Sprawa dotyczyła podatnika osiągającego dochód z najmu mieszkania. Dochód z najmu nie jest jego głównym dochodem. Nie prowadzi działalności gospodarczej. Z tytułu najmu rozlicza się tzw. ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych (8,5 proc.). W roku 2017 chce kontynuować wynajmowanie mieszkania na cele mieszkaniowe. W związku z faktem, że potencjalny najemca często opuszcza mieszkanie i kończy umowę najmu z końcem czerwca, podatnik zamierza na okres letni wynajmować mieszkanie turystom zanim we wrześniu znajdzie nowego najemcę na wynajem przedmiotowego mieszkania na okres długoterminowy. Wynajem „na doby” będzie wynajmem – czynnością cząstkową (około 2 miesiące w roku), nie będzie miał charakteru ciągłego, tylko okazjonalny, sporadyczny, będzie odbywał się tylko w okresie letnim. Przed oraz po przerwie wakacyjnej podatnik będzie kontynuował wynajem długoterminowy na cele mieszkaniowe.
Podatnik zapytał we wniosku o interpretację, czy przysługuje mu prawo opodatkowania ryczałtem dochodu z wynajmu przez pełne 12 miesięcy w roku, czyli także przez okres wakacyjny. Sam uważa, że ma prawo opodatkować całość dochodów ryczałtem. Uważa, że czynność taka, skoro nie ma charakteru ciągłego, może być opodatkowana w ww. sposób bez konieczności zakładania działalności gospodarczej.
Fiskus się nie zgodził. Jego zdaniem wynajem nieruchomości na krótkie pobyty, tzw. najem krótkoterminowy, stanowi w istocie szereg cyklicznych, powtarzalnych okresowo w sposób zorganizowany i ciągły czynności podejmowanych w celach zarobkowych, tj. wykonywanych w sposób wynikający z definicji działalności gospodarczej. Zatem przychody uzyskiwane z tytułu wynajmu nieruchomości, jako usługi związane z zakwaterowaniem na krótkie pobyty, podatnik winien zaliczyć do źródła przychodów z działalności gospodarczej. W związku z tym, że podatnik planuje, że mieszkanie będzie w miesiącach letnich udostępniane „na doby”, co należy zakwalifikować, jako usługi związane z zakwaterowaniem, a od września do czerwca mieszkanie to będzie wynajęte „długoterminowo”, uzasadnionym jest stwierdzenie, że tak zorganizowany sposób udostępniania mieszkania stanowi wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5b ust. 1 ustawy o PIT.
Zdaniem fiskusa, prowadzony najem będzie miał zarobkowy charakter, czyli nastawiony na osiągnięcie zysku (dochodu) w postaci czynszu. Zakres prowadzonego najmu wskazuje, że nie może on być prowadzony inaczej niż w sposób zorganizowany i profesjonalny, czyli w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły. Ponadto cechą charakterystyczną działalności gospodarczej jest również jej ukierunkowanie na zbyt, na zaspakajanie potrzeb osób trzecich – w opisanym przypadku – osób wynajmujących mieszkanie.
Tym samym stwierdzić należy, że opisany we wniosku sposób udostępniania mieszkania „długotrwały” oraz „na doby” będzie w istocie szeregiem cyklicznych, powtarzalnych okresowo, w sposób zorganizowany i ciągły czynności, podejmowanych w celach zarobkowych, zawierających ww. elementy definicji działalności gospodarczej. Przychody z udostępniania mieszkania należy zatem zaliczyć do źródła działalność gospodarcza.
Reasumując, w sytuacji opisanej we wniosku usługi krótkotrwałego zakwaterowania oraz najem mieszkania należy uznać za prowadzone w ramach działalności gospodarczej, w związku z czym podatnik nie będzie miał możliwości zastosowania opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Całość dochodu uzyskanego z najmu należy zatem opodatkować według skali podatkowej lub w formie tzw. „podatku liniowego”.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 13 stycznia 2017 r., sygn. 0461-ITPB1.4511.897.2016.1.AK
