Najbardziej typowym przykładem takich działań są darowizny, dotacje, mecenaty, czy sponsoring.
Nie są to jednak jedyne działania wspomagające klasyczne instrumenty public relations.
Popularne są też patronaty i inne formy wspierania różnego rodzaju celów społecznych, czy udział w akcjach charytatywnych lub aukcjach dobroczynnych.
Inny przykład to świadczenie pomocy eksperckiej (porad) pro publico bono, czy zatrudnianie osób niepełnosprawnych.
Niektóre organizacje udostępniają organizacjom pożytku publicznego pomieszczenia biurowe – najczęściej sale konferencyjne.
Wiedza ekspercka i fachowe wsparcie są bardzo cenione w przypadku inicjatyw obywatelskich i rozwiązywaniu problemów społecznych.
Budowaniu pozytywnego wizerunku wśród lokalnej społeczności służy poparcie lub zaangażowanie w powstawanie wydawnictw poświęconych miejscowej społeczności – jej kulturze i historii.
Innym przykładem działań uzupełniających PR jest zachęcanie pracowników do prac na rzecz lokalnej społeczności i wspólnoty lokalnej.
Wszystkie te inicjatywy łączy brak oczekiwań co do wzajemności świadczeń i to, że tworzą pozytywne skojarzenia, które ułatwiają komunikację z otoczeniem. Nie można ich traktować jak typowej promocji, bo w literaturze są wyraźnie odróżniane od public relations.
Trudno oczekiwać, że dla potencjalnego klienta kancelarii podatkowej lub biura rachunkowego decydującym argumentem przy podpisaniu umowy będzie zaangażowanie społeczne, ale z pewnością przyczyni się ono do zwiększenia rozpoznawalności i to w bardzo pozytywnym kontekście.
Prowadzisz własne biuro rachunkowe lub kancelarię podatkową? Koniecznie przeczytaj publikację, która zawiera wskazówki, jak skutecznie i zgodnie z prawem promować swoje usługi z wykorzystaniem tradycyjnych narzędzi (budowanie relacji z klientem, public relations, reklama) oraz instrumentów, jakich dostarcza Internet: Promocja kancelarii doradztwa podatkowego i biura rachunkowego, Joanna Polańska-Solarz
Źródło: K. Wojcik, Public Relations. Wiarygodny dialog z otoczeniem. Oficyna a Wolters Kluwer business, Warszawa 2013 r.