W przedmiotowej sprawie podatnik złożył korektę informacji podatkowej wskazując, że wszystkie budynki, w których prowadził działalność gospodarczą winny być zwolnione z opodatkowania wyższą stawką, gdyż budynki te nie nadają się do prowadzenia działalności gospodarczej. Podatnik zwrócił uwagę na fatalny stan budynków wynikający z ich kompletnego zdewastowania, brak zgody właściwych instytucji (Sanepid, nadzór budowlany itd.) na wykorzystywanie obiektów.
Zgodnie z opinią biegłego powołanego przez organ podatkowy niektóre budynki owszem nie mogą służyć do działalności gospodarczej ze względu m. in. na wady konstrukcyjne, zły stan urządzeń i brak możliwości bezpiecznej eksploatacji, wobec czego przyjęto dla nich stawki jak dla "budynków pozostałych". Jednak dla innych obiektów zastosowano stawki najwyższe.
Sprawa trafiła do WSA w Poznaniu. Zdaniem sądu organy obu instancji, co prawda zasadnie uznały, iż fakt posiadania przez przedsiębiorcę obiektów budowlanych może być uznany za okoliczność warunkującą bezpośrednio kwestię spełniania przesłanki do zastosowania podwyższonej stawki podatkowej to jednak w uzasadnieniu decyzji organ podatkowy powinien wyjaśnić, że okoliczność dotycząca związku części nieruchomości z prowadzeniem działalności gospodarczej istniała w roku podatkowym objętym zaskarżoną decyzją. W tej sprawie organ podatkowy powołał się bowiem na opinię biegłego sporządzoną 3 lata później, której wnioski uznał za logiczne i spójne. Opinia techniczna dotyczy stanu obiektów w dacie wykonywania oględzin, a nie w odniesieniu do stanu faktycznego. Biegły nie ustalił ostatecznie, czy konkretne obiekty nadające się do prowadzenia działalności gospodarczej miały taką cechę również 3 lata wcześniej, co uzasadniałoby konieczność zastosowania w tej sprawie podwyższonej stawki podatkowej – dla budynków związanych prowadzeniem działalności gospodarczej.
Brak wyjaśnień organu podatkowego w tym zakresie uniemożliwił sądową kontrolę zasadności zaskarżonej decyzji w zakresie istnienia podstaw do zastosowania w roku, którego dotyczyła decyzja podwyższonej stawki podatkowej, związanej z prowadzeniem działalności gospodarczej. Sąd uchylił decyzję organu podatkowego.
Wyrok WSA w Poznaniu z 23 sierpnia 2012 r., III SA/Po 830/11