Czy opłaty na PFRON (przekroczona liczba pracowników - powyżej 25 osób) zaliczamy do kosztów uzyskania przychodów?
Wpłaty na PFRON zostały przez ustawodawcę wyłączone z możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów.
Obie ustawy o podatkach dochodowych analogicznie definiują koszty uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.f., oraz art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w katalogu wyłączeń zawartym odpowiednio w art. 23 u.p.d.o.f. lub art. 16 u.p.d.o.p. Powoduje to, że aby uznać dany koszt za koszt uzyskania przychodów należy powiązać go z przychodami i wykazać brak wyłączenia.
Tymczasem, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 29 u.p.d.o.f. oraz art. 16 ust. 1 pkt 36 u.p.d.o.p., do kosztów nie zalicza się wpłat, o których mowa w art. 21 ust. 1 i w art. 23 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92 z późn. zm.). W art. 21 tej ustawy uregulowane zostały wpłaty dokonywane przez pracodawców zatrudniających co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy. Tym samym, omawianych wpłat nie można zaliczać do kosztów uzyskania przychodów.
Wpłaty na PFRON zostały przez ustawodawcę wyłączone z możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów.
Obie ustawy o podatkach dochodowych analogicznie definiują koszty uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.f., oraz art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w katalogu wyłączeń zawartym odpowiednio w art. 23 u.p.d.o.f. lub art. 16 u.p.d.o.p. Powoduje to, że aby uznać dany koszt za koszt uzyskania przychodów należy powiązać go z przychodami i wykazać brak wyłączenia.
Tymczasem, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 29 u.p.d.o.f. oraz art. 16 ust. 1 pkt 36 u.p.d.o.p., do kosztów nie zalicza się wpłat, o których mowa w art. 21 ust. 1 i w art. 23 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92 z późn. zm.). W art. 21 tej ustawy uregulowane zostały wpłaty dokonywane przez pracodawców zatrudniających co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy. Tym samym, omawianych wpłat nie można zaliczać do kosztów uzyskania przychodów.