Kwestia sporna sprowadzała się do rozstrzygnięcia zarzutu dotyczącego naliczania przez organ celny odsetek od zaległości podatkowych od dnia powstania obowiązku podatkowego, a nie od dnia doręczenia decyzji pierwszej instancji.
Zdaniem sądu prezentowana przez podatnika teza, iż obowiązek uiszczenia odsetek za zwłokę od zaległości podatkowej powstaje dopiero po doręczeniu decyzji określającej podatek w prawidłowej wysokości jest niezgodna z treścią art. 53 § 1 i § 4 w związku z art. 21 § 1 Ordynacji podatkowej i nie znajduje uzasadnienia. Odsetki za zwłokę naliczane są od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności, który związany jest z powstaniem długu celnego, a więc z dniem przyjęcia zgłoszenia celnego, co z kolei wynika z art. 201 Wspólnotowego Kodeksu Celnego, a nie z wydaniem decyzji deklaratoryjnej określającej podatek w prawidłowej wysokości. Stanowisko takie jest konsekwencją przyjętej przez ustawodawcę konstrukcji powstania zobowiązań podatkowych z mocy prawa i obowiązku ich samoobliczenia przez podatnika, na podstawie art. 33 ustawy o VAT. Decyzja wydawana przez właściwy organ w sytuacji, gdy wysokość zobowiązania podatkowego jest inna niż wykazana w zgłoszeniu celnym nie ma charakteru konstytutywnego, nie tworzy zatem stosunku prawnego określając jego niezbędne elementy i nie przekształca obowiązku w zobowiązanie podatkowe w żadnej części - także tej dotyczącej różnicy między podatkiem wynikającym z decyzji a pobranym przez organ. Jej wydanie i doręczenie nie może wyznaczać, jak sugeruje podatnik, momentu powstania zobowiązania i zmieniać terminu płatności podatku. Ze względu na sposób powstania zobowiązania o jego nieterminowym wykonaniu w stosunku do całej należnej kwoty można mówić już od momentu, w którym zobowiązany powinien był obliczyć i uiścić całą prawidłową wysokość podatku.
Wyrok WSA w Poznaniu z 8 lutego 2012 r., I SA/Po 698/11