Naczelny Sąd Administracyjny (wyrok sygn. akt III FSK 676/21) oddalił skargę kasacyjną wywiedzioną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 29 listopada 2018 r., sygn. akt I SA/Sz 685/18 w przedmiocie opłaty targowej.
Obowiązek zapłaty opłaty targowej
Istota sporu w sprawie rozpatrywanej przez Naczelny Sąd Administracyjny dotyczyła okoliczności powstania obowiązku uiszczenia opłaty targowej w wyniku dokonywania sprzedaży w obiektach budowlanych.
W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że podmiot dokonujący sprzedaży firan, pościeli oraz innych artykułów na targowisku jako strona skarżąca wniósł o uchylenie decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia 30 lipca 2018r. określającej wysokość zobowiązania podatkowego w postaci opłaty targowej za dokonywanie sprzedaży na targowisku. W sytuacji, gdy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę, skarżący przedstawił stanowisko, zgodnie z którym w wydanym przez WSA w Szczecinie orzeczeniu doszło do naruszenia zarówno przepisów prawa materialnego jak i przepisów postępowania mającego istotny wpływ na wynik sprawy.
Czytaj w LEX: Za wystawę przed kioskiem trzeba uiścić opłatę targową >>>
Czytaj w LEX: Opłata targowa za wystawkę - omówienie wyroku NSA >>>
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie miał uznać obiekt, w którym podmiot skarżący prowadził handel za targowisko. Zgodnie ze stanowiskiem strony skarżącej, w przytoczonej sytuacji handel odbywał się w budynku, co według przepisów ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych wyłącza możliwość opodatkowania sprzedaży opłatą targową. Równocześnie wnoszący skargę kasacyjną zarzucił sądowi pierwszej instancji pominięcie istotnych okoliczności świadczących o tym, iż sprzedaż odbywała się w budynku, na potwierdzenie czego załączył dokumentację urzędową. Według jego założeń, ustalenia organów podatkowych były niepełne, a materiał dowodowy nie został w całości zebrany. W związku z powyższym, wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Szczecinie do ponownego rozpoznania.
Cena promocyjna: 99.5 zł
|Cena regularna: 199 zł
|Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: zł
Kto i kiedy musi płacić opłatę targową?
Przepisy ustawy o podatkach i opłatach lokalnych przekazują jasny przekaz: opłatę targową pobiera się zarówno od osób fizycznych, osób prawnych, jak również jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, które dokonują sprzedaży na targowiskach, jednakże opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub w ich częściach. Biorąc pod uwagę aktualny i przytoczony wcześniej stan prawny, można wnioskować, iż obowiązek uiszczenia opłaty targowej powstaje w momencie dokonania sprzedaży na targowiskach, a nie powstaje, jeżeli konkretna czynność określona jako sprzedaż jest dokonywana w budynku, czy też części danego budynku. Kluczowe w tym przypadku jest ustalenie, czy miejsce realizacji sprzedaży znajduje się w zakresie definicji legalnej budynku, bowiem sprzedaż dokonywana jednakowoż w budynku jak i jakiejś jego części będzie wyłączona z obowiązku podlegania daninie publicznej, jaką jest opłata targowa.
Zobacz również: Gminy nie kontrolują rozliczeń podatku od nieruchomości >>
Przekładając te ogólne uwagi na grunt niniejszej sprawy, Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że skarga kasacyjna nie miała usprawiedliwionych podstaw, a zatem nie zasługiwała na uwzględnienie. W pierwszej kolejności zważył, sugerując się rozważaniami ujętymi w uchwale 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 września 2021 r., sygn. III FPS 1/21, że dopiero łączne spełnienie wszystkich elementów definicji legalnej budynku stanowi podstawę do przyjęcia, że w konkretnym przypadku obiekt ten należy w taki sposób ująć. Jeżeli do sprzedaży dochodzi w obiekcie budowlanym wedle przepisów prawa budowalnego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach, to nie będzie to czynność rodząca obowiązek uiszczenia opłaty targowej. W niniejszej sprawie, Naczelny Sąd Administracyjny w pełni podzielił argumentację sądu niższej instancji, iż sporny obiekt budowlany, w którym podmiot skarżący prowadził sprzedaż we wskazanym okresie, nie spełniał dwóch koniecznych warunków uznania obiektu budowlanego za budynek, tj. istnienia przegród budowlanych oraz cechy trwałego związania z gruntem, co potwierdza dokumentacja akt sprawy.
Omówienie w LEX: Omówienie do uchwały NSA z dnia 29 września 2021 r., III FPS 1/21 >>>
Sprzedaż w obiekcie budowlanym
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, sąd pierwszej instancji prawidłowo uznał zrealizowane czynności sprzedaży w spornym okresie jako dokonywane w obiekcie, który nie jest ani budynkiem, ani częścią budynku, co zatem skutkowało powstaniem obowiązku poboru opłaty targowej od podmiotu dokonującego sprzedaży. W ocenie sądu, tak jak i sama skarga, tak i zarzuty naruszenia przepisów prawa materialnego i postępowania nie zasługiwały na uwzględnienie. Sąd drugiej instancji zgodził się z Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Szczecinie, że dowody zgromadzone w sprawie są miarodajne dla oceny całokształtu okoliczności, co prowadzi do jednoznacznego wniosku, iż czynność sprzedaży jako dokonywana w obiekcie, który nie był budynkiem, czy też jego częścią podlegała opłacie targowej. Zważył jednocześnie, że organy podatkowe obu instancji dysponowały materiałem dowodowym zebranym w zakresie niezbędnym, wystarczającym do wydania orzeczenia jak i poddanym wszechstronnej ocenie.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
