Niewłaściwe decyzje nie uprawniają do zarzutów niekonstytucyjności przepisów

Podatnik ze względu na skorzystanie w przeszłości z ulgi odsetkowej i braku możliwości jej skorygowania, nie spełnia warunków do zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e ustawy o PIT. Takie stanowisko wyraził WSA w Bydgoszczy w wyroku z 17 kwietnia 2012 r.

Spór w sprawie w sprowadza się do udzielenia odpowiedzi na pytanie czy podatnik może skorzystać ze zwolnienia podatkowego dotyczącego zbycia nieruchomości przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e ustawy o PIT , w sytuacji, gdy korzystał wcześniej z ulgi odsetkowej i niektóre z zobowiązań podatkowych za lata podatkowe, w których podatnik z ulgi tej korzystał uległy już przedawnieniu.

WSA w Bydgoszczy, do którego trafiła sprawa wyjaśnił, że warunkiem skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e ustawy o PIT , jest nieodliczanie aktualnie lub w przeszłości wydatków na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki) udzielonego podatnikowi, na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Inaczej mówiąc niekorzystanie z tzw. ulgi odsetkowej. W przekonaniu Sądu, możliwość dokonania korekty zeznań podatkowych, a w konsekwencji możliwość modyfikacji zobowiązań podatkowych, istnieje do momentu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Zobowiązanie podatkowe przedawnione nie może być skutecznie dochodzone, a wykonanie go powoduje powstanie nadpłaty. Nie może zatem ani organ podatkowy poprzez wydanie decyzji, ani też sam podatnik przez złożenie korekty zeznania dokonać zmiany jego wielkości, jego zmniejszenia lub zwiększenia. Zobowiązanie podatkowe, które za dany rok podatkowy ukształtowało się w uwzględnieniem odliczenia w postaci ulgi odsetkowej, co do którego upłynął już termin przedawnienia, nie może więc ulec zmianie. Korekta takiego zobowiązania jest nieskuteczna, a wpłacone środki stanowiłyby nadpłatę podlegającą zwrotowi.

Sąd nadmienił też, że w związku ze sprzedażą nieruchomości podatnik w niniejszej sprawie miał możliwość skutecznego dokonania korekty do 31 grudnia 2009 r. Dysponował okresem ponad 17 miesięcy na dokonanie korekt. Dlatego też skutkami niekorzystnych decyzji podejmowanych przez podatnika, nie można obciążać ustawodawcy i czynić zarzutu niekonstytucyjności przepisów ustawy o PIT .

Wyrok WSA w Bydgoszczy z 17 kwietnia 2012 r., I SA/Bd 178/12

Przywołane akty prawne:

Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz.361 t.j.)