W projekcie będącym wynikiem wykonania dwóch orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego (z 29 lipca 2014 r. i 18 lipca 2013 r.) zdefiniowano przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach i przychody ze źródeł nieujawnionych. Do przychodów, które nie mają pokrycia w ujawnionych źródłach, będą zaliczane przychody ze źródła ujawnionego przez podatnika, ale w nieprawidłowej wysokości. Przychodami pochodzącymi z nieujawnionych źródeł będą przychody ze źródeł niewskazanych przez podatnika i nieustalonych przez organ podatkowy lub kontrolę skarbową.

Przychodami nieznajdującymi pokrycia w ujawnionych przez podatnika źródłach lub pochodzącymi ze źródeł nieujawnionych będzie wysokość odpowiadająca nadwyżce wydatku poniesionego w roku podatkowym (tj. w roku kalendarzowym) nad przychodami (dochodami) opodatkowanymi lub nie, uzyskanymi przed poniesieniem tego wydatku. Konieczne będzie zatem ustalenie w ujęciu chronologicznym wydatków i przychodów. Dzięki temu będzie można stwierdzić, czy wydatek znajdują pokrycie w uzyskanych wcześniej przychodach i w konsekwencji czy pojawi się nadwyżka wydatków nad przychodami/dochodami opodatkowanymi lub nieopodatkowanymi.

W projekcie nowelizacji ustawy zdefiniowano wydatek – będzie to wartość zgromadzonego w roku podatkowym mienia, np. nieruchomości, ruchomości, prawa majątkowe, papiery wartościowe lub wysokość wydatkowanych w danym roku podatkowym środków, w przypadku niemożności ustalenia roku podatkowego zgromadzenia tych środków.

Przyjęto, że źródłem pokrycia wydatków poniesionych przez podatnika będą przychody/dochody:
- opodatkowane – czyli generalnie takie, których pochodzenie ustalono i zostały one zgłoszone do opodatkowania lub opodatkowane, np. podatkiem: dochodowym, od spadków darowizn czy rolnym;
- nieopodatkowane – czyli co do zasady takie, których pochodzenie ustalono, przy czym były one: wolne od podatku, zwolnione z opodatkowania, bądź objęte podatkiem, ale doszło do wygaśnięcia zobowiązania podatkowego mimo braku zapłaty.
Istotne jest, aby przychodami opodatkowanymi lub nieopodatkowanymi podatnik dysponował przed poniesieniem wydatku.

Podstawą opodatkowania przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych będzie w danym roku podatkowym przychód odpowiadający kwocie nadwyżki wydatków nad ww. przychodami opodatkowanymi lub nie. Gdy w roku podatkowym wystąpią dwie lub więcej nadwyżek - podstawą opodatkowania będzie ich suma. Od tak ustalonej podstawy opodatkowania tj. od ww. nadwyżki lub sumy nadwyżek, zryczałtowany podatek wyniesie 75 proc.

Ciężar dowodu w zakresie wykazania przychodów opodatkowanych bądź nie, spoczywać będzie na podatniku, ponieważ to on posiada pełną wiedzę o tym, skąd wziął pieniądze na dokonane wydatki. Z tym, że obowiązek ten będzie ograniczony tylko do tych przychodów, które nie będą znane organowi z urzędu lub nie będzie mógł ich ustalić np. na podstawie posiadanych danych.

Jeżeli podatnik nie będzie posiadał dowodów potwierdzających, że wydatek pokrył z przychodów opodatkowanych lub nieopodatkowanych, i jednocześnie w stosunku do nich nastąpiło przedawnienie zobowiązania podatkowego – wówczas nie będzie konieczne ich udowodnienie, a jedynie ich uprawdopodobnienie. Wystarczające i bez konieczności udowodnienia będzie wykazanie przez podatnika prawdopodobieństwa ich wystąpienia.

W sytuacjach, gdy podatnik nie dysponuje dowodami potwierdzającymi wartość zgromadzonego mienia w danym roku podatkowym, wartość tego mienia będzie ustalana na podstawie jego wartości rynkowej. Obowiązywać będzie reguła, zgodnie z którą organy podatkowe będą dążyć do ustalania źródeł pochodzenia przychodów, określenia ich prawidłowej wysokości i opodatkowania właściwym podatkiem.

Nowe przepisy zachowują 5-letni okres przedawnienia zobowiązania podatkowego odnośnie do przychodów, które nie znajdują pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzą z nieujawnionych przez podatnika źródeł.