W przedmiotowej sprawie podatnik zapytał fiskusa o możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej (w formie spółki cywilnej) działalności gospodarczej, odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej budynku częściowo oddanego do użytkowania.
Podatnik zwrócił uwagę, że powiatowy inspektor nadzoru budowlanego (dalej: PINB) udzielił decyzją pozwolenia na użytkowanie pomieszczeń usytuowanych w parterze budynku usługowego z częścią mieszkalną. W związku z dokonanym odbiorem budynku podatnik wprowadził ww. budynek do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych i rozpoczął jego amortyzację.
Fiskus uznał jednak, że część mieszkalna oraz część usługowa budynku nie są wyodrębnione prawnie, jako oddzielne składniki majątkowe. A przedmiotowy budynek w momencie wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie spełniał podstawowego kryterium uznania go za środek trwały, ponieważ nie był w całości kompletny i zdatny do użytku. Nie mógł więc zostać uznany za środek trwały w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, a odpisy amortyzacyjne od wynajmowanej części tego budynku nie mogły stanowić kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej działalności. Według fiskusa budynek może zostać zaliczony do środków trwałych dopiero po całkowitym zakończeniu prac związanych z jego budową, tj. w momencie, gdy cały budynek będzie już kompletny i zdatny do użytku.
Sprawa trafiła ostatecznie do NSA. Zdaniem sądu okoliczność, że część mieszkalna oraz część usługowa budynku nie są wyodrębnione prawnie, jako oddzielne składniki majątkowe nie może przekreślać możliwości podatkowego ustalenia kosztów z tytułu odpisów amortyzacyjnych od tej części środka prawnego, który zgodnie z prawem oddany został do użytkowania i faktycznie - zgodnie z przeznaczeniem - zaczął być używany.
Według sądu zaakceptowanie stanowiska fiskusa oznaczałoby, że podatnik zostałby pozbawiony możliwości odnoszenia w koszty uzyskania przychodów nakładów na budynek, mimo używania go do działalności gospodarczej i wynajmowania, co jest sprzeczne z zasadami opodatkowania dochodu z działalności gospodarczej.
Sąd przyjął więc, że w świetle art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT, w przypadku uzyskiwania przychodu z najmu lokali usługowych, o którym to przychodzie mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, w budynku, który jest częściowo użytkowany (a tym samym w tej części jego budowa jest zakończona) możliwe jest dokonanie odpisu amortyzacyjnego środka trwałego w postaci części budynku, która jest "kompletna i zdatna do użytku", zgodnie z regulacją art. 22f ust. 4 ustawy o PIT.
Wyrok NSA z 8 maja 2014 r., II FSK 1274/12
Omówienie pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego