W przedmiotowej sprawie organ podatkowy orzekł o odpowiedzialności podatkowej wspólnika rozwiązanej spółki cywilnej za zaległość podatkową tej spółki. Jednak zdaniem tego wspólnika, decyzja została wydana z rażącym naruszeniem art. 115 Ordynacji podatkowej, gdyż równocześnie z tą decyzją organ podatkowy wydał decyzję umarzającą postępowanie podatkowe wobec drugiego wspólnika w sprawie orzeczenia solidarnej odpowiedzialności za zobowiązania rozwiązanej spółki cywilnej. Według niego nie można było ograniczyć się do orzekania o odpowiedzialności jedynie niektórych wspólników, gdyż na wszystkich ciąży solidarna odpowiedzialność za zaległości spółki.

Zdaniem WSA w Białymstoku decyzja organu podatkowego odpowiada prawu, ponieważ przepisy Ordynacji podatkowej nie zawierają rozwiązań, co do formy rozstrzygnięcia, czy też sposobu prowadzenia postępowania, ani też nie wskazują na konieczność orzeczenia o odpowiedzialności solidarnej wszystkich wspólników spółki osobowej w jednej decyzji. Zdaniem WSA przepisy Ordynacji podatkowej nie przewidują też obowiązku łączenia spraw podatkowych w jednym postępowaniu, ani też w jednej decyzji, w tym także w sprawach, w których prawa i obowiązki stron wynikają z tej samej podstawy prawnej oraz z tego samego stanu faktycznego. Co więcej organ podatkowy w sprawach, w których prawa i obowiązki stron wynikają z tej samej podstawy prawnej oraz tego samego stanu faktycznego może, ale nie musi, wszcząć i prowadzić jednego postępowania.

Sprawa trafiła do NSA. Sąd kasacyjny uchylił jednak wyrok WSA i wskazał, że po rozwiązaniu spółki cywilnej odpowiedzialność byłych wspólników jako osób trzecich za jej długi podatkowe przestaje mieć charakter jedynie posiłkowy. W tej sytuacji na byłych wspólników przełożony zostaje de facto całkowity ciężar odpowiedzialności za zadłużenia spółki z tytułu jej zobowiązań. Dlatego też określenie zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług ciążącego na rozwiązanej spółce cywilnej może nastąpić tylko w ramach decyzji wydanej przeciwko byłym wspólnikom spółki, w trybie art. 115, orzekającej o odpowiedzialności wspólników spółki za jej zobowiązania. I nie ma tu konieczności uprzedniego określenia w odrębnej decyzji zobowiązań spółki czyniąc jednak takie orzeczenie elementem koniecznym decyzji o odpowiedzialności wspólników za zobowiązania spółki. Decyzja wydana w tym postępowaniu obejmuje zatem zarówno wymiar podatku wobec zlikwidowanej spółki, jak i orzeczenie o odpowiedzialności byłych wspólników za zaległość wynikłą z tytułu tego zobowiązania. Ponadto organ podatkowy nie może wybierać, przeciwko któremu podatnikowi skieruje decyzję, opartą na podstawie art. 115 § 1, § 4 i § 5 O.p. Każdy ze wspólników rozwiązywanej spółki cywilnej ma przymiot strony, ponieważ decyzja dotyczy jego interesu.

Wyrok NSA z 18 października 2012 r., I FSK 1970/11