Odpowiedź:
Jeżeli ze zgromadzonej przez spółkę dokumentacji (np. korespondencji z usługodawcą, treści zamówienia, umowy itp.) wynika, iż spółka jest winna usługodawcy jedynie 50% pierwotnie fakturowanej kwoty (np. usługodawca akceptuje obniżenie wynagrodzenia, lecz nie wystawił faktury korygującej), czyli zobowiązanie dotyczące pozostałych 50% kwoty z faktury de facto nie istnieje z uwagi na nienależyte wykonanie umowy, to kwota pozostałych 50% wartości faktury nie będzie stanowiła przychodu podatkowego z tytułu przedawnienia (tzn. zobowiązanie w tej wysokości nie będzie istniało).
Uzasadnienie:
Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.) – dalej: u.p.d.o.p. przychodem jest wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań (poza wyjątkami określonymi w ustawie, które nie mają jednak zastosowania do omawianej sprawy). Stąd zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu, przedawnienie zobowiązania prowadzi do powstania przychodu. W przedstawionej sprawie kluczowym aspektem jest ustalenie oraz wykazanie, na jaką kwotę opiewa zobowiązanie wobec usługodawcy. Jeżeli bowiem ze zgromadzonej dokumentacji (np. korespondencji z usługodawcą, treści zamówienia, umowy itp.) wynika, iż Państwa spółka jest winna usługodawcy jedynie 50% pierwotnie fakturowanej kwoty (np. usługodawca akceptuje obniżenie wynagrodzenia, lecz nie wystawił faktury korygującej), a zobowiązanie dotyczące pozostałych 50% kwoty z faktury de facto nie istnieje z uwagi na nienależyte wykonanie umowy, to kwota pozostałych 50% wartości faktury nie będzie prowadziła do powstania przychodu podatkowego z tytułu przedawnienia (skoro zobowiązanie w tej kwocie nie będzie istniało, to nie powstanie przychód z tytułu jego przedawnienia).
Niestety dla powyższego stanu faktycznego brak jest stanowisk organów podatkowych oraz orzecznictwa. Warto jednak zwrócić uwagę na postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego Zachodniopomorskiego Urzędu Skarbowego z dnia 26 kwietnia 2007 r. PO-1/423/43/JF/2007, w którym urząd potwierdził brak zastosowania art. 12 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.p. do kwot wynikających z błędnie wystawionych faktur, tzn. faktur wystawionych na kwoty przekraczające wartość faktycznie zrealizowanego zlecenia – przedawnienie „nadwyżki” kwoty z faktury ponad wartość zlecenia nie prowadzi do powstania przychodu podatkowego. Chociaż stan faktyczny interpretacji nie odpowiada w pełni sytuacji opisanej w powyższym zapytaniu, niemniej kluczowym wnioskiem wypływającym z interpretacji jest stwierdzenie, iż kwota faktury nie jest kluczowa dla ustalenia wartości zobowiązania, stąd kwota wynikająca z faktury nie determinuje powstania przychodu z tytułu przedawnienia zobowiązania.
Dominik Klemens, autor współpracuje z publikacją Vademecum Głównego Księgowego
Na jakich zasadach powstaje przychód z tytułu przedawnionych zobowiązań?
Pytanie pochodzi z publikacji Vademecum Głównego KsięgowegoSpółka z o.o. zamówiła wizytówki. Wykonawca, pomimo że nie wykonał zlecenia zgodnie z treścią zamówienia oraz wykonał je po terminie, wystawił fakturę na przedstawioną w ofercie wartość. Faktura została zaksięgowana w spółce, ale jednocześnie jej wartość została zakwestionowana przez zarząd. Wykonawcy zapłacono tylko 50% wartości faktury. Wykonawca nie skorygował faktury (a przynajmniej korekta nie trafiła do księgowości) i ponieważ upłynął termin, o którym mowa w art. 15b u.p.d.o.p., niezapłacona kwota została wyłączona z kosztów uzyskania przychodów.Czy jeśli to zobowiązanie się przedawni, będziemy zmuszeni do zaliczenia kwoty zobowiązania do przychodów na mocy art. 12 ust. 1 pkt. 3 u.p.d.o.p., pomimo że nie zaliczyliśmy jej do kosztów uzyskania przychodów?
