Pytanie

Czy dobrze rozumiem, że określenie mikroprzedsiębiorcy dla JPK opiera się na definicji użytej w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej, czyli za mikroprzedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych: 1) zatrudniał średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz 2) osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 2 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 2 milionów euro?

Czy zatem przy średniorocznym zatrudnieniu uwzględnia się wyłącznie umowy o pracę?

Czy umowy zlecenia (np. ze studentami) również?

Odpowiedź

Określenie mikroprzedsiebiorcy dla celów JPK opiera się na definicji zawartej w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej. Przy wyliczaniu średniorocznego zatrudnienia należy w tym przypadku uwzględniać wyłącznie umowy o pracę.

Uzasadnienie

W art. 6 ust. 2 ustawy z 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw, który reguluje kwestie związane z odroczeniem dla poszczególnych grup przedsiębiorców obowiązku przesyłania jednolitego pliku kontrolnego (JPK) dla celów VAT, ustawodawca wskazuje wprost, że przedsiębiorców należy przyporządkowywać odpowiednio do przedsiębiorców małych, średnich i mikroprzedsiębiorców, zgodnie z przepisami ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej – dalej u.s.d.g. Określając zatem status przedsiębiorcy dla celów JPK podatnik powinien kierować się definicjami zawartymi w u.s.d.g.

Zgodnie z art. 104 u.s.d.g., za mikroprzedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który m.in. w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych zatrudniał średniorocznie mniej niż 10 pracowników.

Wskazane w ww. przepisie pojęcie "zatrudniał" należy interpretować łącznie z zawartym w tym przepisie słowem "pracowników". Przepis ten wprost odnosi się do zatrudniania pracowników, czyli de facto osób posiadających status pracownika w rozumieniu przepisów kodeksu pracy.

Zgodnie z art. 2 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę. Podkreślić należy, że uregulowana w przedmiotowym przepisie norma zawiera definicję "pracownika" odnoszącą się do całego systemu prawa pracy. Ustalając zatem wysokość "zatrudnienia pracowników" dla celów JPK podatnik powinien uwzględniać wyłącznie osoby zatrudniane na umowy o pracę.

Więcej informacji i narzędzi znajdziesz w programie
Vademecum Głównego Księgowego
Bądź na bieżąco ze zmianami prawnymi i korzystaj z aktualnych materiałów