Pracownik nie zapłaci PIT od zwrotu kosztów przejazdów między lokalizacjami firmy

Zwrot kosztów wszystkich przejazdów w sprawach służbowych, w tym pomiędzy trzema lokalizacjami firmy nie stanowi przychodu pracownika w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - wynika z interpretacji indywidualnej z 29 października 2015 r.

W przedmiotowej sprawie wnioskodawca pokrywa pracownikom w 100 proc. koszty wszystkich przejazdów w sprawach służbowych, w tym pomiędzy trzema lokalizacjami firmy. Finansuje koszt przejazdu komunikacją miejską oraz taxi na podstawie faktur, rachunków lub paragonów. Przejazdy te odbywają się wyłącznie w celach służbowych w interesie pracodawcy, nie powiększają one aktywów pracownika, nie stanowią one przysporzenia dla pracownika. Ww. przejazdy odbywają się w obrębie miejscowości, w której znajduje się siedziba firmy, tym samym nie stanowią podróży służbowych.

Zgodnie ze stanowiskiem Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13 dokonał ustalenia, jakie kryteria statuują nieodpłatne świadczenie do zakwalifikowania go jako przychodu pracownika z tytułu stosunku pracy, za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które: zostały spełnione za zgodą pracownika, w jego interesie i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść, a korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi.

W związku z tym, zdaniem organu podatkowego, sfinansowanie przez wnioskodawcę pracownikom przejazdów w sprawach służbowych, w tym pomiędzy trzema lokalizacjami firmy niewątpliwie następuje za zgodą pracownika, niemniej świadczenie to nie jest spełnione w jego interesie, ale w interesie pracodawcy oraz nie przynosi pracownikowi korzyści w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatków, które musiałby ponieść. Leży wyłącznie w interesie pracodawcy, a nie pracowników, którzy gdyby nie konieczność wywiązania się z obowiązków wynikających z umowy o pracę nie mieliby powodu do ponoszenia ww. kosztu.

Organ podatkowy uznał więc, że wynikające z konieczności wykonywania czynności służbowych sfinansowanie przez wnioskodawcę kosztów przejazdów w sprawach służbowych oraz pomiędzy trzema lokalizacjami firmy nie generuje po stronie pracowników przychodu do opodatkowania, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym na wnioskodawcy jako pracodawcy nie ciążą z tego tytułu obowiązki płatnika, nie jest on zobowiązany do naliczenia i poboru podatku dochodowego od przedmiotowych wydatków zwracanych pracownikom.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 29 października 2015 r., IBPB-2-1/4511-325/15/DP

Dowiedz się więcej z książki
	PIT. Komentarz rzetelna i aktualna wiedza darmowa wysyłka od 50 zł