W przedmiotowej sprawie WSA zauważył, że podatnik złożył w organie podatkowym pismo równoznaczne z wypowiedzeniem pełnomocnictwa. Okoliczność ta skutkowała zdaniem sądu powstaniem po stronie organu obowiązku zagwarantowania działającemu osobiście podatnikowi, udziału w prowadzonym postępowaniu.

Zdaniem WSA bez wpływu na skuteczność cofnięcia pełnomocnictwa pozostawała okoliczność, że pismo informujące o tym fakcie, zostało złożone do organu I instancji w sytuacji, gdy postępowanie toczyło się już przed organem odwoławczym. W takiej sytuacji, wedle stanowiska Sądu, odpowiednie zastosowanie znajdował art. 170 § 1 Ordynacji podatkowej (o.p.). Obowiązek ten nie został jednak wykonany, gdyż w aktach sprawy brakowało pisma. WSA uznał, że decyzja organu podatkowego narusza prawo w stopniu uzasadniającym jej uchylenie.

Z kolei organ wniósł o uchylenie tego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Sprawa trafiła do NSA.

Zdaniem NSA sąd pierwszej instancji prawidłowo ustalił, że podatnik składając w urzędzie skarbowym pismo zawierające oświadczenie woli o odwołaniu udzielonego wcześniej pełnomocnictwa doradcy podatkowemu, skutecznie cofnął to pełnomocnictwo. Odpis kopii pisma opatrzony został pieczęcią, z datą dzienną, oraz podpisem pracownika, potwierdzającymi złożenie jego oryginału w siedzibie urzędu skarbowego. To z kolei pozwoliło ustalić, że organ ten zapoznał się z treścią tego pisma, zawierającego oświadczenie o odwołaniu pełnomocnictwa, co w wiązało się z wynikającym z art. 170 § 1 o.p. obowiązkiem przekazania tego pisma dyrektorowi izby skarbowej.

Dlatego też NSA uznał, że pismo złożone przez podatnika w urzędzie skarbowym zawierające oświadczenie woli o odwołaniu pełnomocnictwa mieści się w zakresie pojęcia podanie w rozumieniu art. 168 § 1 o.p. Użyty w tym przepisie termin "podanie", obejmuje swym zakresem nie tylko pisma wymienione w treści tego przepisu, takie jak żądania, wyjaśnienia, odwołania, zażalenia, ponaglenia, wnioski. Jest to jedynie przykładowe wyliczenie pism, będących podaniami, możliwych do złożenia w postępowaniu podatkowym, które prowadzone jest zgodnie z zasadą pisemności. Skoro zatem podatnik wypowiedział pełnomocnictwo poprzez złożenie pisma w urzędzie skarbowym, to w związku z okolicznością, iż postępowanie, którego pismo to dotyczyło prowadzone było w organie podatkowym drugiej instancji, obowiązkiem naczelnika urzędu skarbowego było przekazanie tego pisma dyrektorowi izby skarbowej.

Wyrok NSA z 3 lipca 2012 r., II FSK 2451/10