Doradca podatkowy i jego relacje z otoczeniem instytucjonalnym

Wizerunek doradcy podatkowego jest budowany nie tylko w oparciu o jego relacje z klientami, ale także organami administracji, sądami i innymi instytucjami, z którymi styka się w swojej praktyce zawodowej.

Na pozytywną opinię o doradcy podatkowym mają wpływ takie elementy, jak:
- Przejrzysta i czytelna forma pism oraz wszelkich innych form komunikacji pisemnej (w tym elektronicznej) pochodzącej z kancelarii,
- Stosowny ubiór doradcy podatkowego w kontaktach z urzędami i sądami. Z tą kwestią wiąże się zgłaszany przez doradców postulat przyznania im prawa występowania przez sądami w togach. W tej chwili tylko doradcy podatkowi i rzecznicy patentowi są profesjonalnymi pełnomocnikami stron, którzy nie występują przed sądami w togach,
- Jasna komunikacja – rzeczowe, zrozumiałe i kulturalne komunikowanie się z otoczeniem,
- Powstrzymywanie się od negatywnych ocen, rozpowszechniania nieprawdziwych informacji, nieuzasadnionej krytyki, odnoszenie się z należytym szacunkiem do osób reprezentujących instytucje i sądy.

Kwestię relacji doradcy podatkowego z otoczeniem instytucjonalnym regulują zasady etyki zawodowej (Rozdział VIII, art. 14). Przepisy te stanowią doradca podatkowy obowiązany jest przestrzegać zasad obowiązujących przed sądem, urzędem lub instytucją, przed którą występuje. Powinien dbać, aby jego zachowanie nie naruszyło powagi sądu, urzędu czy instytucji. W kontaktach z przedstawicielami władzy publicznej doradca zobowiązany jest do działań zgodnych z prawem i zasadami etyki zawodowej oraz do powstrzymywania się od wszelkich czynności mogących doprowadzić do obrazy lub naruszenia godności tych osób.

W szczególności doradca podatkowy:
- nie może świadomie podawać organom państwowym nieprawdziwych informacji,
- powinien zachować umiar w wystąpieniach przed organami państwowymi, mając na uwadze wolność słowa,
- odpowiada za formę oraz treść pism do organów państwowych przygotowanych przez niego w ramach świadczonych usług,
- powinien przestrzegać właściwych form i nie używać wyrażeń lub zwrotów obraźliwych.

W wyniku ostatniej nowelizacji ustawy o doradztwie podatkowym z 2010 r. doradcy są objęci immunitetem materialnym. Art. 37a Udp stanowi, że doradca podatkowy przy wykonywaniu czynności zawodowych korzysta z wolności słowa i pisma w granicach określonych przepisami prawa i rzeczową potrzebą. Nadużycie tej wolności, stanowiące ściganą z oskarżenia prywatnego zniewagę lub zniesławienie strony lub jej pełnomocnika, świadka, biegłego albo tłumacza podlega wyłącznie odpowiedzialności dyscyplinarnej.