Rozpoczęcie sprzedaży z "okienka" nie wymaga kasy fiskalnej

Działalność w zakresie sprzedaży lodów, rurek z bitą śmietaną, kawy, napojów z tzw. okienka do rąk klienta poza lokalem klasyfikowana jest jako dostawa towarów, a nie świadczenie usług, więc nie ma zastosowania wyłączenie ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących - wyjaśnia ekspert Vademecum Głównego Księgowego.

Pytanie

Spółka z o.o. zamierza prowadzić działalność gastronomiczną. Na I etapie będzie prowadziła sprzedaż lodów, rurek z bitą śmietaną, kawy, napojów (z tzw. "okienka" do rąk klienta, poza lokalem), a w II etapie będzie prowadziła sprzedaż lodów, rurek z bitą śmietaną, kawy, napojów, dań obiadowych, deserów lodowych, ciast w lokalu z obsługą kelnera.

Czy do prowadzenia działalności na I i II etapie od wykonania pierwszej czynności wymagane jest stosowanie kasy fiskalnej?

Odpowiedź

Działalność w zakresie sprzedaży lodów, rurek z bitą śmietaną, kawy, napojów z tzw. "okienka" do rąk klienta poza lokalem, gdy sprzedaży tych produktów nie towarzyszą odpowiednie usługi wspomagające pozwalające klientom na ich natychmiastowe spożycie (tj. usługi charakteryzujące działalność restauracyjną, sklasyfikowaną w grupowaniu PKWiU 56), klasyfikowana jest jako dostawa towarów, a nie świadczenie usług. W takim przypadku nie ma zastosowania wyłączenie ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Podatnik rozpoczynający działalność będzie więc zwolniony z obowiązku ewidencjonowania, jeżeli przewidywany przez niego obrót na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Jeśli spółka z o.o. rozpocznie sprzedaż lodów, rurek z bitą śmietaną, kawy, napojów, dań obiadowych, deserów lodowych, ciast w lokalu z obsługą kelnerską, po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym wykona taką usługę obowiązana będzie rozpocząć prowadzenie ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Uzasadnienie

Zgodnie z § 4 pkt 2 lit. i tiret pierwszy rozporządzenia z 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących - dalej r.z.o.p. - zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3 r.z.o.p., nie stosuje się w przypadku świadczenia usług związanych z wyżywieniem (PKWiU 56), wyłącznie świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo.

W interpretacji indywidualnej z 2 stycznia 2015 r., IBPP2/443-978/14/ICz, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wyjaśnił, że stosownie do art. 6 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - dalej rozporządzenia 282/2011 - usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi, polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia 282/2011, za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu art. 6 ust. 1 rozporządzenia 282/2011 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

W oparciu o powyższe regulacje, a także uwzględniając dotychczasowy dorobek orzeczniczy Trybunału Sprawiedliwości UE (w szczególności wyrok z 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, 501/09 i C-502/09 oraz z 2 maja 1996 r. w sprawie Faaborg-Gelting Linien C-231/94) organ podatkowy wywnioskował, że działalność restauracyjną zawsze charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności jest tylko jedną ze składowych i gdzie zdecydowanie przeważają usługi.

W wyroku w sprawie C-231/94 TSUE orzekł, że działalność restauracyjną charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności jest tylko jedną ze składowych i gdzie dalece przeważają usługi. Świadczenie takie należy zatem uznać za świadczenie usług. Odwrotnie jest natomiast, gdy transakcja dotyczy artykułów żywnościowych na wynos i nie wiąże się ze świadczeniem usług służących organizacji konsumpcji na miejscu w odpowiednich warunkach.

Uwzględniając powyższe organ podatkowy stwierdził, że o ile sprzedaży produktów nie towarzyszą usługi, którym można przypisać charakter dominujący (tj. usługi charakteryzujące działalność restauracyjną, sklasyfikowaną w grupowaniu PKWiU 56), to czynności te należy uznać za dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Podobnie wyjaśnił Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 16 marca 2015 r., ITPP1/443-1585/14/AJ.

Moim zdaniem podobnie będzie w sytuacji opisanej w pytaniu, gdy spółka z o.o. rozpoczyna działalność w zakresie sprzedaży lodów, rurek z bitą śmietaną, kawy, napojów z tzw. "okienka" do rąk klienta poza lokalem. Wówczas mowa jest nie o świadczeniu usług związanych z wyżywieniem (PKWiU 56) lecz o dostawie towarów.

Nie ma zatem zastosowania wyłączenie ze zwolnienia, o którym mowa w § 4 pkt 2 lit. i r.z.o.p.

W sytuacji opisanej w pytaniu znajdzie zastosowanie § 3 ust. 1 pkt 2 r.z.o.p., który stanowi, że zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do 31 grudnia 2016 r., podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2014 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Na podstawie § 5 ust. 8 r.z.o.p., w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w§ 3 ust. 1 pkt 1 i 2 r.z.o.p., co do zasady, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym wykonano usługę, o której mowa m.in. w § 4 pkt 2 lit. i tiret pierwszy r.z.o.p.

Oznacza to, że gdy spółka z o.o. rozpocznie sprzedaż lodów, rurek z bitą śmietaną, kawy, napojów, dań obiadowych, deserów lodowych, ciast w lokalu z obsługą kelnerską, po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym wykonano taką usługę obowiązana będzie rozpocząć prowadzenie ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.