Przy przejściu na pełne księgi trzeba ustalić wartość kapitału własnego, który stanowi różnicę między sumą aktywów a sumą zobowiązań.
Od 2011 r. podatnik musi przejść z księgi przychodów i rozchodów na pełną księgowość. Przy przejściu musi ustalić wartość kapitału podstawowego. Zgodnie z przepisem art. 19 ustawy o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.) jednostki, które uprzednio nie prowadziły ksiąg rachunkowych w sposób określony ustawą o rachunkowości, mają obowiązek na dzień zmiany sposobu rozliczeń sporządzić tzw. spis inwentarza. Oznacza to, że muszą sporządzić wykaz posiadanych aktywów (spis posiadanego majątku) oraz pasywów (wykaz posiadanych zobowiązań). Wartości poszczególnych składników inwentarza powinny być potwierdzone ich inwentaryzacją. Pozycje inwentarza powinny stanowić odpowiedniki lub rozwinięcia poszczególnych pozycji bilansu otwarcia. Inwentarz stanowi podstawę otwarcia ksiąg rachunkowych. Wynikająca z inwentarza różnica między ustaloną sumą aktywów i sumą zobowiązań stanowi kapitał właściciela (kapitał podstawowy, zakładowy), który podlega wykazaniu w odrębnej pozycji inwentarza. Tak ustalona wartość powinna zostać ujęta na koncie 800 – Kapitał właściciela (podstawowy, zakładowy).
źródło: Gazeta Prawna, 21 grudnia 2010 r.