Obecnie obowiązujące przepisy ustawy o finansach publicznych zawierają w art. 112aa tak zwaną „stabilizującą regułę wydatkową” wyznaczającą limit wydatkowy większości jednostek sektora finansów publicznych na każdy rok. Po zmianach wprowadzonych nowelizacją z 19 grudnia 2015 r., przepisy art. 112aa zawierają algorytmy ustalania limitów wydatków na dany rok w oparciu o składowe powiązane w szczególności ze średniookresowym celem inflacyjnym, wskaźnikiem średniookresowej dynamiki wzrostu produktu krajowego brutto, a także umożliwiają zwiększenie limitu wydatkowego w przypadku przewidywanej realizacji w roku budżetowym istotnych działań jednorazowych i tymczasowych.
Zobacz: Reguła wydatkowa będzie zależna od celu inflacyjnego NBP >>
Projekt, którego celem jest rozwiązanie problemu deficytu strukturalnego w polskich finansach publicznych i zatrzymanie narastającego długu publicznego, zakłada uchylenie wyżej opisanej reguły wydatkowej i zastąpienie jej zasadą zerowego salda strukturalnego dochodów i wydatków dla całego sektora finansów publicznych. Wymóg ten nie będzie dotyczył okresów stanu wojennego, stanu wyjątkowego oraz stanu klęski żywiołowej na całym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Nadto, dopuszcza się deficyt finansów publicznych w okresach dekoniunktury gospodarczej lub w przypadku pozyskania dodatkowych środków unijnych. W takich przypadkach nakłada się jednak na Radę Ministrów obowiązek przeprowadzenia działań przywracających saldo zerowe w ramach specjalnie w tym celu opracowanego programu, z założeniem, że skutkiem tych działań będzie coroczne zmniejszanie deficytu strukturalnego o co najmniej 0,5 proc. produktu krajowego brutto. Nowe regulacje miałyby mieć zastosowanie do budżetu opracowanego na rok 2017.