Spółka prowadzi działalność w zakresie handlu i dystrybucji towarami FMCG wiodących europejskich marek i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W ramach swojej działalności wnioskodawca będzie dokonywać ze swoimi kontrahentami rozliczeń bezgotówkowych w drodze kompensaty wzajemnych wierzytelności. Kompensaty te będą dokonywane poprzez oświadczenia złożone drugiej stronie w formie pisemnej lub ustnej. Spółka zastanawiała się, czy rozliczone w formie kompensaty zobowiązania, będą stanowiły dla niej w całości koszt uzyskania przychodu. Według niej taki koszt będą stanowiły bez względu na rozliczoną kwotę zobowiązania.
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał zdanie spółki za prawidłowe. Wskazał, że kompensata, jako jeden ze sposobów wykonania zobowiązania skutkujący zaspokojeniem wierzyciela, jest akceptowalna, jako jedna z form poniesienia kosztu. Zgodnie z art. 498 § 2 k.c., w efekcie potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej. Na gruncie prawa cywilnego zrównano więc zasadniczo w skutkach prawnych kompensację z faktyczną zapłatą dokonaną przez dany podmiot. Potrącenie kompensacyjne nie narusza ustawy o działalności gospodarczej. Tym samym rozliczone w formie kompensaty zobowiązania spółki, będą stanowiły dla niej w całości koszt uzyskania przychodu.
Podobne stanowisko wyrażono w interpretacji: 2461-IBPB-1-3.4510.824.2016.1.SK
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 października 2016 r., sygn. 2461-IBPB-1-2.4510.772.2016.1.AK