Sprawa dotyczyła kwestii wygaśnięcia zobowiązania podatkowego w przypadku zapłaty zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych dokonanej przez spółkę komandytową w imieniu jej wspólnika będącego komandytariuszem. Zapłata następowałaby ze środków finansowych znajdujących się na rachunku bankowym spółki komandytowej, stanowiących jej dochód, przypadający na komandytariusza proporcjonalnie do posiadanego przez niego prawa do udziału w zysku.
Chodziło o niemiecką spółkę, która jest komandytariuszem polskiej spółki komandytowej. Niemiecka spółka, jako komandytariusz jest obowiązana zapłacić podatek z tytułu udziału w Polskiej Spółce Komandytowej w Polsce. W związku z tym, że dla rezydenta Republiki Federalnej Niemiec przekazywanie zaliczek na podatek dochodowy na rachunek polskiego urzędu skarbowego oraz wpłata samego podatku wiąże się z szeregiem utrudnień o charakterze formalnym oraz z koniecznością założenia i prowadzenia wyłącznie w tym celu rachunku bankowego w Polsce, zamierza podpisać umowę z polską spółką komandytową, na podstawie której PSK zostałaby zobowiązana do przekazywania na rachunek właściwego polskiego urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych oraz kwot tego podatku w imieniu komandytariusza. Zaliczki na podatek dochodowy oraz kwoty podatku będą przekraczały kwotę 1000 zł.
Zdaniem komandytariusza zarówno w przypadku zapłaty zaliczki na podatek dochodowy, jak i w przypadku zapłaty podatku na rachunek właściwego urzędu skarbowego w wysokości przekraczającej 1000 zł przez spółkę komandytową w imieniu jej wspólnika będącego komandytariuszem, w sytuacji gdy zapłata dokonywana będzie ze środków finansowych znajdujących się wprawdzie na rachunku bankowym spółki komandytowej, ale stanowiących jej dochód przypadający na komandytariusza proporcjonalnie do posiadanego przez niego prawa do udziału w zysku (a więc de facto ze środków finansowych komandytariusza), spółka komandytowa będzie działała jedynie w charakterze posłańca (wyręczyciela), a podmiotem regulującym zobowiązanie podatkowe w sensie prawnym będzie podatnik, czyli komandytariusz. Nie zmienia tego faktyczne wyręczenie podatnika w przekazaniu jego środków do kasy organu podatkowego przez spółkę komandytową. Według komandytariusza, zgodnie z art. 59 § 1 pkt 1 o.p. nastąpi wygaśnięcie zobowiązania podatkowego podatnika.
Fiskus się nie zgodził. Organ wskazał, że ustawodawca w art. 62b Ordynacji podatkowej wskazał zamknięty katalog podmiotów, które mogą dokonać zapłaty podatku za podatnika i to, że inny podmiot może dokonać skutecznej zapłaty podatku za podatnika wyłącznie w przypadku, gdy kwota podatku (a więc także zaliczki) nie przekracza 1000 zł. W odniesieniu do rozpatrywanej sprawy, w przypadku zapłaty zaliczki na podatek oraz podatku przez spółkę komandytową w imieniu jej wspólnika (Wnioskodawcy) nie można uznać, jakoby wpłata pochodziła ze środków podatnika, ponieważ nie spełnia warunku określonego w art. 62b § 1 pkt 3 ww. ustawy – przekracza bowiem 1000 zł.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 28.02.2017 r., sygn. 1462-IPPB6.4518.1.2017.1.SO, LEX nr 338061
