Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy są one celowe i jednocześnie związane bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Zatem do podstawy opodatkowania wliczane są tylko takie, które mają bezpośredni wpływ na cenę konkretnego towaru, czy konkretnej usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą konkretnego towaru lub świadczeniem usługi.
W przypadku natomiast, gdy dofinansowanie jest związane z dostawą lub świadczeniem usługi, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensata z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenie obniżonej, płatność taka zwiększa podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dla określenia, czy dane dotacje mają, czy też nie, bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług, a co za tym idzie, czy zwiększają podstawę opodatkowania, istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego, w określonej formie, dofinansowania.
Jeżeli pozyskana dotacja będzie dotacją kosztową i nie będzie mieć wpływu na cenę świadczonych usług, to nie będzie stanowiła dotacji, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym nie będzie stanowić obrotu podlegającego opodatkowaniu.
Przekazane zatem środki finansowe na realizację projektu nie będą stanowiły zapłaty za usługi, ani nie będą stanowiły dopłaty do ceny usług świadczonych przez stowarzyszenie, gdy takich usług ono nie świadczy. W konsekwencji, stowarzyszenie nie będzie zobowiązane do dokumentowania otrzymanych dopłat za pomocą faktur VAT. Kwota dopłaty może zostać udokumentowana innym dokumentem np. notą księgową, czy obciążeniową.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 23 czerwca 2014 r., ITPP2/443-518/14/AD
Omówienie pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego