Zdaniem WSA we Wrocławiu, któremu NSA przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia, nie ma znaczenia okres podatkowy, za jaki wypłacone zostały wynagrodzenia zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów oraz nagrody, dla których źródłem jest zysk po opodatkowaniu, podobnie jak forma wypłaty nagród. Doliczanie do kosztów uzyskania przychodów osoby prawnej wypłaconych nagród z zysku spowodowałoby, niezgodne z przepisami art. 7 ust. 2 oraz art. 15 i art. 16 ustawy o CIT , powiększenie kosztów uzyskania przychodów o kwotę tychże nagród. Skutkiem tego byłoby pomniejszenie obliczonego wcześniej dochodu do opodatkowania, z którego wypłacono nagrody. W ocenie sądu, w skrajnych przypadkach operacje takie mogłyby w następnych latach doprowadzić do skorygowania dochodu podatkowego do poziomu zerowego.
W rezultacie takich korekt przychód zrównałby się z kosztami uzyskania przychodów. Jednocześnie oznaczałoby to zmianę źródła finansowania nagród, które w istocie nie byłyby finansowane z zysku, lecz w całości z kosztów uzyskania przychodów, tak jak pozostałe wynagrodzenia za pracę. Natomiast koszty uzyskania przychodów nie są elementem podatkowego stanu faktycznego podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Kształtują one źródło podatkowe oraz wielkość podstawy opodatkowania. Odmienna interpretacja przepisów art. 15 oraz art. 16 ustawy o CIT prowadzi do błędu w konkluzji, a więc niepoprawnego wnioskowania co do miejsca i znaczenia w konstrukcji podatku dochodowego od osób prawnych dochodu oraz kosztów uzyskania przychodów.
Wyrok WSA we Wrocławiu z 26 września 2012 r., I SA/Wr 916/12
Przywołane akty prawne:
Ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 t.j.)