie.

Postanowienia ogólne.

Urzędnik może zasadniczo używać tylko pociągów osobowych. Użycie pociągów pośpiesznych jest dozwolone, o ile przez to zaoszczędza się djety, lub jeśli komisja jest nagła. Potrzebę użycia pociągu pośpiesznego ma potwierdzić na rachunku władza zarządzająca komisją lub przełożona władza służbowa.

Urzędnikowi delegowanemu w sprawach służbowych może być przyznany zwrot ceny t. zw. miejscówki (plackarty) pod następującemi warunkami;

a) władza zlecająca podróż służbową winna stwierdzić pisemnie potrzebą zakupna miejscówki (przepełnienie w pociągu na danej linji kolejowej -etc).

b) zaliczenie odnośnego wydatku w rachunku kosztów podróży może nastąpić tylko na podstawie dołączenia do tegoż rachunku miejscówki.

Urzędnikom delegowanym w sprawach służbowych, którzy mają prawo przejazdu pierwszą klasą, może być przyznany zwrot faktycznie poniesionych i udowodnionych kosztów przejazdu wozem sypialnym (sleeping) pod następującemi warunkami:

a) podróż koleją spowodowana podróżą służbową, nie może wynosić mniej, niż 8 godzin, zaś podróż sama musi się odbywać w godzinach wieczornych i nocnych;

b) władza zlecająca podróż służbową winna stwierdzić pisemnie potrzebę i zezwolenie na użycie miejsca w wagonie sypialnym;

c) zaliczenie kosztów na użycie miejsca w wagona sypialnych w rachunku kosztów podróży, nastąpić może jedynie na podstawie dołączonego do tegoż rachunku oryginalnego kuponu, uprawniającego do zajęcia miejsca w wagonie sypialnym.

Przy podróży kołowej przyznaje się funkcjonarjuszowi koszta wedle taryfy obowiązującej w każdym powiecie dla podwód, dostarczonych w razie podróży służbowych funkcjonarjuszom państwowym, o ile zaś taryfy takie nie istnieją, zwraca się koszta w wysokości odpowiadającej miejscowym cenom, stwierdzonej zaświadczeniem miejscowego starostwa, względnie magistratu lub zarządu gminy.

W razie stwierdzonej niemożliwości dostarczenia podwód zwraca się koszta podróży w faktycznie wydanej kwocie, o ile ona odpowiada praktykowanym w danym miejscu cenom najmu i wysokość jej została należycie stwierdzoną.

Na czynności komisyjne w miejscowościach położonych w odległości bliżej niż 2 km. od siedziby urzędowej nie należą się żadne koszta podróży.

Przy komisjach miejscowych w miastach mających ponad 50.000 mieszkańców można użyć dorożki, o ile odległość punktu komisyjnego od urzędu, względnie mieszkanie wynosi więcej, jak 2 km.

Przy podróżach wspólnych zalicza należytość za dorożkę, tudzież podróż kołową zawsze urzędnik, posiadający uposażenie wyższego stopnia służbowego. Wyjątek stanowią tylko miasta mające ponad 50.000 mieszkańców, gdzie każdy urzędnik zalicza osobno należytość za przejazd do dworca kolejowego i z powrotem.

Przy komisjach, których czynność zasadza się na obchodzeniu parce! (np. przy szkodach elementarnych, przy szkodach z powodu ćwiczeń wojskowych, komisjach reambulacyjnych kolejowych, komisjach wywłaszczeniowych i granicznych i t p.) zalicza się za każdą godzinę stwierdzonego chodu 4 kilometry jazdy, które opłaca się według taryfy obowiązującej w danej miejscowości dla podwód dostarczonych w razie podróży służbowych funkcjonarjuszów państwowych. Postanowienie to nie ma zastosowania do wszystkich tych funkcjonarjuszów, u których obchodzenie parcel stanowi ich główną zasadniczą czynność służbową.

Emerytom w razie użycia ich do jakiej czynności komisyjnej lub służbowej należą się koszta podróży analogicznie do czynnych urzędników państwowych, djety zaś przyznaje się im według wysokości uposażenia pobieranego w chwili przejścia na emeryturą.

Pracownicy kontraktowi pobierają należytości za podróże służbowe według umowy z nimi zawartej stosownie do przyznanego im wynagrodzenia; należytości te jednak nie mogą, przewyższać należytości, przyznanych funkcjonarjuszom państwowym".

