Samochód oddany w leasing operacyjny można amortyzować tylko okresowo, gdyż podatek dochodowy od osób prawnych jest podatkiem rozliczanym rocznie. Takie stanowisko wynika z wyroku WSA w Warszawie z dnia 13 kwietnia 2011 r., III SA/Wa 2332/10, LEX nr 784829.

Jednym z rodzajów działalności przedsiębiorcy jest nabywanie samochodów osobowych, a następnie oddawanie ich do używania korzystającym na warunkach określonych w kwalifikowanej na gruncie ustawy o CIT umowie leasingu operacyjnego. Przedsiębiorca pozostaje właścicielem samochodów osobowych oddawanych w leasing i wykazuje je w ewidencji środków trwałych, stanowiącej podstawę do naliczania odpisów amortyzacyjnych. W związku z tym przedsiębiorca zamierza dokonywać amortyzacji samochodów w ten sposób, że odpisy amortyzacyjne będą w całości zaliczane w koszty uzyskiwania przychodów do momentu, gdy łączna suma odpisów amortyzacyjnych zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów zrówna się z kwotą 20 tys. euro, przeliczoną na złotówki, według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP z dnia przekazania danego samochodu do używania. Od tego momentu, dokonywane odpisy amortyzacyjne nie będą w całości uznawane przez przedsiębiorcę za koszty uzyskania przychodów.

Wątpliwości w niniejszej sprawie sprowadzają się do sposobu dokonywania tych odpisów amortyzacyjnych, do których powyższe kwotowe ograniczenie nie znajduje zastosowania.W ocenie przedsiębiorcy z art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT wynika, że ustawodawca nie sprecyzował, w jaki sposób podatnik powinien dokonywać odpisów amortyzacyjnych. Oznacza to jego zdaniem, że podatnik ma do wyboru dwie możliwości. Może stosunkowo rozdzielać odpisy amortyzacyjne i do kosztów uzyskania przychodu zaliczać jedynie część tych odpisów w całym okresie amortyzacji, ale może również do chwili, gdy suma łączna dotychczasowych odpisów nie przekroczy równowartości 20 tys. euro zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne w całości, a późniejszych odpisów nie uznawać za koszty uzyskania przychodu.

Zastosowanie zarówno jednej jak i drugiej metody należy uznać za prawidłowe, a wybór metody pozostaje tutaj wyłącznie po stronie podatnika. W ocenie organu podatkowego nieprawidłowe jest jednak dokonywanie przez przedsiębiorcę odpisów amortyzacyjnych od przedmiotowych samochodów osobowych. Zdaniem organu podatkowego podatnik może zaliczyć do kosztów podatkowych tylko tę część odpisu, która liczona jest od wartości początkowej nieprzekraczającej równowartości 20 tys. euro. Art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT odnosi się do każdorazowego odpisu amortyzacyjnego dokonywanego przez podatnika (obejmującego maksymalnie okres roku podatkowego), a nie do ich sumy. Organ podatkowy uznał, że stanowisko podatnika byłoby prawidłowe, jeżeli w analizowanym przepisie ustawodawca nie użyłby zwrotu "w części ustalonej".

Sprawa trafiła do WSA w Warszawie. Sąd przychylił sie do stanowiska organu podatkowego i wskazał, że nakazane przez art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT limitowanie kwoty kosztów podatkowych z tytułu odpisów amortyzacyjnych muszą zrealizować się w odniesieniu do każdego roku podatkowego, w którym rozliczane są odpisy. Art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT nie zezwala więc na pomijanie limitu w nim określonego w poszczególnych latach podatkowych, pod warunkiem, że łączna suma odpisów z tytułu używania samochodu osobowego wskazanego w tym przepisie za wszystkie lata podatkowe nie przekroczy limitu określonego przez ten przepis.

Michał Malinowski