W toku przeprowadzonej kontroli organ podatkowy ustalił, że sprzedawca dokonywał zwrotu podatku VAT podróżnym, a do sprzedaży z tego tytułu stosował 0 proc. stawkę VAT, mimo, że nie poinformował naczelnika urzędu skarbowego o fakcie dokonywania sprzedaży, czy też o miejscu, gdzie podróżny dokonujący zakupu towarów może odebrać podatek, jak również o podmiotach, z którymi zawarte zostały umowy o zwrocie podatku. Zdaniem organu odwoławczego, brak spełnienia przez sprzedawcę tych obowiązków informacyjnych nie pozwala sprzedawcy na zastosowanie preferencyjnej stawki VAT.
WSA w Rzeszowie zgodził się ze stanowiskiem organu uznając, że przewidziane tymi przepisami obowiązki służą zapobieganiu przypadkom uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania czy innych nadużyć. Powyższej argumentacji nie podzielił jednak NSA, który uchylił wyrok WSA w Rzeszowie i przekazał mu sprawę do ponownego rozpoznania.
Zgodnie z wiążącą WSA wykładnią, celem wymogów formalnych jest udowodnienie przez podatnika, że nastąpiło spełnienie merytorycznych przesłanek eksportu, głównie w zakresie wywozu towarów przez podróżnego poza terytorium Wspólnoty. Niespełnienie wymogów formalnych w całości, gdy okoliczność wywozu zostanie wykazana w sposób bezsporny, nie może jednak uniemożliwiać stosowania zwolnienia podatkowego. W niniejszej sprawie nie podważono faktu, że przedmiotowe towary nabyte przez podróżnych opuściły obszar UE. W związku z powyższym skoro podatnik dokonał w stosunku do podróżnego stosownego zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu tych towarów na terytorium kraju, pozbawienie podatnika prawa do stosowania stawki 0 proc. z tego tylko względu, że nie dopełnił on ww. warunków formalno – administracyjnych, poprzedzających w ogóle realizację będących przedmiotem opodatkowania czynności, naruszałoby zasadę neutralności, gdyż powodowałoby obciążenie podatnika podwójną kwotą podatku od tych towarów, których konsumpcja będzie miała miejsce poza terytorium UE.
Wyrok WSA w Rzeszowie z 18 września 2012 r., I SA/Rz 658/12