W przedmiotowej sprawie spółka zadała pytanie: czy prawa wynikające z interpretacji indywidualnych, wydanych zainteresowanemu, przejdą po połączeniu na podatnika, jako następcę prawnego zainteresowanego?

Zdaniem podatnika gwarancja, że zastosowanie się przez podatnika do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, przejdzie na podatnika - następcę prawnego zainteresowanego, zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 93 Ordynacji podatkowej (o.p.) z dniem połączenia.

Organ podatkowy uznał, że stanowisko podatnika jest nieprawidłowe, ponieważ przepisy dotyczące sukcesji podatkowej nie mają zastosowania w sprawie. Według organu w odniesieniu do interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego wydawanych na podstawie art. 14b o.p. , w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2007 r., nie można mówić o nabyciu przez podatnika żadnych praw ani o przejęciu obowiązków. Skoro bowiem w unormowaniach obowiązujących po 1 lipca 2007 r. nie zawarto przepisu odpowiadającego uchylonemu art. 14d o.p. w brzmieniu obowiązującym przed 1 lipca 2007 r., przepisy art. 14k-m o.p. nie znajdą zastosowania do następcy prawnego podatnika – zainteresowanego.

Sprawa ostatecznie trafiła do NSA. Zdaniem sądu następca prawny zainteresowanego może przejąć uprawnienia gwarancyjne (ochronne), wynikające z interpretacji prawa podatkowego udzielonej w indywidualnej sprawie pod warunkiem, że uprawnienia te przed przejęciem (połączeniem, zawiązaniem) nabył sam zainteresowany. Zgodnie z ogólną regułą sukcesji podatkowej może on bowiem nabyć wyłącznie prawa nabyte i istniejące w momencie utraty bytu prawnego przez zainteresowanego.

Następca prawny zainteresowanego może w związku z tym skorzystać z ochrony, o jakiej mowa w art. 14k i art. 14m o.p. wyłącznie wówczas, gdy zainteresowany, któremu udzielono interpretacji, zastosował się do niej przed dniem połączenia (przejęcia). Uzyska przy tym ochronę tylko w takim zakresie i na takich samych warunkach, na jakich przysługiwałaby jego poprzednikowi prawnemu. Odmienna wykładnia przepisów art. 93 § 1 i § 2 o.p . prowadziłaby do naruszenia zasady pogłębiania zaufania do działania organów państwa, a także byłaby niezgodna z celem regulacji, dotyczącej indywidualnych interpretacji.

Wyrok NSA z 10 maja 2012 r., II FSK 2046/10

Przywołane akty p[rawne:

Ustawa z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz.60 t.j.)