Jak dużym uchybieniem jest odliczenie VAT z faktury oznaczonej zamiast "Faktura VAT", jedynie słowem "Faktura"? Czy może to być zakwalifikowane jako błąd tzw. mniejszej wagi (jak np. oznaczenie oryginał kopia, brak daty sprzedaży)? Jakie konsekwencje może ponieść wystawca takiej błędnie oznaczonej faktury?
Oznaczenie "Faktura VAT" stanowi niewątpliwie jeden z elementów formalnych faktury (§ 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.). Należy jednak podkreślić, że w żaden sposób nie ma on wpływu na podstawowe prawa podatnika VAT od odliczenia podatku. W nadal aktualnym wyroku NSA z dnia 9 lutego 2000 r. (I SA/Wr 1885/99) wskazano, że „w sytuacji, gdy materiał dowodowy sprawy wskazuje jednoznacznie, że dana faktura wystawiona została (...) z tytułu rzeczywiście zrealizowanych przez niego czynności, stanowiąc wezwanie do zapłaty z tytułu ich wykonania, a jej wadliwość polega jedynie na błędnym określeniu tytułu jej wystawienia przez wskazanie na niej innych czynności, aniżeli te, które były przez niego wykonywane, faktura taka, mimo że jest dotknięta wadliwością formalną, daje podstawę do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, skoro rzeczywistą podstawę jej wystawienia stanowią czynności faktycznie wykonane". Warto także wskazać, że z dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1) wynika zasada, że w zakresie realizacji prawa do odliczenia, dokumenty, takie jak faktura, czy dokument celny, mają wyłącznie walor dowodowy.
Zatem, jeżeli faktura dokumentuje transakcję rzeczywistą, jej braki formalne, w tym polegające na pominięciu oznaczenia "VAT", absolutnie nie niweczą prawa do odliczenia podatku z niej wynikającego. Nie spowodują także żadnych konsekwencji prawnych dla wystawcy i odbiorcy faktury.
Oznaczenie "Faktura VAT" stanowi niewątpliwie jeden z elementów formalnych faktury (§ 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.). Należy jednak podkreślić, że w żaden sposób nie ma on wpływu na podstawowe prawa podatnika VAT od odliczenia podatku. W nadal aktualnym wyroku NSA z dnia 9 lutego 2000 r. (I SA/Wr 1885/99) wskazano, że „w sytuacji, gdy materiał dowodowy sprawy wskazuje jednoznacznie, że dana faktura wystawiona została (...) z tytułu rzeczywiście zrealizowanych przez niego czynności, stanowiąc wezwanie do zapłaty z tytułu ich wykonania, a jej wadliwość polega jedynie na błędnym określeniu tytułu jej wystawienia przez wskazanie na niej innych czynności, aniżeli te, które były przez niego wykonywane, faktura taka, mimo że jest dotknięta wadliwością formalną, daje podstawę do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, skoro rzeczywistą podstawę jej wystawienia stanowią czynności faktycznie wykonane". Warto także wskazać, że z dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1) wynika zasada, że w zakresie realizacji prawa do odliczenia, dokumenty, takie jak faktura, czy dokument celny, mają wyłącznie walor dowodowy.
Zatem, jeżeli faktura dokumentuje transakcję rzeczywistą, jej braki formalne, w tym polegające na pominięciu oznaczenia "VAT", absolutnie nie niweczą prawa do odliczenia podatku z niej wynikającego. Nie spowodują także żadnych konsekwencji prawnych dla wystawcy i odbiorcy faktury.