Ustawa o ratyfikacji konwencji podatkowej z Bośnią i Hercegowiną opublikowana

Opublikowano ustawę z 5 marca 2015 r. o ratyfikacji konwencji między Polską a Bośnią i Hercegowiną w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisaną w Sarajewie 4 czerwca 2014 r. (Dz. U. poz. 536).

Obowiązująca dotychczas w tym zakresie umowa z Jugosławią została podpisana w 1985 r. i w nowych warunkach gospodarczych, jak i nowej sytuacji międzynarodowej nie odpowiada współczesnym wymogom wynikającym z przystąpienia Polski do Europejskiej Organizacji Współpracy i Rozwoju (OECD), jak i Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG). Nowa konwencja między Polską a Bośnią i Hercegowiną (BiH) o unikaniu podwójnego opodatkowania jest oparta o aktualną wersję Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku.

W przypadku Polski postanowieniami konwencji objęty zostanie podatek dochodowy od osób prawnych oraz podatek dochodowy od osób fizycznych, a w przypadku BiH, obejmie ona podatek dochodowy od osób fizycznych oraz podatek od zysków przedsiębiorstw.

Konwencja ustanawia ogólną zasadę, iż zyski przedsiębiorstwa danego państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie, chyba że osiągane są w drugim państwie za pośrednictwem położonego tam zakładu i w takiej mierze, w jakiej mogą być one zakładowi przypisane.

Zmieniona została definicja należności licencyjnych, w celu bezspornego objęcia nią oprogramowania komputerowego. Co do zasady, uposażenia pracowników najemnych mających miejsce zamieszkania w jednym państwie i zatrudnionych w drugim państwie, mogą być w nim opodatkowane, jeżeli pobyt w tym państwie trwa dłużej niż 183 dni w każdym dwunastomiesięcznym okresie rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym.

Konwencja oddzielnie reguluje zarobki dyrektorów, artystów i sportowców. Świadczenia emerytalne bądź rentowe opodatkowane będą w miejscu rezydencji.

W przypadku Polski podstawową metodą unikania podwójnego opodatkowania będzie metoda wyłączenia z progresją, która polega na tym, że dochód osiągnięty za granicą jest zwolniony z podatku w kraju rezydencji podatkowej, natomiast jest brany pod uwagę jedynie przy obliczaniu stawki podatkowej, według której podatnik będzie zobowiązany rozliczyć podatek od dochodów uzyskanych w kraju rezydencji podatkowej.

W stosunku do obecnie obowiązującej umowy rozszerzono natomiast zastosowanie metody zaliczenia proporcjonalnego w odniesieniu do dochodów z zysków przedsiębiorstw, dywidend, odsetek, należności licencyjnych, zysków z przeniesienia własności majątku oraz do innych dochodów, nieobjętych pozostałymi postanowieniami konwencji. Metoda ta polega na tym, że podatek zapłacony od dochodu osiągniętego za granicą jest zaliczany na poczet podatku należnego w kraju rezydencji podatkowej, obliczonego od całości dochodów w takiej proporcji, w jakiej dochód ze źródeł zagranicznych pozostaje w stosunku do całości dochodu podatnika.

W Konwencji zastosowano rozwiązanie zgodne z Modelową Konwencją OECD, które ma na celu zapewnienie stosowania w relacjach bilateralnych tzw. pełnej klauzuli wymiany informacji podatkowych.

Konwencja będzie stosowana w odniesieniu do podatków potrącanych „u źródła” – do dochodu osiągniętego lub majątku posiadanego 1 stycznia lub tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym konwencja wejdzie w życie, zaś w odniesieniu do pozostałych podatków, do dochodu osiągniętego lub do majątku posiadanego w jakimkolwiek roku podatkowym rozpoczynającym się 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym wejdzie w życie.

Informacja pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego