Naczelny Sąd Administracyjny rozpatrzył skargę kasacyjną od wyroku WSA we Wrocławiu z 22 kwietnia 2010 r., I SA/Wr 259/10 w sprawie, gdzie przedmiotem sporu była okoliczność czy udostępnianie przez spółkę przewozów pracowniczych powoduje powstanie przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
W zaskarżonym wyroku WSA uznał, iż spółka (strona skarżąca) słusznie uznała, że nieodpłatne świadczenie transportu dokonywane przez zakład pracy na rzecz pracowników, opłacane ryczałtowo w sytuacji kiedy nie można ustalić kto i w jakim zakresie korzystał ze świadczenia nie skutkuje powstaniem przychodu u pracownika.
Sąd podkreślił, że w przypadku świadczeń w naturze muszą być one faktycznie otrzymane, a nie tylko postawione do dyspozycji. Przychód po stronie pracownika powstałby w sytuacji gdyby pracownik korzystał z transportu, a ponadto możliwe byłoby ustalenie wartości tego świadczenia.
Sąd stanął po stronie spółki uchylając interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, gdzie uznano sam fakt otrzymania od pracodawcy świadczenia w postaci możliwości korzystania z wykupionej u przewoźnika usługi za wystarczający dla powstania przychodu.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną od wyroku WSA we Wrocławiu. Tym samym uznał, że gdy nie można ustalić czy i w jakim zakresie pracownik skorzystał z transportu nie trzeba rozliczać podatku dochodowego, albowiem po stronie pracownika nie powstanie przychód.
Wyrok NSA z 11 kwietnia 2012 r., II FSK 1724/10