Opłaty za czynności Urzędów Miar.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRZEMYSŁU I HANDLU

z dnia 18 grudnia 1920 r.

o opłatach za czynności Urzędów Miar. ^*

Na podstawie art. 23-go dekretu o miarach (Dz. Praw r. 1919 № 15 poz. 211) postanawia się co następuje:

CZĘŚĆ  I.

PRZEPISY OGÓLNE.

1. Opłaty zasadnicze, wyszczególnione w części II-ej niniejszego rozporządzenia, pobiera się za sprawdzanie narzędzi mierniczych, zgłaszanych do legalizowania, bez względu na to, czy przedmiot okazał się godnym cechowania lub nie, t. j. zarówno w wypadku zalegalizowania, jak i zbrakowania narzędzi mierniczych.

2. Jeżeli jednak już przy oględzinach powierzchownych przed uiszczeniem opłaty okaże się, że dostarczone do Urzędu Miar narzędzie miernicze jest nielegalne, zwraca się je zgłaszającemu bez pobrania opłaty, nawet wówczas, jeśli istniejąca na niem cecha zostanie skasowana.

3. O ile legalizowanie odbywa się poza Urzędem, pobiera się oprócz opłaty zasadniczej, jeszcze opłatę dodatkową, wynoszącą 20% opłaty zasadniczej. Ta opłata dodatkowa nie może wynosić mniej jak 250 marek od każdego zgłoszenia.

4. Jeżeli urzędnik, delegowany do legalizowania poza Urzędem, nie mógł przystąpić do sprawdzania z powodu, że wszystkie zgłoszone narzędzia miernicze już przy oględzinach powierzchownych okazały się nieodpowiednio przygotowanemi lub oczyszczonemi, albo nielegalnemi, jak również z powodu, że nie zostały dostarczone do dyspozycji potrzebne środki i pomoc, czy też z powodu innych okoliczności, wynikających z winy zgłaszającego, to pobiera się opłatę w wysokości 250 marek.

5. Niezależnie od opłat powyższych zgłaszający narzędzie miernicze do legalizowania poza Urzędem opłaca 150 marek wynagrodzenia dla urzędnika za każdy rozpoczęty dzień pracy poza Urzędem. Wypłaty urzędnikom z funduszu, pochodzącego z opłat, wskazanych w art. niniejszym, uskutecznia się według rozkładu, ustanowionego osobnym rozporządzeniem Ministra Przemyślu i Handlu.

6. O ile miejsce sprawdzania znajduje się w odległości większej niż 2 kilometry od Urzędu, zgłaszający niezależnie od innych opłat, przewidzianych w niniejszych przepisach, obowiązany jest do zwrotu rzeczywistych kosztów przejazdu wydelegowanego urzędnika. Przy sprawdzaniach poza siedzibą Urzędu obciążają zgłaszającego prócz tego djety dzienne urzędnika.

7. W razie, jeżeli zgłaszający narzędzie miernicze do legalizacji poza Urzędem nie posiada narzędzi normalnych lub środków pomocniczych, i przedmioty te zostaną mu wypożyczone przez Urząd, zgłaszający ponosi wszelkie koszta przewozu tam i z powrotem tych przedmiotów i opłaca za ich wypożyczenie według taryfy, wydawanej przez Główny Urząd Miar.

Prócz tego zgłaszający wpłaca kaucję w wysokości wartości narzędzi, oraz przyjmuje na siebie odpowiedzialność za ich całość i zobowiązuje się do zwrotu kosztów naprawy wydanych narzędzi na wypadek ich uszkodzenia. W razie niezwrócenia do Urzędu tych narzędzi w terminie umówionym, wypożyczający ponosi opłatę za przetrzymanie w wysokości 300 marek za dobę.

8. W wypadku, kiedy, za zgodą kierownika Urzędu, sprawdzanie poza Urzędem odbywa się przy pomocy mniejszej od przepisanej ilości narzędzi normalnych lub środków pomocniczych, pobiera się dodatkową opłatę według taryfy, wydawanej przez Główny Urząd Miar.

9. Za dokonywanie przez Urząd Miar poprawek, których wykonywanie jest przepisane przez Główny Urząd Miar, opłaty nie pobiera się. Za poprawki, których dokonywanie przez Urzędy Miar jest dozwolone przez Główny Urząd Miar, pobiera się dodatkową opłatę, której wysokość określi Główny Urząd Miar.

