W szczególności pozytywnie oceniają postulat wprowadzenia wprost do Ordynacji podatkowej zasady in dubio pro tributario. Wprowadzenie jednoznacznej regulacji w Ordynacji podatkowej wskazującej, że nie dające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego rozstrzyga się na korzyść podatnika, powinno zwiększyć ochronę praw podatników w relacjach z organami podatkowymi i możliwość obrony stanowiska podatników przed sądami administracyjnymi.
Na pozytywną ocenę zasługuje ich zdaniem również postulat dotyczący wyjątków przerywających bądź zawieszających bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Obecnie wszczynanie postępowań w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe prowadzi automatycznie do zawieszenia biegu terminu przedawnienia, powodując niepewność obrotu gospodarczego.
Dodatkowo, wraz z postulatem dotyczącym ograniczenia możliwości nadawania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzjom nieostatecznym, zasadnym wg BCC wydaje się rozważenie zmian regulacji, zgodnie z którymi organ podatkowy pierwszej instancji wstrzymuje na wniosek lub z urzędu wykonanie decyzji ostatecznej w razie wniesienia skargi do sądu administracyjnego do momentu uprawomocnienia się orzeczenia sądu administracyjnego.
Obecna treść wskazanych regulacji prowadzi do wniosku, że w okresie od doręczenia decyzji ostatecznej stronie do dnia wniesienia przez nią skargi do sądu administracyjnego, organ podatkowy może podjąć działania mające na celu wykonanie decyzji. Skoro warunkiem wniesienia przez podatnika wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji jest wniesienie skargi do sądu, podatnik przygotowujący skargę do sądu, może nie zdążyć z wniesieniem wniosku przed podjęciem przez organ działań mających na celu wykonanie decyzji. W celu uniknięcia takich sytuacji, racjonalne byłoby wprowadzenie zastrzeżenia, że decyzja ostateczna podlega wykonaniu po upływie terminu do wniesienia skargi do sądu administracyjnego.