Organ interpretacyjny ma obowiązek oceny kwalifikacji działalności

Zakwalifikowanie produktu lub usługi do konkretnego grupowania PKWiU może być przedmiotem indywidualnej interpretacji ministra finansów wydawanej w trybie art. 14b par. 3 Ordynacji podatkowej.

Przedsiębiorca zajmujący się sprzedażą batoników na rynku krajowym - zgłosił te produkty, w związku z ich składem, jako suplementy diety. Zawierały one bowiem szereg składników odżywczych i innych substancji o pozytywnym działaniu żywieniowym i fizjologicznym.

Podatnik, chcąc się jednak upewnić co do zasadności zastosowania obniżonej stawki podatku (8%), w sytuacji gdy Główny Inspektor Sanitarny nie zgłosił zastrzeżeń co do klasyfikacji produktów oraz wpisania ich do rejestru objętych powiadomieniem o pierwszym wprowadzeniu do obrotu na terytorium Polski w charakterze suplementów diety, wniósł wniosek o wydanie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Przedsiębiorca uznał, że batoniki powinny zostać przyporządkowane do pozycji 10.89.19.0 PKWiU i podlegać opodatkowaniu obniżoną stawką podatku VAT.
Natomiast organ interpretacyjny odmówił wydania pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa, ponieważ uznał, że strona wnioskująca o wydanie interpretacji indywidualnej ma obowiązek podać numer PKWIU w opisie stanu faktycznego, a nie we własnej ocenie prawnej. Ponadto organ wskazał, że do jego właściwości nie należy weryfikacja poprawności dokonanej klasyfikacji towaru według PKWiU.

Na takim tle zdarzeń powstał spór miedzy podatnikiem a organem, który 10 września 2015 r. rozstrzygnął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie (sygn. I SA/Kr 1206/15. WSA). WSA uznał, że organ niezasadnie odmówił wydania interpretacji indywidualnej. Zdaniem sądu, jeżeli konkretny przepis podatkowy odwołuje się do klasyfikacji statystycznej jako warunku zastosowania określonego sposobu opodatkowania, to minister finansów nie może się uchylić od oceny stanowiska wnioskodawcy co do prawidłowości zaklasyfikowania statystycznego konkretnego towaru lub świadczonej usługi. Jednak składający wniosek ma obowiązek przedstawić informacje o składzie produktu, bądź sposobie jego wytwarzania.

Organ interpretacyjny, konsekwentnie prezentując pogląd o zasadności odmowy wydania interpretacji indywidualnej, złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
NSA oddalił skargę kasacyjną , a rozstrzygniecie argumentował faktem, że w ustawie o podatku od towarów i usług w pozycji nr 48 załącznika nr 3 do ustawy - wyraźnie widnieje odwołanie do konkretnego symbolu PKWiU, tym samym uzależniając zastosowanie obniżonej stawki VAT od zakwalifikowania produktów do tego grupowania. Sąd drugiej instancji uznał, że organ był zobowiązany do oceny prawidłowości zakwalifikowania opisanych we wniosku produktów, a tym samym do udzielenia odpowiedzi czy sprzedaż takich produktów podlega opodatkowaniu stawką 8% VAT.

Anna Olbrych