Odpowiedź:
W przypadku opisanym w treści pytania spółka z o.o. może być zobligowana do sporządzenia dokumentacji podatkowej. Sam fakt, że wartość transakcji pomiędzy spółką z o.o. i komandytową przekroczyła 50.000 euro nie przesądza o konieczności sporządzania informacji ORD-U.
Uzasadnienie:
Obowiązek sporządzania dokumentacji podatkowej właściwej dla transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi w dalszym ciągu spoczywa jedynie na podatniku. Obecnie funkcjonuje wykładnia, według której do świadczeń dokonywanych przez podatnika z powiązaną z nim spółką osobową winna być sporządzona dokumentacja podatkowa. Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 11 ust. 1 pkt ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.) – dalej u.p.d.o.p., o podmiotach powiązanych należy mówić m.in. wówczas gdy ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów. Przy czym, posiadanie udziału w kapitale innego podmiotu oznacza sytuację, w której dany podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada w kapitale innego podmiotu udział nie mniejszy niż 5%. Jeżeli zatem w analizowanym przypadku ta sama osoba fizyczna posiada 50% udziałów w spółce z o.o. a jednocześnie kontroluje (jako komandytariusz) spółkę komandytową, to obie spółki należy uznać za podmioty powiązane (niezależnie od tego jaki jest udział spółki z o.o. w komandytowej). To z kolei oznacza, że jeżeli wartość transakcji pomiędzy takimi podmiotami (spółka z o.o. i komandytowa) przekroczy progi określone w art. 9a u.p.d.o.p., spółka z o.o. będzie zobligowana do sporządzenia dokumentacji podatkowej właściwej dla transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi.
Jak stanowi przepis art. 82 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) – o.p., osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są obowiązane do sporządzania i przekazywania informacji o umowach zawartych z nierezydentami (bez wezwania). W § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2013 r. w sprawie informacji podatkowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 poz. 190) zostało doprecyzowane, że informacje o umowach, o których mowa w art. 82 § 1 pkt 2 o.p., sporządza się i przekazuje, jeżeli:
1) jedna ze stron tej umowy, bezpośrednio lub pośrednio, bierze udział w zarządzaniu lub kontroli drugiej strony umowy albo posiada udział w jej kapitale uprawniający do co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub
2) inny podmiot, niebędący stroną umowy, równocześnie bierze udział, bezpośrednio lub pośrednio, w zarządzaniu lub kontroli podmiotów będących stronami umowy albo posiada udziały w kapitałach tych podmiotów uprawniające, w każdym z nich, do co najmniej 5% wszystkich praw głosu, lub
3) nierezydent, będący stroną umowy, posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorstwo, oddział lub przedstawicielstwo w rozumieniu odrębnych przepisów
- i jeżeli podmiot obowiązany do sporządzenia i przekazania informacji wiedział lub mógł wiedzieć, przy zachowaniu należytej staranności, o fakcie posiadania takich udziałów lub o fakcie posiadania przez nierezydenta przedsiębiorstwa, oddziału lub przedstawicielstwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Przy czym, w przypadkach, o których mowa powyżej:
1) pkt 1 i 2 – w informacjach uwzględnia się umowy, które zostały zawarte w roku podatkowym z tym samym nierezydentem, a suma należności albo suma zobowiązań wynikająca z tych umów przekroczyła równowartość 300.000 euro;
2) pkt 3 – w informacjach uwzględnia się umowy, w których jednorazowa wartość należności albo zobowiązań przekroczyła równowartość 5000 euro.
To oznacza, że w analizowanej sytuacji sam fakt, że wartość transakcji pomiędzy spółką z o.o. i komandytową przekroczyła 50.000 euro nie przesądza o konieczności sporządzania informacji ORD-U, jednak gdyby został przekroczony próg definiowany przez równowartość 300.000 euro, wówczas informacja taka musiałaby być sporządzona.
Radosław Kowalski, autor współpracuje z publikacją Vademecum Głównego Księgowego
Odpowiedzi udzielono 16 stycznia 2015 r.