Chodziło o podatniczkę, która jako spadkobierczyni wystąpiła o stwierdzenie nieważności decyzji z 1974 r. o wywłaszczeniu działki. W tym celu zawarła umowę z firmą odszkodowawczą, która miała uzyskać w postępowaniu administracyjnym i sądowo-administracyjnym takie rozstrzygnięcie, a następnie doprowadzić do uzyskania w postępowaniu sądowym odszkodowania. Na podstawie zawartej z firmą umowy, podatniczka zobowiązała się do zapłaty wynagrodzenia wynikowego tzw. „success fee”. Wynagrodzenie to obliczane było w stosunku do przychodu podatnika w związku z prawomocnie zakończonym postępowaniem administracyjnym i uzyskanym w jego następstwie odszkodowaniem (na podstawie ugody lub wyroku sądowego) za niezgodne z prawem wywłaszczenie nieruchomości. Wynagrodzenie to miało wynosić 15 proc. odszkodowania uzyskanego za niezgodne z prawem wywłaszczenie działki.
W wyniku wieloletniego postępowania stwierdzono, że decyzja została wydana z naruszeniem prawa. Natomiast w związku z uwzględnieniem powództwa, co do zasady Sąd Okręgowy zasądził na rzecz podatniczki nieco ponad 610 tys. zł odszkodowania wraz z odsetkami w kwocie nieco ponad 268 tys. Urząd Wojewódzki, który wypłacał odszkodowanie, wystawił i wydał podatniczce PIT-8C, w którym określił jej przychód w kwocie równej wysokości odsetek.
Podatniczka chciałaby jednak ten przychód z tytułu odsetek pomniejszyć o koszt jego uzyskania, tj. kwotę nieco ponad 163 tys. zł, którą podatniczka zapłaciła firmie odszkodowawczej, bowiem wydatek ten w całości został poniesiony w celu osiągnięcia opisanego przychodu.
Fiskus się nie zgodził. Organ wskazał, że w myśl art. 22 ust. 3 ustawy o PIT, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Zgodnie z art. 22 ust. 3a ww. ustawy zasadę tą stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania.
W związku z powyższym, do kosztów uzyskania przychodu można zaliczyć jedynie część wydatków, w wysokości odpowiadającej proporcji przychodu podlegającego opodatkowaniu w ogólnej kwocie świadczeń otrzymanych na podstawie wyroku sądu. Pozostała część poniesionych przez podatniczkę kosztów, jako wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu zwolnionego z opodatkowania, nie może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodu.
Podatniczka może więc zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na wynagrodzenie zleceniobiorcy, który prowadził jej sprawę i ją reprezentował w postępowaniu administracyjnym i sądowym, w wyniku czego otrzymała odszkodowanie wraz z odsetkami, jednakże zaliczeniu podlega tylko część tych wydatków, w wysokości odpowiadającej proporcji przychodu z tytułu świadczenia otrzymanego na podstawie wyroku Sądu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, tj. uzyskanych przez podatniczkę odsetek ustawowych.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 czerwca 2017 r., sygn. 0113-KDIPT3.4011.113.2017.1.KSM
