Wydawanie z aptek środków leczniczych oraz określanie ich ceny.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ZDROWIA PUBLICZNEGO

z dnia 20 stycznia 1922 r.

wydane w porozumieniu z Ministrem b. Dzielnicy Pruskiej w przedmiocie wydawania z aptek środków lecznicych oraz określania ich ceny.

Na mocy art. 2 p. 13 i art. 10 zasadniczej ustawy sanitarnej z dnia 19 lipca 1919 r. (Dz. P. P. P. № 63 poz. 371), § 7 austrjackiej ustawy aptekarskiej z dn. 18 grudnia 1906 r. (Dz. U. P. r. 1907 № 5), art. 365 i 380 ros. ustawy lekarskie] (ros. Zb. Pr. t. XIII wyd. 1905 r.), art. 6 ustawy z dn. 1 sierpnia 1919 r. o tymczasowej organizacji zarządu b. dzielnicy pruskiej (Dz. P. P. P. № 64 poz. 385) §§ 78 i 80 niemieckiej ustawy przemysłowej, zarządza się co następuje:

§ 1. Właściciele, dzierżawcy lub odpowiedzialni kierownicy aptek publicznych i domowych z prawem sprzedaży lekarstw winni ściśle stosować się do taksy aptekarskiej, wydawanej w drodze osobnych rozporządzeń i posiadać jeden jej egzemplarz.

§ 2. 1 Cena lekarstwa, sporządzonego podług recept oblicza się przez dodanie cen: za wydany materjał, za naczynia, stosownie do ich objętości i za przygotowanie lekarstwa, stosownie do taksy za pracę przy recepturze. Tak samo należy obliczać w razie sporządzenia lekarstwa w zmniejszonej lub zwiększonej ilości. Na recepcie należy uwidocznić ceny poszczególnych pozycji, firmę apteki i datę wydania.

Przy ustalaniu ceny złożonych preparatów farmaceutycznych, przeznaczonych do powszechnego obiegu (specyfiki farmaceutyczne) cenę ich należy obliczać według tych samych zasad z tem, że cena detaliczna takich preparatów w postaci tabletek, proszków, pigułek, kapsułek żelatynowych i injekcji podskórnych winna być ustalana w stosunku najmniej 100 tabletek, 10 proszków, 60 pigułek, 30 kapsułek żelatynowych i 10 ampułek injekcji.

§ 3. Ceny na materjały, naczynia f pracę przy recepturze ustalone taksą aptekarską są maksymalne; ceny niższe pobierać można zarówno za lekarstwa sporządzane na podstawie recept jak i wydawane w odręcznej sprzedaży, należy jednak na recepcie oznaczyć cenę podług taksy, oraz cenę faktycznie pobraną.

§ 4. 2 Przy odręcznej sprzedaży do ceny materjału i naczynia można doliczać tylko opłatę przewidzianą przez punkt 18 lit. d. taksy za pracę przy recepturze.

§ 5. 3 Najniższa cena leku wynosi 1 marką.

§ 6. 4 Taksa uwzględnia następujące jednostki wagowe: 0.01, 0.1, 1.0, 10 i 100 gr. Jeżeli w taksie oznaczona jest cena tylko dla niższej jednostki wagowej, to dla uzyskania ceny wyższej jednostki wagowej cenę grama, dekagrama lub hektograma należy pomnożyć przez 8, cenę centigrama i decigrama przez 10; dla uzyskania ceny niższej jednostki wagowej cenę hektograma, względnie dekagrama należy rozdzielić przez 8, cenę grama, względnie decigrama przez 10.

Dla uzyskania ceny 250 gr. mnoży się cenę 100 gr. przez 2, dla uzyskania ceny 500 gr. mnoży się cenę 100 gr. przez 4.

§ 7. Za każdy decigram ponad jeden gram należy liczyć jedną dziesiątą ceny grama, za każdy gram ponad dziesięć gramów należy liczyć jedną dziesiątą ceny dziesięciu gramów, za każdy gram ponad sto gramów należy liczyć jedną setną ceny stu gramów.

§ 8. Cena pobierana za kilka decigramów nie może przewyższać ceny oznaczonej dla grama, to samo stosuje się i do innych jednostek wagowych.

§ 9. Za środki lekarskie zaordynowane w pewnej ilości kropli liczy się na 1 gram: 20 kropli olejków tłustych, nalewek, kwasów mineralnych rozcieńczonych i wogóle płynów wodnistych, oraz ciężkich olejków eterycznych; 25 kropli innych olejków eterycznych, eteru octowego, wyskoku eterowego i chloroformu; a 50 kropli czystego eteru.

