Zaproponowany przez posłów model finansowania partii politycznych zakładał analogiczną konstrukcję jak w ustawie o działalności pożytku publicznego i wolontariacie.
Posłowie chcieli wprowadzić mechanizm zgodnie z którym naczelnik urzędu skarbowego właściwy miejscowo dla złożenia zeznania, na wniosek podatnika, będzie przekazywał na rzecz jednej partii politycznej kwotę w wysokości nieprzekraczającej 1 proc. podatku należnego wynikającego ze złożonego zeznania lub jego korekty.
Następnie naczelnik urzędu skarbowego kwotę wskazaną przez podatnika przekazywałby na rzecz partii politycznej w terminie od maja do lipca roku następującego po roku za który jest składane zeznanie, na wskazany przez partię rachunek bankowy.
Powyższe założenia nie zyskały aprobaty większości posłów i projekt został odrzucony w pierwszym czytaniu.