§ 9. Postanowienia zawarte w art. 8 niniejszego rozporządzenia co do zwrotu wydatków na dorożki, na tragarzy i zwrotu kosztów podróży kołowej stosują się analogicznie do art. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1920 r. (Dz. U. R. P. № 88, poz. 577).

§ 10. § 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 1921 r. (Dz. U. R. P. № 66 poz. 422) otrzymuje następujące brzmienie:

"Określone w ustępie 2 art. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1920 r. (Dz. U. R. P. № 74 poz. 507) koszta przeniesienia należą się funkcjonarjuszom państwowym przy przeniesieniach zarządzonych z urzędu lub w drodze konkursu.

Przy przeniesieniach na prośbę urzędnika przyznanie w drodze wyjątku kosztów przeniesienia zależeć będzie od decyzji szefa właściwej władzy centralnej.

Zwrot faktycznych i udowodnionych kosztów przewozu urządzenia domowego nie może przewyższać u funkcjonarjuszów samotnych jednomiesięcznego uposażenia, dla utrzymujących do 4 członków rodziny dwumiesięcznego uposażenia, a dla utrzymujących więcej niż 4 członków rodziny trzymiesięcznego uposażenia (płaca zasadnicza łącznie z wszystkiemi dodatkami z wyjątkiem nadzwyczajnych dodatków)".

§ 11. Ustęp pierwszy art. 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1920 r. (Dz. U. R. P. № 88 poz. 577) otrzymuje następujące brzmienie:

"Pracownicy kolejowi przeniesieni z urzędu lub w drodze konkursu otrzymują zwrot faktycznych i udowodnionych kosztów przewozu urządzenia domowego.

Zwrot ten nie może przekraczać:"

§ 12. Zdanie 4 art. 7, rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1920 r. (Dz. U. R. P. № 74 poz. 507) otrzymuje następujące brzmienie:

"Prócz należytości za bilety jazdy przysługuje funkcjonarjuszowi przesiedlonemu prawo zarachowania wykazanych kosztów przewozu bagażu, a to dla samotnego 50 kg., dla żonatego 80 kg., a dla każdego z członków rodziny i sługi po 30 kg."

§ 13. Postanowienia zawarte w art. 9 rozporządzeń Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1920 r. (Dz. U. R. P. № 74 i 88, poz. 507 i 577) mają analogiczne zastosowanie do kosztów przeniesienia.

§ 14. 4 Normalne djety dzienne określone w § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 marca 1922 r. (Dz. U. R. P. № 30 poz. 241) ustala się dla funkcjonarjuszów niższych od 1 do 4 stopnia płacy na 70 mk. dla funkcjonarjuszów niższych od 5 do 9 stopnia płacy tudzież dla pomocników kancelaryjnych w b. zaborze austrjackim na 90 Mk.; posterunkowym i starszym posterunkowym policji państwowej na 110Mk., przodownikom i starszym przodownikom policji państwowej na 120 Mk.

§ 15. Rozporządzenie niniejsze obowiązuje z dniem 1 maja 1922 r.

1 § 2:

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 14 sierpnia 1922 r. o wykonaniu ustawy z dnia 31 marca 1922 r. o uposażeniu profesorów i pomocniczych sił naukowych w szkołach akademickich (Dz.U.22.74.669) z dniem 1 stycznia 1922 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 11 września 1922 r. (Dz.U.22.89.813) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1922 r.

2 § 5 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 14 sierpnia 1922 r. o wykonaniu ustawy z dnia 31 marca 1922 r. o uposażeniu profesorów i pomocniczych sił naukowych w szkołach akademickich (Dz.U.22.74.669) z dniem 1 stycznia 1922 r.

3 § 8:

- zmieniony przez § 3 rozporządzenia z dnia 1 lutego 1923 r. (Dz.U.23.15.100) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lutego 1923 r.

- zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 7 marca 1923 r. (Dz.U.23.28.168) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 marca 1923 r.

4 § 14 zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 11 września 1922 r. (Dz.U.22.89.813) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1922 r.

• Identyfikator: Dz.U.1922.41.347
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Zmiana przepisów o djetach i kosztach podróży.
• Data aktu: 10/05/1922
• Data ogłoszenia: 08/06/1922
• Data wejścia w życie: 01/05/1922