§ 10. Za sproszkowanie substancji, które dają się łatwo proszkować w moździeżu porcelanowym np. kali bromatum, ferrum sulfuricum i t. p. nie należy pobierać opłaty, przewidzianej przez p. 8 taksy za pracę przy recepturze.

§ 11. Przy taksowaniu recept, W wypadkach przewidzianych przez art. 6 i 7 niniejszego rozporządzenia należy za poszczególne leki liczyć cenę, jaka wypadnie z mnożenia lub dzielenia, przyczem ułamki należy obliczać za jednostki.

W ogólnej sumie ostatnia cyfra fenigów mniejsza od 5 zaokrągla się do 0, większa od 5 do 10.

§ 12. Przy powtórnem wydaniu lekarstw ocenionych według taks poprzednich należy pobierać opłatę podług taksy obowiązującej w chwili powtórnego wydania, to samo stosuje się do lekarstw wy dawanych za sygnaturami innych aptek.

§ 13. Jeżeli lekarz nie poda w recepcie szczegółowo wagi obojętnej części składowej, albo jeżeli do zrobienia lekarstwa w zapisanej formie potrzebny jest dodatek obojętny, w recepcie niepodany, wówczas należność winna być obliczoną za rzeczywiście zużytą ilość, która winna być wypisana na recepcie.

§ 14. 5 Dla środków, nieobjętych taksą aptekarską, należy ustalać ceny sprzedażne podług następujących norm: cenę sprzedażną kilograma leku ustala się przez doliczenie 40% do ceny zakupu, dla ustalenia ceny hektograma, uzyskaną w powyższy sposób cenę kilograma dziali się przez 8, dla ustalenia ceny dekagrama, uzyskaną w powyższy sposób cenę hektograma dzieli się przez 8, dla uzyskania ceny grama, uzyskaną w powyższy sposób cenę dekagrama dzieli się przez 8, dla uzyskania ceny decigrama, uzyskaną w powyższy sposób cenę grama dzieli się przez 10, dla uzyskania ceny centigrama, uzyskaną w powyższy sposób cenę decigrama dzieli się przez 10.

Za ceny zakupu mogą uchodzić jedynie ceny, wynikające z faktur hurtowych składów materjałów aptecznych.

§ 15. 6 Jeżeli przy ustalaniu ceny wyższej jednostki wagowej aniżeli oznaczona w taksie, sposobem wskazanym w § 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia Publicznego z dn. 9 sierpnia 1922 r. (Dz. U. R. P. № 69 poz. 623), cena tej jednostki będzie niższa od istotnej ceny zakupu z dodatkiem 40%, wolno ceną sprzedażnej tej jednostki ustalić przez doliczenie 40% do ceny zakupu.

§ 16. Dla ustalenia ceny sprzedażnej wód mineralnych i wogóle artykułów niewymagających rozważania i zmiany opakowania oraz środków opatrunkowych można doliczać 50% do ceny zakupu. Cena pobierana za specyfiki farmaceutyczne nie może przekraczać ceny oznaczonej przez wytwórcę na opakowaniu specyfiku, w myśl § 9 rozporządzenia w przedmiocie wyrobu i obrotu specyfików farmaceutycznych (Dz. U. R. P. z r. 1921 № 87 poz. 640).

Do ceny sprzedażnej środków opatrunkowych doliczać nadto można rzeczywiście wyłożone koszta opakowania.

§ 17. Doliczanie do ceny preparatów spirytusowych, zamieszczonych w taksie, podatku konsumcyjnego pobieranego przez zarządy miejskie od spirytusu dopuszczalnem jest jedynie za zezwoleniem państwowych władz administracyjnych Ii instancji.

§ 18. Dołączone do 6 wydania farmakopei rosyjskiej wykazy A i B zostają uzupełnione względnie zmienione w sposób wskazany w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

§ 19. 7 Na obszarze byłego zaboru rosyjskiego i austrjackiego artykuły oznaczone w taksie krzyżykiem - mogą być wydawane i uwzględnieniem na obszarze b. zaboru rosyjskiego przepisów § 20 jedynie za receptami lekarzy i lekarzy weterynarji.

Wyjątek stanowią następujące środki lecznicze:

I. Do wewnętrznego użytku:

a) Santonium w postaci pastylek, zawierających nie więcej niż po 0,05 Santoniny;

b) Radix Ipecacuanhae pulverata w postaci pastylek, zawierających nie więcej niż po 0,01 Rad. Ipecacuanhae;

c) Proszki od bólu głowy o następującym składzie:

1) Cofeini 0,05

Phenacetini 0,3

2) Coffeini 0,05

Amidopyrini 0,25

3) Coffeini 0,05

Phenacetini 0,3 lub

Amidopyrini 0,25

Acidi Acetylosalicylici 0,3

4) Coffeini 0,05

Phenacetini 0,3 lub

Amidopyrini 0,25

Acidi Acetylosalicylici

Guaranae pulveratae aa 0,3.

Na opakowaniu każdego proszka, oprócz firmy apteki, winien być umieszczony jego skład, oraz napis: "Proszek od bólu głowy dla dorosłych".

Nadawanie powyższym mieszaninom nazw fantastycznych jest wzbronione. Cenę ich, o ile nie jest ona podana w obowiązującej taksie aptekarskiej, należy obliczać według tej taksy w stosunku conajmniej 50 proszków, licząc: za materjał, kapsułkę lub opłatek, opłatę, za zmieszanie proszków (poz. 11 taksy za pracę przy recepturze), za dozowanie (ustęp 2 p. d poz. 18 tejże taksy) oraz za opakowanie, użyte do każdorazowej ekspedycji (torebkę lub pudełko).

II. Do odkażania:

a) Acidum carbolicum purum

b) Cuprum sulfuricum

c) Formalinum.

III. Do zewnętrznego użytku:

a) Argentum nitricum w pałeczkach oprawnych,

b) Tinctura Jodi,

c) Acetum i Tinctura Sabadillae,

d) Chloroform w mieszaninie z tłuszczami lub spirytusem, w ilości nieprzekraczającej 20%,

e) Zincum sulfuricum,

f) Fol. Strammonii w mieszaninach ziół do pa lenia.

Na opakowaniu środków, wymienionych pod II I III winien być umieszczony wyraźny, rzucający się w oczy napis: "Obchodzić się ostrożnie", a na środkach, wymienionych pod U ponadto napis: "Do dezynfekcji.

§ 20. Ma obszarze b. zaboru rosyjskiego środki lecznicze oznaczone w taksie krzyżykiem +, a objęte wykazem B dołączonym do niniejszego rozporządzenia, mogą być wydawane również za receptami felczerów.

§ 21. Lekarstwa do zewnętrznego użytku mogą być wydawane powtórnie, z wyjątkiem infekcji podskórnych, w których skład wchodzą artykuły oznaczone w taksie krzyżykiem +.

§ 22. Lekarstwa do wewnętrznego użytku mogą być powtórnie wydawane, gdy w skład ich nie wchodzą artykuły z wykazu A, dołączonego do niniejszego rozporządzenia, z wyjątkiem nalewek makowcowych: zwyczajnej i szafranowej (Tinctura Opii simplex i Tinctura Opii crocata) o ile one są przepisane w rozcieńczeniu nie mniejszem niż jedna część nalewki na 10 części płynu.

Ograniczenia powyższe nie mają zastosowania w przypadkach kiedy na pierwotnej recepcie oznaczono, że powtórzenie jest dozwolone i w jakim okresie, oraz odstępach czasu może być dokonane.

Lekarstwa w których skład wchodzą środki oznaczone w taksie krzyżykiem -f- w dozie przewyższającej normą podaną w obowiązującej farmakopei, mogą być wydawane tylko za pierwotną receptą, napisaną zgodnie z wymaganiami § 24 niniejszego rozporządzenia.

§ 23. Przepisy rozporządzenia z 31 marca 1920 r. w przedmiocie sprzedaży kokainy (Dz. U. R. P. z 1920 r. № 36, poz. 201) zachowują moc obowiązującą.

§ 24. Jeżeli w recepcie zapisano środek oznaczony w taksie aptekarskiej krzyżykiem + w dozie przewyższającej podaną w obowiązujących farmakopeach i przytem nie słowami i bez wykrzyknika, to lekarstwo nie może być wydane bez uprzedniego porozumienia się z lekarzem.

W razie niemożności porozumienia się z lekarzem, należy wydać lek, oznaczony w taksie krzyżykiem + w takiej ilości, aby dawka dzienna nie przewyższała podanej w farmakopei.

§ 25. Lekarstwa, w których skład wchodzą środki silnie działające, objęte wykazem A, dołączonym do niniejszego rozporządzenia nie mogą być wydawane w większej ilości od zapisanej w recepcie.

§ 26. W b. dzielnicy pruskiej zachowują moc obowiązującą dotychczasowe przepisy dotyczące wydawania z aptek trucizn i artykułów gwałtownie działających.