10. Za poprawki, dokonywane przez zgłaszającego w czasie czynności legalizowania poza Urzędem, w celu doprowadzenia zgłoszonego narzędzia do stanu godnego cechowania, pobiera się opłatę dodatkową, wynoszącą 20% opłaty zasadniczej za narzędzia poprawiane. Poprawki te jednak mogą być tylko nieznaczne, nie wymagające dużej straty czasu dla urzędnika legalizacyjnego i mogą być wykonane jedynie za jego zgodą.

11. Za wykonanie przepisanego oznaczenia pobiera się opłatę w wysokości 10 marek od każdego oznaczenia lub jego części. Za wykonanie oznaczeń pojemności i tary na beczkach opłaty nie pobiera się.

12. 1 Za ekspertyzy dla sądów i urzędów w sprawach karnych i wszystkie te, przy których określa się liczbowo stopień nierzetelności narzędzia, opłaty zasadnicze, wyszczególnione w części II niniejszego rozporządzenia, powiększa się o 20%; opłaty zaś dodatkowe stosują się w myśl niniejszych przepisów.

Za wydanie świadectwa ekspertyzy pobiera się 5 marek. Takąż opłatę pobiera się za świadectwo uwierzytelnienia w wypadkach, przewidzianych w części II-ej pod V A, V B, VIII E i VIII F.

13. Opłaty za czynności sprawdzania i uwierzytelniania, prócz wypadków, przewidzianych w części II-ej pod V A, V B, VIII E i VIII F, opłaty za specjalne prace Głównego Urzędu Miar, jako też opłaty za legalizowanie narzędzi mierniczych, dopuszczonych tytułem próby do obrotu publicznego, ustanawiane będą przez Główny Urząd Miar.

CZĘŚĆ  II.

TARYFA OPŁAT ZASADNICZYCH.

I. Przymiary (miary długości).

A Przymiary bławatne
miary	ogólnej	0,5 metra	10	marek
"	"	1 metra	15	"
B) Inne przymiary sztywne lub składane miary ogólnej do 1 metra włącznie			15	"
dłuższe				"
C) Przymiary taśmowe miary ogólnej do 10 metrów włącznie			20	"
dłuższe			30	"
D) Przymiary dokładniejsze			30	"

II. Suwaki miernicze (miary grubości) i przyrządy do mierzenia wzrostu ludzi lub zwierząt.

A) Z drzewa
miary ogólnej do 1 metra włącznie	15	marek
dłuższe	20	"
B) Z innych materjałów
miary ogólnej do 1 metra włącznie	30	"
dłuższe	40	"

Opłaty powyższe (pp. I i II) winny być pobierane od takich narzędzi mierniczych, na których miara oznaczona jest tylko w jednem miejscu. O ile miary oznaczone są w różnych miejscach, pobiera się opłatę o 100% wyższą. Normalnie rachuje się na metrze 100 podziałek. Za każde 100 dodatkowych kresek pobiera się 2 marki.

III. Planimetry (miary powierzchni).

Za każdy przyrząd

200

marek

IV. Narzędzia do pomiaru objętości płynów.

A) Pojemniki zwyczajne
wielkości	do 1/4 litra (kwaterki) włącznie		5	marek
"	0,5, l i 2 litrów		10	"
"	1 garnca, 5 litrów		20	"
"	10 i 20 litrów		40	"
większe			60	"
B) Pojemniki dokładniejsze.
Pobiera się opłatę o 100% wyższą, niż za pojemniki zwyczajne.
C) Przyrządy miernicze do płynów.
1) Bez podziałki lub z podziałka nierównomierną
wielkości	i do 0,5 litra.		25	"
"	1, 2 i 5 litrów		30	"
wielkości 10 i 20 litrów			50	"
większe			75	"
2) Z podziałką równomierną
wielkość	do	1/4 litra	30	"
"	"	0,5 i 1 litra	50	"
"	"	2 i 5 litrów	75	"
"	"	10 litrów	150	"
3) Mierniki do mleka
wielkość	do 20 litrów włącznie		30	"
"	powyżej 20 litrów do 50 litrów włącznie		50	"
większe			80	"

V. Naczynia pojemności niekwalifikowanej.

A) Wzorcowanie i legalizowanie lub uwierzytelnianie pojemności naczynia
wielkości	do 110 litrów włącznie						10	marek
"	powyżej	110	do	210	litrów		15	"
"	"	210	"	310	"		20	"
"	"	310	"	410	"		25	"
"	"	410	"	600	"		30	"
"	"	600	litrów za każde następne pełne lub
rozpoczęte 100 litrów							5	"
B) Określanie i legalizowanie lub uwierzytelnianie tary mokrej naczynia.
Za każde naczynie							15	marek
C) O ile czynności wymienione pod A) i B) odbywają się wewnątrz Urzędu, pobiera się za pomoc i zużyty materjał dodatkową opłatę w wysokości 50°/0 odpowiednich stawek.

