W niniejszej sprawie kwestią sporną było czy powiększenie zewnętrznego obrysu altany na skutek ocieplenia budynku skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości.
Zdaniem SKO przez powierzchnię zabudowy należy rozumieć powierzchnię terenu zajętą przez budynek w stanie wykończonym. Z kolei powierzchnia zabudowy jest wyznaczona przez zewnętrzne krawędzie budynku na powierzchni terenu. Według organu, obrys zewnętrzny przedmiotowej altany miał być podstawą do uznania, iż wskutek ocieplenia budynku powiększyła się powierzchnia, jaką zajmuje altana na powierzchni zabudowy. A skoro budynek altany ma powierzchnię 37,75 m2 , tak więc jako przekraczający powierzchnię 35 m2, nie podlega już zwolnieniu od podatku od nieruchomości.
W skardze do WSA podatnik wniósł o uchylenie w całości decyzji SKO. Zdaniem Sądu nie sposób przyznać organowi podatkowemu racji, aby obmiar zewnętrzny budynku był podstawą do uznania, że przedmiotowa altana będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych podstawę opodatkowania stanowi dla budynków lub ich części - powierzchnia użytkowa. Z kolei w art. 1a ust. 1 pkt 5 tej ustawy określone zostało pojęcie powierzchni użytkowej budynku lub jego części.
Z przepisu tego wynika, że dane dotyczące powierzchni użytkowej powinny być ustalane na podstawie fizycznego obmiaru powierzchni budynku po wewnętrznej długości ścian. A w omawianej sprawie doszło do ocieplenia altany, co niewątpliwie powiększyło powierzchnię, którą altana zajmuje w terenie, lecz nie mogło powiększyć jej powierzchni użytkowej czyli powierzchni budynku wyliczonej w oparciu o fizyczny obmiar jego powierzchni po wewnętrznej długości ścian. Tym samym – zdaniem Sądu- nie było podstaw prawnych do naliczenia podatku od nieruchomości.
Wyrok WSA z Poznaniu z 14 marca 2012 r., III SA/Po 994/11