§ 27. Lekarstwa według recept przyrządzać należy kolejno za wyjątkiem oznaczonych dopiskiem "cito-statim", w którym to wypadku lekarstwo należy przyrządzić i wydać poza kolejką; w wypadkach otruć żądane antidotum winno być wydane niezwłocznie.

§ 28. 8 Przy wydawaniu z aptek lekarstw złożonych, które nie są uwzględnione w obowiązującej farmakopei, lub przyrządzonych według innego przepisu, aniżeli podane w farmakopei, należy na recepcie podać przepis według którego przyrządzono wydane lekarstwo.

Jeżeli lekarz bez bliższego określenia zapisze środek, który utrzymuje się w aptece w gatunku lepszym i gorszym, natenczas należy zawsze wydać lek w gatunku lepszym; jeżeli zaś przepisany jest lek bez podania stopnia zgęszczenia, a lek ten utrzymuje się w aptece w różnych stopniach zgęszczenia, należy zawsze wydawać gatunek rozcieńczony lub łagodniejszy.

§ 29. Za środki lecznicze i opatrunkowe wydawane na koszt instytucji państwowych i samorządowych osoby wymienione w § 1 niniejszego rozporządzenia winny pobierać ceny zniżone, potrącając od norm ogólnie w chwili wydania tych środków obowiązujących właściwy opust.

Opust ten wynosi 15% dla lekarstw przepisanych w formie recepty i 5% dla środków leczniczych i opatrunkowych przepisanych nie w formie recepty (sprzedaż odręczna).

Zamiast ustalonego wyżej 15% opustu instytucje państwowe i samorządowe mogą korzystać tylko z 5% opustu w tych miejscowościach (osiedlach) gdzie władze, do których należą te instytucje, prowadzą własną aptekę przyrządzającą lekarstwa za receptami lekarzy.

§ 30. Wszystkie poprzednie przepisy w przedmiocie wydawania z aptek lekarstw i ustalania cen na artykuły nieobjęte taksą aptekarską oraz opustu od cen taksy aptekarskiej tracą moc obowiązującą, z wyjątkiem rozporządzenia Ministra Zdrowia Publicznego wydanego w porozumieniu z Ministrem Pracy i Opieki Społecznej z dn. 19 maja 1921 r. w przedmiocie opustu od cen taksy aptekarskiej za lekarstwa wydawane na koszt Kas Chorych i wydawania tych lekarstw (Dz. U. R. P. z 1921 r. № 56, poz. 353).

§ 31. Przekroczenia niniejszego rozporządzenia będą karane w myśl obowiązujących ustaw.

§ 32. Rozporządzenie niniejsze obowiązuje na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej od dnia ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK 

WYKAZ A. OBEJMUJĄCY ŚRODKI LECZNICZE,

które apteki obowiązane są przechowywać w szafce zamkniętej.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

1 § 2 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 26 kwietnia 1922 r. (Dz.U.22.39.328) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 maja 1922 r.

2 § 4 zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 26 kwietnia 1922 r. (Dz.U.22.39.328) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 maja 1922 r.

3 § 5 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 9 sierpnia 1922 r. (Dz.U.22.69.623) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 sierpnia 1922 r.

4 § 6 zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 9 sierpnia 1922 r. (Dz.U.22.69.623) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 sierpnia 1922 r.

5 § 14 zmieniony przez § 3 rozporządzenia z dnia 9 sierpnia 1922 r. (Dz.U.22.69.623) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 sierpnia 1922 r.

6 § 15:

- zmieniony przez § 4 rozporządzenia z dnia 9 sierpnia 1922 r. (Dz.U.22.69.623) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 sierpnia 1922 r.

- zmieniony przez § 4 rozporządzenia z dnia 9 sierpnia 1922 r. (Dz.U.22.69.623) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 lutego 1923 r.

- zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 11 lutego 1923 r. (Dz.U.23.18.116) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 lutego 1923 r.

7 § 19 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 9 listopada 1922 r. (Dz.U.22.101.932) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1922 r.

8 § 28 zmieniony przez § 5 rozporządzenia z dnia 9 sierpnia 1922 r. (Dz.U.22.69.623) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 sierpnia 1922 r.

• Identyfikator: Dz.U.1922.11.100
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Wydawanie z aptek środków leczniczych oraz określanie ich ceny.
• Data aktu: 20/01/1922
• Data ogłoszenia: 23/02/1922
• Data wejścia w życie: 23/02/1922