Z dniem 1 czerwca 1921 r. postanowienia wykonawcze do ust. 3 art. 13 przepisów przewozowych, stanowiących część I taryfy osobowej i bagażowej (Dz. U. Rz. P. z r. 1920 № 40, poz. 242, wraz z następnemi uzupełnieniami), otrzymują brzmienie następujące:"II (1) O ile przepisy taryfowe, zawarte w części II taryfy niniejszej, nie zawierają postanowień odmiennych, bilety, wydane na odległość do 200 km., są ważne 2 dni, ponad 200 do 400 km. 3 dni, ponad 400 do 800 km. - 4 dni i ponad 800 km. - 5 dni. Pierwszym dniem ważności jest dzień datowania biletu.
Bilet, wydany na pociąg, odchodzący normalnie o północy, otrzymuje datę dnia rozpoczynającego się.
(2) Wyjazd winien nastąpić pierwszego dnia ważności biletu, a jeżeli na bilecie oznaczono pewien pociąg lub porę dnia, to tym pociągiem, względnie, w ciągu tej pory dnia (por. jednak ust. 3 art. 21 przepisów przewozowych).
(3) Przepisy powyższe (1) i (2) stosują się tylko do biletów, ważnych na przejazd jednorazowy.
Przy biletach zestawianych (kuponowych) wyjazd może nastąpić dowolnego dnia w ciągu ich ważności.
III (1) Przejazd winien być ukończony najpóźniej o północy ostatniego dnia ważności biletu.
(2) W razie spóźnienia się pociągu termin ukończenia podróży przedłuża się odpowiednio".
Wskutek zmian powyższych - postanowienie wykonawcze 1 do art. 25 przepisów przewozowych otrzymuje z dniem 1 czerwca 1921 r. brzmienie następujące:
"1. Bilety ważne 2 dni nie dają prawa przerwy podróży; bilety ważne 3 dni - uprawniają do jednorazowej, a ważne dłużej - do dwukrotnej przerwy podróży".
