Wśród argumentów za powołaniem instytucji Rzecznika Praw Podatnika (RPP) eksperci wskazali na następujące:
1. Słaba znajomość prawa podatkowego wśród podatników;
2. Częste zmiany przepisów (podstawowe ustawy w działalności MSP, jak ustawa o PIT, ustawa o VAT, Ordynacja podatkowa są nowelizowane nawet kilkanaście razy w roku, corocznie kilka przepisów podatkowych jest kwestionowanych przez Trybunał Konstytucyjny);
3. Wysokie koszty niezawinionych pomyłek w obliczaniu i uiszczaniu zobowiązań podatkowych (terminy przedawnienia zobowiązań znacznie dłuższe niż w obrocie gospodarczym, odsetki od zobowiązań podatkowych wyższe niż ustawowe, wynoszą obecnie 14,5% w stosunku rocznym) i trudności z dochodzeniem odszkodowań od Państwa za niezgodne z prawem działanie;
4. Rozbudowana odpowiedzialność osób trzecich za zobowiązania podatkowe przedsiębiorców i zwykłych podatników;
5. Olbrzymia biurokracja (rozbudowana sprawozdawczość, ograniczona możliwość składania dokumentów w systemie e-deklaracji, słaby rozwój e-administracji, skomplikowany i płatny dostęp do bezpiecznego kwalifikowanego podpisu elektronicznego umożliwiającego załatwianie spraw drogą elektroniczną, słaby rozwój platformy ePUAP);
6. Rozbudowany system świadczeń parapodatkowych (różnego rodzaju opłat administracyjnych, kar administracyjnych itp.) oraz procedury ich ustalania i dochodzenia często różne od tych przewidzianych w Ordynacji podatkowej;
7. Duże koszty obsługi prawnej (doradcy podatkowi, radcowie prawni, adwokaci), co utrudnia dostęp do pomocy prawnej większości podatników, zwłaszcza takim jak osoby fizyczne oraz MSP.
BCC w swojej opinii zaproponował by skorzystać z doświadczeń związanych z działaniem rzeczników: Rzecznika Praw Obywatelskich, Rzecznika Praw Dziecka czy Rzecznika Praw Pacjenta i umożliwić Rzecznikowi Praw Podatnika udział w indywidualnych postępowaniach podatkowych. Dopuszczenie rzecznika na prawach strony do postępowania byłoby dobrym uzupełnieniem jego kontrolnej funkcji przewidzianej w projekcie ustawy.
Czytaj także: