Celem tego rozwiązania jest uszczelnienie i uporządkowanie systemu podatkowego przez wyznaczenie granic dopuszczalnej optymalizacji podatkowej. W myśl ustawy unikaniem opodatkowania będzie podejmowanie takich czynności, które choć formalnie zgodne z prawem, to charakteryzują się sztucznością i są dokonywane po to, aby uzyskać korzyść podatkową. Klauzula ta będzie miała zastosowanie, jeśli korzyść podatkowa przekroczy 100 tys. zł. Ordynacja podatkowa została uzupełniona o nowy dział – Przeciwdziałanie unikaniu opodatkowania.
Nowe regulacje przewidują utworzenie Rady do Spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania. Ma ona być niezależnym organem powoływanym przez ministra finansów na czteroletnią kadencję. Jej zadaniem ma być opiniowanie zasadności zastosowania klauzuli w indywidualnych sprawach. Zainteresowane podmioty będą mogły zwrócić się do ministra finansów o wydanie tzw. opinii zabezpieczającej. Opłata za złożenie wniosku o wydanie opinii ma wynosić 20 tys. zł. Opinia będzie mogła zostać wydana, jeżeli szef resortu finansów uzna, że przedstawione we wniosku czynności nie stanowią unikania opodatkowania.
Ponadto nowelizacja zobowiązuje podmioty prowadzące księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych do przekazywania bez wezwania do resortu finansów informacji o ewidencji prowadzonej na potrzeby podatku VAT. Ma się to odbywać elektronicznie, za okresy miesięczne, do 25. dnia kolejnego miesiąca, poczynając od danych za lipiec 2016 r. Z obowiązku tego przez pewien czas mają być zwolnieni mikroprzedsiębiorcy (do końca 2017 r.) oraz mali i średni przedsiębiorcy (do końca 2016 r.). Ustawa, z wyjątkami, ma wejść w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.