VI. Narzędzia do pomiaru objętości ciał sypkich.

wielkości do 0,5 litra włącznie			5	marek
wielkości	do	1 litra	10	"
"	"	2 litrów	15	"
"	"	1 garnca i 5 litrów	20	"
"	10 i 20 litrów		30	"
"	50 litrów		40	"
większe			50	"
B) Skrzynie miernicze.
Kadzie wyładunkowe i naładunkowe. Wagoniki i naczynia transportowe.
Ramy miernicze. Wozy miernicze.
1) Skrzynie miernicze				marek
2) Kadzie wyładunkowe i naładunkowe
wielkości do 2 hektolitrów włącznie			40	"
większe			50	"
3) Wagoniki i naczynia transportowe
wielkości do 2 hektolitrów			40	"
większe			50	"
4) Ramy miernicze			40	"
5) Wozy miernicze
wielkości do 2 metrów sześciennych włącznie			40	"
			50	"

VII. Ramy miernicze do drzewa opałowego.

20

marek

VIII. Odważniki.

A) Handlowe zwyczajne
wielkości	do 5 dkg włącznie		3	marki
"	10 i 20 dkg		5	marek
"	od 50 dkg do 5 kg włącznie		10	"
"			20	"
"	5 mrq		40	"
Jeżeli wielkość zgłoszonego odważnika legalnego nie odpowiada wielkościom wymienionym powyżej, to pobiera się stawkę według najbliższej wyższej wielkości.
B) Za odważniki do szalek specjalnych pobiera się opłaty o 50% wyższe od opłat za odważniki zwyczajne o tej samej masie rzeczywistej.
C) Handlowe dokładniejsze
wielkości poniżej 10 gramów			4	marki
wielkości	od	10 g do 20 dkg włącznie	8	marek
"	"	50 dkg do 2 kg	15	"
"	"	5 kg do 2 mrg	30	"
"	"	5 mrg	60	"
D) Za legalizowanie odważników karatowych pobiera się opłaty odpowiednie do ich wielkości według stawek dla odważników dokładniejszych; w razie braku odpowiedniej stawki, według najbliższej wyższej.
E) Do sprawdzania wag
wielkości	poniżej 10 kg		30	marek
"	od 10 do 25 kg włącznie		40	"
większe			60	"
F) Wagony tarowe.
Od każdego wagonu			300	"

IX. Wagi.

A) Wagi handlowe zwyczajne.
1) Proste odważnikowe
nośności do 2 kg włącznie							20	marek
"	powyżej 2 do 10 kq włącznie						30	"
"	"	10 do 100 kg włącznie					50	"
"	wyżej 100 kg.						100	"
2) Proste przesuwnikowe (bezmiany)
nośność	do 10 kg włącznie						40	marek
"	powyżej 10 kg do 50 kg włącznie						60	"
"	"	50 kg					80	"
3) Złożone
nośności	do 2 kq włącznie						50	marek
"	powyżej		2 kg do 10	kg	włącznie		80	"
"	"		10 kg do 50	kg	włącznie		120	"
"	"		50 kg do 100	"	"		150	"
"	"		100 kg do 500	"	"		200	"
"	"		500 kg do 1000	"	"		300	"
"	"		1000 kg do 3000	"	"		400	"
"	"		3000 kg do 6000	"	"		600	"
"	"		6000 kg do 10000	"	"		900	"
"	"		10000 kg za każde cafe lub rozpoczęte 5000 kg.				300	"
Dopłata za skalę do wagi złożonej							50	"
Prócz tego od każdego wrębu skali, odpowiadającej obciążeniu
powyżej 500 kg do 2000 kg włącznie							5	"
Od każdego wrębu w skali ponad 2000 kg.							10	"
B) Wagi dokładniejsze
nośność	poniżej 50 gramów						30	"
"	od 50 g do 500 g włącznie						50	"
"	powyżej		500 g do 2 kg włącznie				80	"
"			2 kg do 10 kg włącznie				120	"
"			10 kg.				150	"
C) Wagi automatyczne.
1) Wagi automatyczne odważnikowe
nośność	do 50 kg włącznie.						400	marek
"	powyżej		50 kg do 500 kg włącznie				700	"
"	"		500 kg				1000	"
2) Wagi automatyczne przesuwnikowe
nośności do 3000 kg włącznie							500	marek
"	powyżej 3000 kg za każde całe lub rozpoczęte 1000 kg.						100	"
Prócz tego stosuje się; wymieniona w p. IX. A) 3) dopłata za skalę i wręby.
D) Wagi bagażowe, towarowe i pocztowe, dozwolone na kolejach i poczcie.
Opłaty te same, co dla wag handlowych.

CZĘŚĆ  III.

Za odważanie przedmiotów dostarczanych do Urzędów, pobiera się opłaty według następującej taryfy.

I. Odważanie handlowe zwyczajne.
Przedmioty	od 1/2 dkg do 10 kg włącznie	2	marki
"	cięższe od 10 kg za każde następne całe lub
rozpoczęte 10 kilogramów.		1	marka
II. Odważanie handlowe dokładniejsze.
Przedmioty	od 10 mg do 1 kg włącznie	5	marek
"	cięższe od 1 kg do 50 kg za każdy następny
kilogram lub jego część		0,50	marki
III. Odważanie wzorcami normalnemi użytkowemi.
Przedmioty	od 10 mg. do 1 kg. włącznie	10	marek
"	cięższe od 1 kg. do 20 kg. Za każdy następny -
kilogram lub jego część		2	marki

CZĘŚĆ  IV.

1. Wyjaśnienia, dotyczące treści rozporządzenia niniejszego wydaje Główny Urząd Miar.

2. Rozporządzenie niniejsze obowiązuje na terytorjum b. zaboru rosyjskiego i wchodzi w życie od dnia 1 stycznia 1921 roku; z dniem tym tracą moc obowiązującą rozporządzenia Ministra Przemysłu i Handlu o opłatach za czynności urzędów miar z dn. 7 kwietnia 1919 r. (Monitor Polski z dn. 15 kwietnia 1919 r. № 86), z dn. 7 sierpnia 1919 r. (Monitor Polski z dn. 14 sierpnia 1919 r. № 182) i z dn. 10 kwietnia 1920 r. (Monitor Polski z dn. 20 kwietnia 1920 r. № 90).

* Z dniem 6 kwietnia 1921 r. działanie nin. rozporządzenia rozciąga się na terytorjum b. zaboru austrjackiego ze zmianami i uzupełnieniem przewidzianym w rozporządzeniu z dnia 14 marca 1921 r. w przedmiocie rozciągnięcia mocy obowiązującej rozporządzenia o opłatach za czynności Urzędów Miar (Dz. Ust. R. P. z 1921 roku Nr 1, poz. 2) na terytorjum b. zaboru austrjackiego (Dz.U.21.26.154), zgodnie z § 1 powołanego rozporządzenia zmieniającego.

Z dniem 1 lipca 1921 r. wszystkie stawki opłat, wymienione w części I, II i III nin. rozporządzenia, podwyższa się o 100%, zgodnie z § 1 rozporządzenia z dnia 9 czerwca 1921 r. w przedmiocie podwyższenia opłat za czynności urzędów miar na terytorjum b. zaborów rosyjskiego i austrjackiego (Dz.U.21.52.328).

Z dniem 1 września 1921 r. wszystkie bezwzględne stawki opłat, wymienione w Części I, II i III nin. rozporządzenia podwyższa się o 200%, zgodnie z § 1 rozporządzenia z dnia 23 lipca 1921 r. w przedmiocie dalszego podwyższenia opłat za czynności urzędów miar na terytorjum b. zaborów austrjackiego i rosyjskiego (Dz.U.21.67.441).

Z dniem 15 października 1921 r. wszystkie bezwzględne stawki opłat, wymienione w części I, II i III nin. rozporządzenia podwyższa się o 500%, zgodnie z § 1 rozporządzenia z dnia 13 września 1921 r. w przedmiocie dalszego podwyższenie opłat za czynności urzędów miar na terytorjum b. zaborów austrjackiego i rosyjskiego (Dz.U.21.77.534).

Z dniem 1 lutego 1922 r. stawki bezwzględne opłat, wyszczególnione w części I, II i III nin. rozporządzenia powiększa się dwunastokrotnie, z wyjątkiem opłat, wyszczególnionych w punkcie 5, części I tego rozporządzenia gdzie stawki powiększa się ośmiokrotnie, zgodnie z § 1 lit. b) i c) rozporządzenia z dnia 3 grudnia 1921 r. (Dz.U.21.101.733) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lutego 1922 r.

1 Część I ust. 12 zmieniony przez § 1 lit. a) rozporządzenia z dnia 3 grudnia 1921 r. (Dz.U.21.101.733) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lutego 1922 r.

• Identyfikator: Dz.U.1921.1.2
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Opłaty za czynności Urzędów Miar.
• Data aktu: 18/12/1920
• Data ogłoszenia: 05/01/1921
• Data wejścia w życie: 01/01/1921