Zajmując w tej kwestii stanowisko, resort finansów wskazał, że art. 14a Ordynacji podatkowej nie wprowadza wprost zakazu wystąpienia z wnioskiem o wydanie przez Ministra Finansów interpretacji ogólnej przepisów prawa podatkowego. Stąd też możliwość taką należy uznać za dopuszczalną. Zastrzec jednak należy, że wniosek taki nie będzie wszczynał postępowania o charakterze jurysdykcyjnym, lecz będzie stanowił jedynie sygnał o istnieniu wątpliwości prawnych lub rozbieżności w stosowaniu prawa przez organy podatkowe lub organy kontroli skarbowej.
Propozycję wprowadzenia procedury wydawania interpretacji ogólnych, analogicznej do procedury wydawania interpretacji indywidualnych na wniosek organizacji o reprezentatywnym charakterze, zdaniem Ministerstwa Finansów ocenić należy negatywnie. W pierwszym rzędzie wskazać należy, że interpretacja ogólna różni się od interpretacji indywidualnej przede wszystkim tym, że stanowi ona wykładnię przepisów prawa podatkowego, których rozumienie lub stosowanie może sprawiać organom podatkowym i organom kontroli skarbowej znaczne trudności, prowadząc do różnych i wzajemnie rozbieżnych interpretacji. Z powyższego wynika, że interpretacja ogólna nakierowana jest na pomoc podległym Ministrowi Finansów organom w prawidłowym stosowaniu przepisów prawa podatkowego. Tymczasem interpretacje indywidualne kierowane są do konkretnych wnioskodawców i mają na celu ułatwienie wykonywania ich obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego.
Podkreślić przy tym należy, że u podstaw przyznania Ministrowi Finansów kompetencji do wydawania interpretacji ogólnej leży obowiązek dbania o jednolite stosowanie prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej. Interpretacje indywidualne stanowią natomiast odpowiedź ustawodawcy na swoiste zapotrzebowanie podatników co do pomocy w procesie stosowania prawa poprzez interpretację przepisów prawa podatkowego oraz wskazanie sposobu i zakresu ich stosowania. Odmienność co do celu i funkcji interpretacji ogólnych oraz interpretacji indywidualnych przekłada się na różnice w zakresie przedmiotowym. Wydawane przez Ministra Finansów interpretacje ogólne zawierają i przekazują wynik urzędowej, legalnej lecz abstrakcyjnej wykładni prawa podatkowego. Interpretacja indywidualna natomiast polega jedynie na ocenie stanowiska wnioskodawcy na tle przedstawionego przez niego stanu faktycznego. Ich istotą jest zatem dokonanie podatkowej kwalifikacji konkretnego lub przewidywanego stanu faktycznego.
Różnice pomiędzy instytucją interpretacji ogólnych oraz interpretacji indywidualnych przekreślają zdaniem resortu możliwość wprowadzenia procedury wydawania interpretacji ogólnych, analogicznej do procedury wydawania interpretacji indywidualnych na wniosek organizacji o reprezentatywnym charakterze. Z uwagi bowiem na cel i funkcję oraz istotę interpretacji ogólnych brak jest uzasadnienia, aby interpretacja ogólna stanowiła wynik jakiegokolwiek postępowania interpretacyjnego wszczynanego na wniosek. Również ze względów systemowych brak jest przesłanek do wprowadzenia regulacji traktującej interpretację ogólną jako ocenę stanowiska wnioskodawcy wyrażonego we wniosku.
Jednocześnie należy wspomnieć, iż w przygotowanym przez Ministerstwo Gospodarki projekcie założeń ustawy o redukcji obowiązków informacyjnych oraz o ograniczaniu barier administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców znalazła się propozycja wprowadzenia w art. 14a Ordynacji podatkowej możliwości wystąpienia przez reprezentatywne organizacje pracodawców oraz reprezentatywne organizacje związkowe do Ministra Finansów o dokonanie interpretacji ogólnej przepisów prawa podatkowego w przypadku stwierdzenia rozbieżności w stosowaniu danego przepisu prawa podatkowego przez różne organy podatkowe, odmiennego stanowiska w danej sprawie prezentowanego przez sądownictwo albo organy podatkowe.
źródło: www.mf.gov.pl