NSA: Opodatkowane noclegi zleceniobiorców

Zleceniobiorca podlega innym regulacjom niż pracownik i w przeciwieństwie do niego darmowy nocleg zapewniony mu przez agencję pracy tymczasowej będzie podlegał opodatkowaniu PIT. Wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Chodziło o spółkę będącą agencją pracy tymczasowej i jej ewentualne obowiązki jako płatnika. We wnioskach o indywidualne interpretacje wyjaśniała, że organizuje prace zarówno pracownikom jak i zleceniobiorcom. Przy czym często się zdarza, że miejsce świadczenia pracy znajduje się w znacznym oddaleniu od miejsc zamieszkania tych pracowników i zleceniobiorców. Z tego powodu spółka planowała zapewniać noclegi, tak aby pracownicy i zleceniobiorcy nie mieli problemu z dotarciem do miejsca wykonywania pracy. Miejscami noclegowymi miałby być m.in. w bursach, hotelach pracowniczych.

Zobacz również: NSA: Podatek zapłacony staje się należny >>

Agencja była przekonana, że takie zapewnienie noclegu pracownikom i zleceniobiorcom nie będzie stanowiło dla jednych i drugich przychodu i w konsekwencji nie będzie musiała płacić zaliczek na PIT. Jednak chciała uzyskać potwierdzenie.  Z jej poglądem zgodził się Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (I SA/Wr 316/16, I SA/Wr 318/16) zgodził się ze spółką.

Wyrok TK tylko dla pracowników

Jednak fiskus zgodził się jedynie co do braku przychodu u pracowników z tytułu nieodpłatnego noclegu. Przed NSA organ powoływał się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego (K 7/13), z którego wywodził, że ma on zastosowanie jedynie do pracowników, a nie zleceniobiorców.  Wyjaśniał, że dla zleceniobiorcy podstawą wykonywania pracy jest umowa zlecenie, która oparta jest na regulacjach kodeksu cywilnego. Natomiast z nich wynika, że zlecenie to działalność wykonywana osobiście. Dlatego fiskus uznał, że zapewnienie zleceniobiorcy darmowego noclegu zaspokaja jego potrzeby mieszkaniowe, co niewątpliwie stanowi element przysporzenia podlegającego opodatkowaniu.

Inne źródło przychodu i inne koszty

13 listopada br. z twierdzeniami fiskusa zgodził się Naczelny Sąd Administracyjny (II FSK 3247/16, II FSK 3248/16). NSA podkreślił, że stosunek pracy i zlecenie to dwa różne systemy, z czego jeden opiera się na regulacjach kodeksu pracy, a drugi na regulacjach kodeksu cywilnego. Przy czym NSA zwrócił uwagę, że umowa zlecenie to umowa starannego działania i nie ma, tak jak jest w przypadku umowy o pracę, podległości. Natomiast dla prawa podatkowego umowa o pracę a umowa zlecenie stanowią inne różne źródła przychodu, co ma także przełożenie na dalsze konsekwencje, np. w kontekście ustalania kosztów – koszty dla stosunku pracy są ustalane ryczałtowo kwotowo, a dla zlecenia ryczałtowo procentowo.  Konkludując sąd stwierdził, że wyrok TK nie ma zastosowania do zleceniobiorców.