Placówka opiekuńcza to nie budynek mieszkalny

Budynek placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, chorym lub w podeszłym wieku nie jest wykorzystywany na cele mieszkaniowe. Takie stanowisko wynika z wyroku WSA w Gdańsku z 20 czerwca 2012 r.

W przedmiotowej sprawie organ podatkowy ustalił, że podatnik na skutek zawartej umowy najmu zajął część budynku mieszkalnego na działalność gospodarczą. W nieruchomości podatnika prowadzona jest, bowiem działalność gospodarcza polegająca na zapewnieniu całodobowej opieki osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym.

Mając na uwadze powyższe organ ustalił podatnikowi wymiar podatku od nieruchomości stosując stawkę jak dla budynków, w których prowadzona jest działalność gospodarcza (wyższa stawka). W odwołaniu od decyzji organu podatnik wniósł o zastosowanie stawki jak dla budynku związanego z udzielaniem świadczeń zdrowotnych (niższej stawki).

Sprawa trafiła do WSA. Na etapie niniejszego postępowania sądowoadministracyjnego stanowisko podatnika uległo jednak zmianie koncentrując się na mieszkalnym wykorzystywaniu nieruchomości.

Zdaniem sądu organ podatkowy dokonał prawidłowej oceny, zgodnie z którą przedmiotowy budynek podlegał opodatkowaniu stawką przewidzianą dla budynków (lub ich części) związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Sąd zwrócił uwagę, że działalność podatnika polegająca na zapewnieniu całodobowej opieki osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku zdecydowanie kwalifikuje się z do katalogu pomocy społecznej. Działalność ta prowadzona jest po uzyskaniu zezwolenia wojewody i wiąże się z wpisem do prowadzonego przez ten organ rejestru placówek. W konsekwencji własność podatnika budynku działalność gospodarcza nie jest związana z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, przez co brak jest podstaw do objęcia jej niższą, przewidzianą dla precyzyjnie przewidzianej grupy podmiotów, stawką podatku od nieruchomości.

W ocenie sądu, w sprawie także nie można zastosować stawki podatku przewidzianej dla budynków mieszkalnych. Wprawdzie osoby korzystające z opieki przebywają w budynku (często nawet przez dłuższy czas), jednakże główne jego przeznaczenie nierozerwalnie związane jest z wykonywaniem działalności gospodarczej. Gdyby przyjąć stanowisko podatnika to budynek dworca, w którym nocują osoby bezdomne, czy hotel, w którym co do zasady pomieszkują jego goście opodatkować należałoby wg stawki przewidzianej dla budownictwa mieszkalnego, a nie takie były przecież zamierzenia ustawodawcy. Chodzi tu, zatem o realizację własnego celu mieszkaniowego rozumianego wąsko, co w sprawie niniejszej nie znajduje odzwierciedlenia.

Wyrok WSA w Gdańsku z 20 czerwca 2012 r., I SA/Gd 440/12