W interpelacji skierowanej poseł poruszył kwestię opodatkowania dochodów uzyskanych z uprawiania sportu żużlowego.
Minister wyjaśnił, że na podstawie art. 5a pkt 6 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2 i art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych , przychody z uprawiania sportu, jako zaliczone ustawowo do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, nie stanowią przychodów ze źródła przychodów w postaci pozarolniczej działalności gospodarczej z art. 10 ust. 1 pkt 3 wymienionej ustawy .
W swojej odpowiedzi minister zwrócił uwagę na orzecznictwo administracyjne, które potwierdza powyższy sposób kwalifikowania przychodu z uprawiania sportu (por. wyrok WSA w Bydgoszczy z 17 kwietnia 2012 roku, sygn. I SA/Bd 81/12). Z umów (bez względu na ich liczbę, co stanowi specyfikę sportu żużlowego), jakie zawiera zawodnik z klubami sportowymi, wynika, że reprezentować barwy tych klubów może jedynie konkretny zawodnik (który zawiera umowę), gdyż to właśnie jego indywidualne cechy i umiejętności kwalifikują go do wykonywania tych czynności. Nie jest natomiast możliwe, by zawodnik – posiadający profesjonalną licencję uprawniającą do uprawiania sportu żużlowego – oddelegował na mecz kogoś w swoim zastępstwie czy zatrudnionego przez siebie pracownika.
Konsekwencją takiej kwalifikacji przychodów z uprawiania sportu uzyskiwanych przez żużlowca, podlegającego w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, jest opodatkowanie dochodu podatnika według skali podatkowej.
Warto dodać, że minister zaznaczył, że w każdym przypadku osiągania przychodów z uprawiania sportu, przychód ten jest kwalifikowany do źródła „działalność wykonywana osobiście”, niezależnie od rodzaju dyscypliny sportowej.
Przywołane akty prawne:
Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.)