Ministerstwo Zdrowia przedstawiło nowy sposób dochodzenia przez pacjentów odszkodowań w wyniku zdarzeń medycznych w projekcie rozporządzenia z 6 października 2022 r. w sprawie szczegółowego zakresu i warunków ustalania wysokości świadczenia kompensacyjnego z tytułu uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, zakażenia biologicznym czynnikiem chorobotwórczym oraz śmierci pacjenta.
Projekt rozporządzenia jest aktem wykonawczym do projektu ustawy o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta.
Czytaj także na Prawo.pl: Projekt ustawy o jakości w ochronie zdrowia gotowy do przyjęcia przez rząd
Od 1 stycznia 2023 r. Wojewódzkie Komisje ds. Orzekania o Zdarzeniach Medycznych mają zostać zastąpione przez dwuinstancyjny pozasądowy system rekompensaty szkód z tytułu zdarzeń medycznych obsługiwany przez Rzecznika Praw Pacjenta (Komisja Odwoławcza - II instancja).
Nowy Fundusz Kompensacyjny Zdarzeń Medycznych - według resortu zdrowia - ma zapewnić pacjentom szybszą i wyższą wypłatę rekompensat za zdarzenia medyczne.
Co istotne wniesienie do sądu sprawy o odszkodowanie lub zadośćuczynienie wykluczałoby rozpatrzenie wniosku przez Rzecznika Praw Pacjenta i ewentualnie Komisję Odwoławczą. Złożenie oświadczenia do RPP o przyjęciu świadczenia byłoby z kolei równoznaczne ze zrzeczeniem się przez wnioskodawcę z wszelkich roszczeń o odszkodowanie, rentę oraz zadośćuczynienie pieniężne mogących wynikać ze zdarzenia medycznego w zakresie szkód, które ujawniły się do dnia złożenia wniosku.
Fundusz Kompensacyjny: szybkie postępowania bez orzekania o winie
Dlaczego zmiany są potrzebne? Po 10 latach funkcjonowania wojewódzkich komisji okazuje się, że nie zmniejszyły one obciążenia sądów sprawami o odszkodowania. Poszkodowanym, nawet w razie skorzystania z trybu postępowania przed komisją, w znacznej części przypadków i tak pozostaje dochodzenie roszczeń odszkodowawczych na drodze sądowej. System ten nie przyczynił się więc do polepszenia bezpieczeństwa pacjentów, gdyż sąd skupia się na ustaleniu winnych, a nie na eliminowaniu i analizowaniu źródeł zdarzeń medycznych - podkreślono.
Dlatego teraz MZ proponuje wdrożenie systemu rekompensat za szkody bez orzekania o winie. Jego celem będzie ustalenie, czy w sprawie objętej wnioskiem doszło do zdarzenia medycznego oraz jaką wysokość ma mieć rekompensata. W dodatku zgodnie z projektem, postępowanie będzie prowadzone za pomocą środków komunikacji elektronicznej, bez rozpraw i przesłuchań (m.in. na podstawie zebranej dokumentacji, ekspertyz i opinii). Forma pisemna tych postępowań ma być możliwa w uzasadnionych przypadkach.
Limity świadczeń kompensacyjnych - projekt
W projekcie rozporządzenia resort zdrowia wyznaczył limity wysokości świadczeń kompensacyjnych, które będzie mógł otrzymać wnioskodawca.
RPP będzie musiał ocenić: charakter następstw zdrowotnych zdarzenia medycznego, uciążliwość leczenia i pogorszenie jakości życia. Ocena będzie podstawą do wyznaczenia kwoty.
Projekt rozporządzenia wyszczególnia 69 następstw zdrowotnych. Przykładowo, w wyniku całkowitej utraty ręki w wyniku zdarzenia medycznego świadczenie kompensacyjne wyniesie 35 tys. zł, utraty wzroku w obu oczach 85 tys. zł, całkowitej utraty mowy 75 tys. zł.
Łączna wysokość świadczenia kompensacyjnego odpowiadającego następstwom zdrowotnym zdarzenia medycznego nie może być wyższa niż 100 tys. zł.
Cena promocyjna: 49.8 zł
|Cena regularna: 249 zł
|Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 49.8 zł
Łączna wysokość świadczenia kompensacyjnego odpowiadającego uciążliwości leczenia nie może być wyższa niż 50 tys. zł. W przypadku operacji w znieczuleniu ogólnym świadczenie kompensacyjne wyniesie 10 tys. zł, a za hospitalizację na oddziale intensywnej terapii dłuższą niż 30 dni – także 10 tys. zł.
Łączna wysokość świadczenia kompensacyjnego rekompensującego pogorszenie jakości życia także nie może być wyższa niż 50 tys. Na przykład, czynnikiem pogorszenia jakości życia może być orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności lub niezdolność do samodzielnej egzystencji albo spełnienie przesłanek uzyskania takiego orzeczenia. Wtedy świadczenie wyniesie 30 tys. zł, za orzeczenie umiarkowanego stopnia – 20 tys. zł i lekkiego – 10 tys. zł.
Projekt rozporządzenia określa także wysokość świadczenia kompensacyjnego w przypadku zakażenia pacjenta biologicznym czynnikiem chorobotwórczym lub wystąpienia choroby w jego wyniku. Za zakażenie Covid-19 z niewydolnością oddechową świadczenie wyniesie 20 tys. zł.
Łączna wysokość świadczenia kompensacyjnego z tytułu zdarzenia medycznego w odniesieniu do uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia oraz zakażenia biologicznym czynnikiem chorobotwórczym nie może być wyższa niż 200 tys. zł.
Świadczenie kompensacyjne w przypadku śmierci
Projekt rozporządzenia reguluje także wysokość świadczenia za śmierć pacjenta, uzależniając ją od stopnia pokrewieństwa z osobą zmarłą i jej wieku. I tak za śmierć dziecka do 18 r. ż. rodzice mogą otrzymać 100 tys. zł, a jeśli dziecko było w wieku 18-24 lata – 70 tys. zł. Rekompensata za śmierć miałaby wynieść od 20 do 100 tys. zł.
Zgodnie z projektem ustawy składanie wniosków o przyznanie świadczenia kompensacyjnego będzie możliwe w terminie do 1 roku od momentu pozyskania informacji o zdarzeniu medycznym, nie dłużej niż do 3 lat od wystąpienia zdarzenia i będzie podlegało opłacie w wysokości 300 zł,
MZ planuje, by nowe przepisy weszły w życie 1 stycznia 2023 r.