Wydatek związany z poręczeniem kredytu jest kosztem podatkowym

Wydatki związane z poręczeniem kredytu przeznaczonego na zakup środków trwałych i wyposażenia zalicza się do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. Wydatki te należy wykazać w kol. 13 PKPiR - wyjaśnia ekspert Vademecum Głównego Księgowego.

Pytanie

Czy faktury za udzielenie poręczenia oraz rozpatrzenia wniosku o udzielenie poręczenia mogą stanowić koszt podatkowy?
Jak należy zaksięgować powyższe dokumenty w PKPiR?
Pieniądze otrzymane z kredytu (na który zostało udzielone poręczenie) zostaną przeznaczone na zakup wyposażenia i środków trwałych (będzie to kilka przedmiotów o różnej wartości).

Odpowiedź

Wydatki związane z poręczeniem kredytu przeznaczonego na zakup środków trwałych i wyposażenia zalicza się do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. Wydatki te należy wykazać w kol. 13 PKPiR.

Uzasadnienie

Wynagrodzenie wypłacane za poręczenie kredytu oraz za rozpatrzenie wniosku o udzielenie tego poręczenia stanowią koszt uzyskania przychodów stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - dalej u.p.d.o.f. Wydatki te mają związek z działalnością gospodarczą, gdyż służą pozyskaniu środków finansowych na zakup składników majątku w oparciu o które podatnik będzie prowadził działalność (tj. na zakup środków trwałych i wyposażenia). Poza tym ww. wydatki nie zostały wymienione w art. 23 ust. 1 u.p.d.o.f, który zawiera katalog wydatków wyłączonych z kosztów podatkowych.

Zgodnie z generalną zasadą w zależności od tego, czy koszty związane z poręczeniem są związane z konkretnymi przychodami (tzw. koszty bezpośrednie), czy też nie (tzw. koszty pośrednie) – koszty te są potrącane albo w roku podatkowym, w którym powstanie przychód albo z chwilą ich poniesienia. Ponieważ w analizowanym przypadku poniesione wydatki nie mają związku z konkretnymi przychodami, należy je zaliczyć do kosztów pośrednio związanych z przychodami. Jak już wyżej wskazałem, tego rodzaju koszty są potrącalne w dacie poniesienia (art. 22 ust. 5c w związku z ust. 6 u.p.d.o.f.).

Za dzień poniesienia kosztu uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu (art. 22 ust. 6b u.p.d.o.f.).
Jak zaś wynika z objaśnień do PKPiR, stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia ministra finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, analizowane wydatki należy ująć w PKPiR w kol. 13, dotyczącej tzw. pozostałych wydatków.

Tekst pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego